Πέμπτη 24 Απριλίου 2014

Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα


Όλα άρχισαν όταν εκείνος ο κρετίνος ο Perry Como τραγούδησε την Glendora...

....εκεί στα τέλη των '50s, στα υπόγεια της Κυψέλης (ή των Εξαρχείων, του Μεταξουργίου, τι σημασία έχει;), σε μια ηλικία που χάθηκε, δυστυχώς όμως όχι για να ξενακερδηθεί, αλλά για να δώσει τη θέση της στα χειρότερα.
Και οι πέντε φίλοι, κάνοντας ένα άλμα στο χρόνο, θα ξαναβρεθούν, 20 χρόνια μετά για να μην κάνουν στην ουσία τίποτα : να ξαναθυμηθούν πως κάποτε ζούσαν, ν'ανταλλάξουν τις νεανικές ατάκες. Να ξαναζήσουν στην "Πράσινη Αλεπού" και το Green Park, να ξαναφτιαχτούν με την Rita Heighworth, τον Elvis, τους υπόλοιπους...
...να περιμένουν τον Γιάννη, που θα 'ρθει όμως (όπως πάντα) όταν θα είναι πολύ αργά, ν'αναζητήσουν την Βέρα, την γυναίκα-φάντασμα που τους στοίχειωνε όλους, αλλά περισσότερο τον δικό τους Άλκη.
Και, τελικά, αφού καταλήξουν πως η ψυχή τους έχει υποστεί "βιασμόν μετά φόνου", να τραβήξουν ο καθένας για τον δικό του θάνατο.

Όποιος δεν έχει δει Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα, λυπάμαι που θα το πω, δεν έχει ούτε ζήσει αλλ'ούτε συγκρατήσει εκείνες τις πανέμορφες αναμνήσεις που πονάνε περισσότερο απ'όλα.
Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές ταινίες της νέας εποχής.
Είναι η δεύτερη του Νίκου Νικολαΐδη, κυκλοφόρησε στα 1979 και πρωταγωνιστούν οι Άλκης Παναγιωτίδης, Χρήστος Βαλαβανίδης, Κωνσταντίνος Τζούμας, Ρίτα Μπενσουσάν και Όλια Λαζαρίδου.
Χαρακτηρίστηκε ως το χαρακτηριστικότερο δείγμα cult ελληνικής ταινίας, πράγμα που με βρίσκει κάπως αντίθετο. Την θεωρώ την αντιπροσωπευτικότερη ελληνική ταινία χαρακτήρων (δεν υπάρχουν δα και πολλές). Σου δίνει την αίσθηση ερασιτεχνικής ταινίας, που τράβηξε μια παρέα. Σου βάζει όμως όρια : τους χαρακτήρες. Σε μπάζει, δηλαδή, στο σπίτι της παρέας, αλλά σου επιτρέπει να δεις μόνο μερικά δωμάτια. Στα άλλα, απαγορεύεται.
Μια μαγική ταινία, με λίγα λόγια.

Μ'ένα μαγικό soundtrack, που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από μεγάλες ξένες ταινίες. Μία καταπληκτική compilation από διαμάντια των '50s-'60s, που διακόπτονται από ατάκες των πρωταγωνιστών. Έργο τέχνης, απ'αυτά που σπάνια συναντάμε σε ελληνικές δουλειές.

Εδώ το κατεβάζει όποιος το θέλει

The Platters - Ebb Tide
July London - Cry Me A River
(Μιλάγαμε μόνο με νοήματα)
Brenda Lee - Fool
(Η διαδήλωση)
Little Richard - Send Me Some Lovin'
Jo Stafford - You Belong To Me
(Πότε χάλασε το πράμα)
Perry Como - Glendora
(Σ'αυτή την πόλη είμαστε ξένοι)
Bill Haley and His Comets - Rip It Up
The Platters - Reflections In The Water
(Φεύγουμε)
Brenda Lee - You Can Depend On Me
Nat King Cole - Stardust
The Ray Conniff Singers - Just Friends
(Να δεις τον εαυτό σου να 'ρχεται να σε συναντήσει)
The Platters - Smoke Gets In Your Eyes
(Η ιστορία του Χρίστου)
The Everly Brothers - Lucille
Bill Haley and His Comets - See You Later Alligator
Jerry Lee Lewis - Chantilly Lace
(Besame Mucho)
Connie Francis - My Heart Has A Mind Of Its Own
Roy Orbison - It's Over
(Τα κουρέλια τραγουδάνε ακόμα)
Bo Didley - Bo Didley