Πιστοί στο ραντεβού της, η νταλίκα σήμερα μοιράζεται μαζί σας έναν πολύ αγαπημένο δίσκο της.
Ένα δίσκο που τα 'χει όλα : διαμάντια για διάφορους χορούς, τεράστιο συνθέτη, πολύ μεγάλο στιχουργό, καταπληκτικούς οργανοπαίχτες και μια θεϊκή φωνή.
Τα Πικροσάββατα κουβαλάνε μέσα τους μεγάλη ιστορία.
Κατ'αρχήν είναι η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά του Μίκη Θεοδωράκη με τον Λευτέρη Παπαδόπουλο. Να θυμίσω εδώ, πως η πρώτη τους συνεργασία ήταν στα 1978, με το τεράστιο "Μπήκε ο χάρος στο κελί", με τον αξέχαστο Κύριο Μπιθικώτση (από τον δίσκο Οκτώβρης '78).
Παράλληλα, είναι και η πρώτη δισκογραφική συνεργασία του συνθέτη μας με τον λατρεμένο μας Δημήτρη Μητροπάνο. Κι'εδώ να θυμίσω, πως ο Μίκης είχε εμπιστευθεί τον μικρούλη (τότε) Μητροπάνο, στα 1966, στις συναυλίες του πριν τη Χούντα. Από τότε, κάτι η χούντα και κάτι η στροφή του Μητροπάνου στα καθαρά λαϊκά, δεν ξανασυναντήθηκαν.
Από τις αρχές όμως της δεκαετίας του '80, ο μεγάλος αυτός τραγουδιστής έκανε την πρώτη του στροφή προς το έντεχνο λαϊκό (αρχής γενομένης από τα Συναξάρια (1981 - Χατζηνάσιος).
Ο μεγάλος αυτός δίσκος είναι αποτέλεσμα αφενός της επανόδου του Μίκη στο έντεχνο λαϊκό και αφετέρου της συνάντησής του με τον Παπαδόπουλο. Είμαστε στα 1982 και ο Μίκης μόλις έχει τιμηθεί με το βραβείο Λένιν. Γράφουν που λέτε 12 τραγούδια με τον στιχουργό και φωνάζουν τον Πάριο για να τα ηχογραφήσουν. Κι'ενώ ο Πάριος (κατά ομολογία και των δύο) τα είπε πολύ καλά, μπαίνει στη μέση η δισκογραφική και σταμάτησε τα πάντα. Κι'αυτό γιατί ο Πάριος είχε καθιερωθεί στα ελαφρολαϊκά και δεν ήθελε (η εταιρεία) να τον "κάψει".
Τότε οι δημιουργοί στράφηκαν στον ακατονόμαστο, αλλά, ευτυχώς για μας, κι'εκεί χάλασε η δουλειά, κυρίως εξαιτίας της ιστορικής κόντρας ΕΔΕΤ-ΕΜΣΕ (στιχουργοί, μουσικοί, ερμηνευτές) εκείνης της εποχής.
Είναι, τέλος, η εποχή που ο Μητροπάνος ζητά επίμονα από την δισκογραφική του (Polygram) να του βρει συνθέτες.
Κι'ήρθε το γλυκό κι'έδεσε.
Αν θέλαμε να χαρακτηρίσουμε αυτό τον δίσκο, θα λέγαμε απλά πως είναι ένας ολοκληρωμένος κύκλος τραγουδιών που περιλαμβάνει όλους τους σκοπούς της λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής : από ζεϊμπέκικα και καρσιλαμάδες μέχρι χασαποσέρβικα, ασίκικα και καμηλιέρικα. Ακόμα και βαλς έχει.
Όλα αυτά με πολύ όμορφους αλληγορικούς στίχους του Παπαδόπουλου και θεϊκή ερμηνεία του Μητροπάνου, που υπογράφει εδώ έναν από τους πιο μεστούς δίσκους του.
Ένας σχετικά άγνωστος δίσκος, που κυκλοφόρησε στα 1984, με παραγωγό τον Φίλιππο Παπαθεοδώρου και ηχολήπτη τον μεγάλο Γιάννη Σμυρναίο.
Το εξώφυλλο είναι του μέγιστου Αλέκου Φασιανού.
Οι μουσικοί του δίσκου διαλεχτοί ένας κι'ένας : Κώστας Παπαδόπουλος και Χρήστος Ψαρρός στα μπουζούκια, Στέλιος Καρύδας στις κιθάρες και τον μπαγλαμά, Κώστας Νικολόπουλος στις κιθάρες, Νίκος Τσεσμελής στο ηλεκτρικό μπάσο, Μέμος Κυριαζής στα ντραμς και ο μεγάλος Τάσος Διακογιώργης στο σαντούρι.
Τι άλλο να σας πω;
Α ναι. Πως στο Χατίρι, δεύτερη φωνή κάνει η Χάρις Αλεξίου.
Καλό μας (και εύχομαι όχι πικρό) σαββατοκύριακο.
Εργένης
Τριανταφυλλένια
Τριανταφυλλένια
Το Χατίρι
Η Λυπημένη
Ταξίμι
Γιαπί
Τα Πικροσάββατα
Το Γιαπί
Η Βροχή
Τα Παιδιά
Κουτούκι
Τα Ναύλα
.jpg)
