Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015

Birdman



Καλημέρα σουρτουκο-σουρτούκες μου.
Σήμερις, έπειτα από λίγο καιρό απραξίας, επιστρέφουμε στα soundtracks τσι δευτέρας (του γιαραμπή) και, μάλιστα, με το καλύτερο φετινό soundtrack από τα φετινά Oscars.
Να τα πάρουμε όμως από την αρχή.

Πρώτα-πρώτα να πούμε, πως η μετάφραση του υπότιτλου της ταινίας (Η απρόσμενη αρετή της αφέλειας) είναι (για άλλη μια φορά) γελοίος, αφού η ακριβής απόδοση  είναι "η απρόσμενη αρετή της άγνοιας" (The unexpected virtue of ignorance).
Πέραν αυτού, το Birdman είναι ταινιάρα. Τελεία και παύλα. Και πολύ ορθά πήρε το Oscar της καλύτερης ταινίας (κι'άλλα τρία).
Το κόστος της επιτυχίας κ'αυτό το συνεχές κυνήγι για μία ερμηνεία που πλησιάζει (όσο γίνεται στον ρεαλισμό), ο απόλυτος κυνισμός, στον οποίο αυτά τα δύο καταλήγουν, είναι τα χαρακτηριστικά της αμερικάνικης showbiz. Και είναι και το θέμα της ταινίας, η οποία διηγείται την ιστορία ενός πρώην σταρ ταινιών ενός ηπερήρωα (του Birdman), ο οποίος, μέσα από μεγάλα καλλιτεχνικά αλλά και προσωπικά προβλήματα, αποφασίζει ν'ανεβάσει ένα realistic δράμα στο Broadway.
Σκηνοθέτης του είναι ο τιτανοτεράστιος μεξικάνος Alejandro González Iñárritu (ποιός δεν μαγεύτηκε από την υπεροχότατη Death Trilogy), ο οποίος υπογράφει εδώ (και ως συγγραφέας του script, μαζί με άλλους 2) μία εντυπωσιακή και εξαιρετικά πρωτότυπη σε σύλληψη ταινία, μια σουρεαλιστική ματιά σ'αυτό το ανθρωποφάγο σύμπαν, που λέγεται αμερικάνικη showbiz. Μαγική είναι επίσης και η εκτέλεσή του, αφού ο Iñárritu γύρισε την ταινία του σε single shot (ενιαίο μονοπλάνο), τεχνική στην οποία μας έχει συνηθίσει άλλωστε.
Πρωταγωνιστεί ο τεράστιος Michael Keaton (1951), με συμπρωταγωνιστές τους Zach Galifianakis, Edward Norton, Andrea Riseborough και Amy Ryan
Πρωτοπαίχτηκε στο Φεστιβάλ της Βενετίας, στις 27 Αυγούστου 2014 και στις αίθουσες στις 17 Οκτώβρη.

Σε ότι αφορά το soundtrack, σας το 'πα και στην αρχή, είναι (προσωπικά) μακράν το καλύτερο των φετινών Oscars κι'ένα από τα ομορφότερα που έχω ακούσει. Το υπογράφει ο μεγαλύτερος jazz ντράμερ αυτή την στιγμή στον κόσμο, ο μεξικάνος Antonio Sánchez (1971), του οποίο αυτό είναι το πρώτο score στην καριέρα του. Δεν θα σας πω περισσότερα για τον τεράστιο αυτό καλλιτέχνη, γιατί του ετοιμάζω αφιέρωμα. Θα σας πω όμως, πως τέτοιο ταίριασμα της μουσικής με την ταινία, σπάνια έχω δει. Θα σας πω επίσης, πως το score είναι για πολύ μερακλήδες. Για τους λιγότερο μερακλήδες, υπάρχουν και κομμάτια κλασσικής μουσικής, λόγος για τον οποίο το score δεν μπορούσε να προταθεί για Oscar καλύτερης μουσικής. Αδικία λέω εγώ.
Θα σας πω, τέλος, πως θα σας το παίξω σε δύο μέρη (ένα με το original score και ένα με τα κλασσικά κομμάτια) για να μην χαλάσω τη μαγεία και των δύο.

Original Score

Get Ready
Dirty Walk
Just Chatting
Waiting For What?
Semi Comfortable In 3
Strut Part 1
Doors And Distance
Night Chatter
Almost Human
Schizo
Internal War
Kinda Messy
Strut Part 2
Claustrophobia
Fire Trail
The Anxious Battle For Sanity







Classic Parts

Symphony No. 9 in D – 1st Movement: Andante Comodo (Gustav Mahler)
Symphony No. 5 OP. 64 in E Minor: Andante Cantabile (Pyotr Ilyich Tchaikovsky)
Ich Bin Der Welt Abhanden Gekommen (Gustav Mahler)
Passacaille (Tres Large) (Maurice Ravel)
Prologue: Chorus of Exiled Palestinians (John Adams)
Symphony No.2 in E Minor, Op 27 – II Allegro Molto (Sergei Rachmaninov)