ΤΟ ΚΑΣΕΤΟΦΩΝΟ ΤΗΣ ΝΤΑΛΙΚΑΣ: Orange Is The New Black

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

Orange Is The New Black

Η αλήθεια είναι, πως δεν πολυσυνηθίζω ν'ασχολούμαι με τηλεοπτικές σειρές στην σαγκά μας "οθόνη, λαλα και συμπάθεια".

Εκτός αν αξίζει τον κόπο.

Και τούτη εδώ η σειρά τον αξίζει και με το παραπάνω. Άγνωστη, βέβαια, στα δικά μας εδώ, αφού εμείς κάνουμε κέφι να μας αρέσουν οι σειρές που μας πασάρουν σαν επιτυχίες, άσχετα αν, το Game of thrones π.χ., αν είχε γυριστεί από έλληνες, θα μας φαινόταν γκροτέσκο. Και δίκιο θα είχαμε. Άλλη κουβέντα όμως αυτή.

Στο Orange Is The New Black (OITNB για τους μυημένους) δεν υπάρχουν ούτε δράκοι, ούτε βυζιά, ούτε αίματα, ούτε 7-8 βασίλεια.

Είναι η η ιστορία μιας τριαντάρας νεουορκέζας, η οποία συλλαμβάνεται να έχει στην κατοχή της μια βαλίτσα με ναρκοδολάρια (μιας φίλης της γνωστής εμπόρου) και κλείνεται για 15 μήνες σε μια πολιειακή φυλακή. Εκεί θα γνωριστεί με τις άλλες συγκρατούμενες, είτε για ναρκωτικά (στην πλειοψηφία τους), είτε για απάτες, ακόμα και για ανθρωποκτονίες. Μία σειρά από flashback, μας διηγούνται τις προσωπικές ιστορίες κάθε μιας τους, οι περισσότερες προερχόμενες από χαμηλά κοινωνικά στρώματα και διαλυμένες οικογένειες.

Πρόκειται για ύψιστη εγκληματολογικο-κοινωνική ανάλυση; Ασφαλώς όχι. Είναι όμως μια εξαιρετική προσπάθεια απόδοσης χαρακτήρων και μία τίμια απαικόνιση της σημερινής κατάστασης του σωφρονιστικού συστήματος του αμέρικα, ενός από τα χειρότερα στον κόσμο, όσο κι αν αυτό ακούγεται περίεργα.

Και, στο κάτω-κάτω, απείρως πιο ενδιαφέρουσα από κάτι Scorpion ή CSI Σεπόλια ή Las Vegas.

Η σειρά βασίστηκε πάνω στο βιβλίο της Piper Kerman "Orange is the new black : my year in a woman's prison" (2010). Η Kerman καταδικάστηκε σ'ένα χρόνο φυλάκιση για απάτη.

Ξεκίνησε να προβάλλεται στις 11 Ιουλίου 2013 και, σήμερα, βρίσκεται στην 3η της σεζόν.

Όπως θα μαντέψατε, μουσικά είναι επίσης εξαιρετικά ενδιαφέρον.

Πράγματι, η σειρά συγκεντρώνει πάρα πολλά εξαιρετικά τραγούδια, τα οποία καλύπτουν όλες (κυριολεκτικά) γκάμες μουσικής. Από κλασσική και sixties, μέχρι seventies και rap αφού, δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως πάνω από το 65% των κρατούμενων στις αμερικάνικες φυλακές είναι μαύροι.

Το original score υπογράφει η πάρα πολύ καλή αμερικανο-ρωσσίδα πιανίστρια και συνθέτης Regina Spektor (1980). Στην ουσία δεν πρόκειται για ολοκληρωμένο score, αλλά για ένα υπεροχότατο τραγούδι. Πλην των άλλων, συναντάμε και πολύ καλές επιλογές από έργα κλασσικής μουσικής.

Επειδής στα 2,5 χρόνια που παίζεται, η σειρά έχει "παίξει" άπειρα τραγούδια, σήμερις κάνω μια μικρούλα επιλογή, με την υπόσχεση να επανέλθω σε άλλη ανάρτηση.

Αυτά και καλή μας βδομάδα.

Velvet Underground - Sunday Morning

Regina Spektor - You've Got Time

Leagues - Walking Backwards

Joan Baez - Where Have All The Flowers Gone

Jem - Keep On Walking

Gangsta - Tune-Yards

Coast Is Clear - Drew Isleib

Boss - I Don't Give A Fuck

Beulah - Burned By The Sun

50 Cent - Death To My Enemies

Betty Davis - Walking Up The Road