Καλημερούδια καλά μου παιδιά.
Σήμερις, Παρασκευή του αλλάχ, το νταλικόφωνο ντύνεται πάλι τα καλά του, γυαλίζει τα λουστρίνια, σφίγγει το παπιγιόν και σας πάει για κλασσική μουσική, πάντα μέσα από τις σπάνιες ηχογραφήσεις της Deutsche Grammophon.
Η σημερινή μας κλασσική κοσμηματοθήκη περιέχει 21 διαμαντάκια πολλών καρατίων.
Τους 21 Ουγγαρέζικους Χορούς, άλλως ειπείν τους 21 Ungarische Tänze του Johannes Brahms 1833-1897).
Για όσους δεν γνωρίζουν, πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα έργα του τεράστιου γερμανού μουσουργού και, πάντως, το πιο προσοδοφόρο του.
Η σύνθεσή τους ξεκίνησε στα 1865 και ολοκληρώθηκε στα 1867. Χαρακτηριστικό τους είναι, πως κάθε ένας τους έχει γραφτεί για διαφορετικά όργανα και μουσικά σύνολα. Έχουν όμως κι'άλλα περίεργα χαρακτηριστικά. Από τους 21, μόνον οι τρεις (11, 14 και 16) είναι αυθεντικές συνθέσεις του μουσουργού. Οι υπόλοιποι είναι διασκευέςπαραδοσιακών ουγγρικών χωρών. Ακόμα και ο σπουδαιότερος (και πιο γνωστός) Νο5, που πολλοί ακόμα νομίζουν πως είναι του Brahms, δεν είναι τίποτα άλλο από ένα csardas, παραδοσιακό ουγγρικό τραγούδι δηλαδής.
Άλλο περίεργο, είναι πως αρχικά, ο συνθέτης είχε γράψει και τους 21 χορούς για πιάνο με τέσσερα χέρια και, αργότερα, για σόλο πιανίστα. Κατόπιν ενορχήστρωσε για μουσικά σύνολα. Κι'εδώ όμως έχουμε ανέκδοτο. Πράγματι, από τους 21 χορούς, ο Brahms ενορχήστρωσε μόνο τους τρεις (1, 3 και 10). Τους υπόλοιπους ανέλαβαν να ενορχηστρώσουν μεγαλο-τεράστιοι, όπως ο Antonin Dvorak, o Andreas Hallen και άλλοι.
Να πούμε, τέλος, πως οι 21 αυτοί μαγικοί χοροί επηρέασαν σε μεγάλο βαθμό το αφρο-αμερικάνικο ragtime της Νέας Ορλεάνης. Κι'άμα δεν ξέρετε τι είναι το ragtime, φτου σας και τρέξτε ν'ακούσετε και να νιώσετε.
Η ηχογράφηση που σας χαρίζω σήμερις είναι ίσως η καλύτερη και πληρέστερη που έγινε έβερ. Το σίγουρο είναι πως είναι η πρώτη που περιλαμβάνει και τις 21 "νέες" ενορχηστρώσεις.
Πρόκειται για ηχογράφηση του 1982, η οποία είναι ζωντανή, μέσα από το κτίριο της Κρατικής Ορχήστρας της Βιέννης, με την Wiener Philharmoniker (Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βιέννης).
Διευθυντής της, ένας από τους μεγαλύτερους μαέστρους όλων των εποχών, ο ιταλός Claudio Abbado (1933-2014), ο οποίος πέθανε φέτος. Μιλάμε για μία τεράστια μορφή, διευθυντής της Συμφωνικής Ορχήστρας του Λονδίνου, του Σικάγο και του Βερολίνου αλλά, κυρίως, μουσικός διευθυντής, επί πολλά χρόνια, της Scala του Μιλάνο.
Σας κούρασα;
Αφεθείτε στη μαγεία.
.jpg)
