Δευτέρα 22 Δεκεμβρίου 2014

Daisy



Καλημεροβδομάδα χριστούγεννά μου.

Στην σαγκά μας "βλέπω και τραγουδώ" της δευτέρας (του γιαραμπέους), σήμερις θα σας μιλήσω για μια ταινία που, σε άλλη περίπτωση, δεν είχα σκοπό ν'ασχοληθώ. Όχι για τίποτις άλλο, αλλά ένεκα και του ότι κι'επειδής σαν ταινία παίρνει κάτω από τη βάση.
Δεν φταίω όμως εγώ. Ο Andrew Lau φταίει. Ο σκηνοθέτης της ντε. Που μας συνήθισε με την τριλογία του Internal Affairs (I, II και III, 2002-2003) και μετά, θέλοντας να συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο, λεβγαλε τούτην δω την πατατούλα.
Το αδιάφορο, άχρωμο και άγευστο script αναφέρεται σε μια νεαρά ζωγράφο πορτραίτων (για 30 γιούρος το κεφάλι), η οποία θα βρεθεί μέσα σ'ένα τρίγωνο, του οποίου η μία πλευρά είναι η αφεντομουτσουνάρα της, η δεύτερη ένας επαγγελματίας δολοφόνος και η τρίτη ένας ντεντέκτιβ της Interpol. Νταξ. Πιο βαρετό και χιλιοπαιγμένο κι'από τραγούδι του νίκου σπηλιά.

Το Daisy έκανε πρεμιέρα στις 9 Μάρτη του 2006 και πρωταγωνιστούν οι Jun Ji- hyun, Jung Woo-sung και Lee Sung-jae Χαρακτηριστικό είναι το ότι κυκλοφόρησαν δύο διαφορετικά cuts. Ένα για την Ασία κι'ένα άλλο για τον υπόλοιπο κόσμο.

Στα του soundtrack, αυτό υπογράφεται από μία μεγάλη μορφή, που την έχουμε τιμήσει δεόντως εδώ στο νταλικόφωνο, τον ιάπωνα συνθέτη Shigeru Umebayashi
Κι'εδώ όμως, τα πράγματα δεν ξεπερνούν το μέτριο. Όπως και ο σκηνοθέτης, έτσι και ο συνθέτης δεν κατορθώνει να περάσει τον ήδη πανύψηλο πήχυ, που ο ίδιος έχει θέσει με scores όπως τα In The Mood For Love (2000) ή 2000 A.D. (2000), για να μην πούμε για τα (εξαίσια) πρόσφατά του.
Μέτριο όμως δεν σημαίνει κακό.
Αλλά, πάλι, όποιος ενδιαφέρεται ακούει και κρίνει.

Ouverture
Hey
Love Goes Astray
Juin Barcarolle - Les Saisons op.37
Repent
New Beginning (part.1)
Hoa-cuc-dai
New Beginning (end titles)