Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2015

Schumann - Haydn


Καλημέρα καλά μου παιδιά.
Δυστυχώς ψιλοχαθήκαμανε, αλλά σοβαρότατο θέμα υγείας δεν μου πολυ-επιτρέπει ν'ασχολούμαι ούτε με τη μουζίκα αλλ'ούτε και  με άλλα πράγματα γενικά.
Έτσι, το νταλικόφωνο, μέχρι νεωτέρας, θ'ανανεώνεται όποτε το επιτρέπουν οι συνθήκες. Αν το επιτρέπουν. Όσοι ενδιαφέρονται, γνωρίζουν. Οι υπόλοιποι καταλαβαίνουν. Κι'όσοι δεν, καλή καρδιά.

Κλασσική μουσική σήμερις, για να ηρεμήσουν τα μέσα μας από τις εντάσεις και τα μπες-βγες στα νοσοκομεία αδέλφια.
Οι γνώστες θα βγάλουν γούστα, οι δε λιγνωρίζοντες θα μάθουν. Κι'αυτό γιατί ο σημερινός δίσκος της Deutsche Grammophon είναι και σπάνιος και τρίκαλος. Έτσι συμβαίνει όταν συμβάλλουν ένας τεράστιος μαέστρος και μια ακόμα πιο τεράστια ορχήστρα.
Ο μαέστρος είναι ο γερμανός Wilhelm Furtwängler (1886-1954), ένας από τους σημαντικότερους συμφωνικούς μαέστρους του 20ού αιώνα. Ο βερολινέζος Furtwängler ήταν ο βασικός διευθυντής της θρυλικής Berliner Philharmoniker (Φιλαρμονική του Βερολίνου - 1882), από τα 1922 ως τα 1945 και από το 1952 μέχρι τον θάνατό του, στα 1954. Διετέλεσε επίσης βασικός διευθυντής της Gevandhausorchester της Λειψίας και πολλών άλλων, συμπεριλαμβανομένης της Φιλαρμονικής της Βιέννης (Wiener Philharmoniker).
Όπως, θα καταλάβατε, η ορχήστρα είναι η Φιλαρμονική του Βερολίνου.
Η ηχογράφηση έγινε κατά την διάρκεια της δεύτερης (διετούς) θητείας του στην ορχήστρα, στα 1952, δύο μόλις χρόνια πριν τον θάνατό του.
Πάμε να δούμε τα δύο έργα ξεχωριστά.

Το πρώτο είναι η Symphony No 4 in D minor op.120 (Συμφωνία Νο 4 σε Ρε μινόρε) του Robert Schumann (1810-1856).
Το καταπληκτικό αυτό έργο γράφτηκε στα 1841, αλλά κυκλοφόρησε στα 1851, ολοκληρωμένο, ύστερα από τις προσθήκες που του έκανε ο συνθέτης.
Αποτελείται από 4 μέρη : Lebhaft, Ziemlich Langsam, Lebhaft II και Lebhaft III, ενώ συμμετέχουν 2 φλάουτα, 2 όμποε, δύο κλαρινέτα, 2 φαγκότα, 2 κόρνα, 2 τρομπέτες, 3 τρομπόνια και κύμβαλα.



Το δεύτερο είναι η Symphony No 88 in G major (Συμφωνία Νο 88 σε Φα ματζόρε) του αυστριακού Joseph Haydn (1732-1809).
Η συμφωνία αυτή, που την συναντάμε συχνά με τον τίτλο The Letter V (λόγω μιας παλαιότερης μεθόδου ταξινόμησης του έργου του Haydn) ολοκληρώθηκε στα 1787 και θεωρείται ένα από τα γνωστότερα έργα του συνθέτη, παρότι δεν αποτελεί τμήμα των θρυλικών συμφωνιών που συνέθεσε στο Παρίσι και Λονδίνο.
Αποτελείται από 4 μέρη : Adagio-Allegro, Largo, Menuetto - Allegretto και Allegro con Spirito, ενώ συμμετέχουν τα ίδια ακριβώς όργανα με την προηγούμενη, με την προσθήκη ενός τσέμπαλου harpsichord (είδος πιάνου της εποχής, θα σας το εξηγήσω άλλη ώρα).