Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Autumn Leaves (part.1)


Καλημέρα σας όλη τη μέρα σας.
Σήμερα και αύριο το νταλικόφωνο θ'ασχοληθεί με μία από τις μεγαλύτερες μορφές της jazz κιθάρας όλων των εποχών, των ηπείρων και των θαλασσών.
Χαράς ευαγγέλια, άρα, για τους φανατικούς τόσο της jazz όσο, και, της κιθάρας, αφού το διήμερο αφιέρωμα είναι για τον Κύριο Barney Kessel

Έναν από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες της jazz, του οποίου το μοναδικό παίξιμο και η τέλεια γνώση των χορδών, αποτελεί πλέον σχολείο για κάθε επίδοξο κιθαρίστα του είδους. Ιδιαίτερα η δεξιοτεχνία του στο "αντίστροφο" παίξιμο της κιθάρας. Ψιλά γράμματα για τους μη γνωρίζοντες, αλλά τεράστιας σημασίας για τους γνώστες.
Ο Kessel, ακριβώς λόγω της τεράστιας ποιότητάς του, δεν ήταν απλά μέλος στα μεγαλύτερα jazz σχήματα, δεν έπαιξε μόνο με τους μεγαλύτερους, αλλά ήταν και ο πιο περιζήτητος jazz (και όχι μόνο) studio κιθαρίστας για πάρα πολλά χρόνια. Όπου studio musician, βλέπε τους μουσικούς που συμμετέχουν σε ηχογραφήσεις δίσκων.

Γεννήθηκε στα 1923 στην Οκλαχόμα και, ήδη από τα 16 ξεκίνησε την καριέρα του περιοδεύοντας με διάφορες μπάντες, πριν καταλήξει, στα 19 του, στην μπάντα του Chico Marx (των περίφημων αδελφών).
Στα 21 του πήρε μέρος στην ταινία Jammin' The Blues, δίπλα στον θρυλικό σαξοφωνίστα Lester Young ενώ, στα 24 του, όχι μόνο ηχογραφεί μ'έναν κάποιο άσημο Charlie Parker, αλλά αναδεικνύεται σαν Νο1 κιθαρίστας για 14 συνεχόμενα χρόνια (1947-1960) από μεγάλα περιοδικά.
Πέρα από τις μεγάλες πιένες που γνώρισε, από πολύ μικρή ηλικία, ο Kessel έμεινε στην ιστορία για τους νεωτερισμούς του πάνω στο παίξιμο της jazz κιθάρας. Στην δεκαετία του '50 κυκλοφόρησε μια σειρά δίσκων με τον γενικό τίτλο The Poll Winners, όπου, μαζί με τους Ray Brown (μπάσο) και Shelly Manne (ντραμς) καθιέρωσαν σχολή τόσο στο trio, όσο και στον τρόπο παιξίματος της κιθάρας στην jazz μουσική.
Παράλληλα, σας το ξανα 'πα, είχε γίνει από τους πιο περιζήτητους studio μουσικούς. Για όποιον αγάπησε το Cry Me A River της Κυρίας Julie London (δίσκος Julie Is Her Name - 1955), ο Kessel είναι στις κιθάρες.
Γιατί δεν το ξέραμε από την αρχή; Γιατί ο Kessel ήταν μέλος του περίφημου (πια) The Wrecking Crew, μιας ομάδας top studio μουσικών, για την συμμετοχή των οποίων σε κάποιον δίσκο, οι δημιουργοί του περίμεναν καιρό και πλήρωναν αδρά.
Στα 1960, ο Kessel είναι το πρώτο βιολί στην κιθάρα (βαρβαρισμός, το ξέρω) των Columbia Pictures, κι'ένας από τους μεγαλύτερους κιθαρίστες στο αμέρικα.
Την ίδια περίπου εποχή, οι τρεις δίσκοι του, με τίτλο Kessel Plays Standards, κάνουν εκ νέου σχολή για το πως πρέπει να παίζεται η κιθάρα σε minimal jazz σχήματα.

Σταματώ κάπου εδώ για σήμερα, αφού σας πω, ότι το αφιέρωμα χωρίζεται σε δύο μεγάλες περιόδους. Το πρώτο μέρος ξεκινάει από τα 1953 και φτάνει μέχρι τα 1969, ενώ το δεύτερο ξεκινάει από τα 1971 και πάει μέχρι τα 2003.
Τα κομμάτια που ακούγονται ακολουθούν χρονολογική σειρά.

Easy Like
Salute To Charlie Christian
Love Is Here To Stay
Prelude To A Kiss
Indiana
You Go To My Head
Carmen's Cool
Easy Living
Little Susie
Some Like It Hot
It Aint Necessarily So
Sweet Baby
Autumn Leaves
Aquarius