Guajiras de Lucia

Καλημέρα λουλούδια μου.

Στην σαγκά μας (που δυστυχώς αποκτά ολοένα και περισσότερα κεφάλαια) "κάποιος λείπει απόψε απ'την παρέα", η νταλίκα αποχαιρετά σήμερα τον μεγαλύτερο κιθαρίστα του new flamenco κι'ένα από τους μεγαλύτερους της jazz κιθάρας, τον Paco de Lucia, που μας άφησε χθες, στα 66 του, από καρδιακή ανακοπή.

Γεννήθηκε Francisco Sanchez Gomes, στα 1947, στην Algeciras της νοτιο-ανατολικής Ισπανίας. Ήταν ο νεότερος από πέντε παιδιά ενός κιθαρίστα του flamenco και μιας πορτογαλίδας νοικοκυράς.

Από τα 5 του, ο απίστευτα καταπιεστικός πατέρας του τον έσπρωξε στην κιθάρα, με σκοπό να τον κάνει διάσημο. Μερικοί μιλάνε για 12 ώρες άσκηση τη μέρα, το σίγουρο όμως είναι, πως τον σταμάτησε απ'το σχολείο για να αφοσιωθεί στην κιθάρα.

Η πρώτη του δημόσια εμφάνιση την έκανε στα 14 του, μαζί με τον αδελφό του Pepe, διάσημο τραγουδιστή (πεθαμένος κι'αυτός).

Η μεγάλη του καριέρα θα ξεκινήσει στη Νέα Υόρκη, ένα χρόνο αργότερα, όταν θα συναντήσει (για δεύτερη φορά) τον μεγάλο τσιγγάνο κιθαρίστα Sabicas, αλλά και τον Mario Escudero, οι οποίοι θα γίνουν οι μέντορές του.

Από κείνη κι'όλας την ηλικία, ο de Lucia ήταν μια διάνοια της κιθάρας.

Η πρώτη του δισκογραφική δουλειά ηχογραφείται τον επόμενο χρόνο (Dos Guitarras Flamencas - 1964), στα 16 του, έπειτα από την συνάντησή του μ'έναν άλλο μεγάλο της flamenco κιθάρας, τον Ricardo Modrego.

Στα τέλη των '60s, συναντιέται με πολύ μεγάλους της jazz (Miles Davis, Thelonious Monk κλπ), από τους οποίους ρουφάει την jazz, και στην οποία θα διαπρέψει.

Συνολικά θα ηχογραφήσει 24 studio albums, 6 live και πάνω από 45 όπου συνοδεύει τραγουδιστές.

Αθάνατος θα μείνει, εκτός από την τεράστια συνεισφορά του, και για την απίστευτη δεξιοτεχνία του δεξιού του χεριού, το οποίο του επέτρεπε να αυτοσχεδιάζει μαγικές picados (εναλλαγές δείκτη και μέσου - σήμα κατατεθέν του flamenco), αλλά και απίστευτα rasgueados (άλλη τεχνική flamenco παιξίματος με το εξωτερικό μέρος του δάχτυλου).

Είπαμε στην αρχή, πως το τεράστιο ταλέντο του, ν'ανακατεύει ρυθμούς, τον έκανε τον μεγαλύτερο (μακράν) κιθαρίστα του new flamenco, αυτού δηλαδή του στυλ που παντρεύει την παραδοσιακή κιθάρα flamenco με την fusion, την jazz, την bossa nova, την τσιγγάνικη, αλλά και την μουσική της μέσης ανατολής.

Η νταλίκα σήμερα, για να τον τιμήσει, θα σας χαρίσει την άποψή του για το ανδαλουσιανό flamenco. Θ'ακολουθήσουν κι'άλλα δικά του, μιας και η γκάμα του είναι ανεξάντλητη.

Descanse en paz Pacito.

Cobre

Almonte

Le Barossa

Cialito Lindo

Gitanes Andaluces

Tio Sabas

Granada

Cepa Andaluza

Guajiras de Lucia

Malaguena Salerosa

Almoraima

Entre Dos Aguas