Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013

Μια ζωή πληρώνω


Καλημέρα λεβεντο-λεβέντισσές μου.

Μετά από δύο μέρες κουλτούρας, η νταλίκα, σπάζοντας τις σαββατο-κυριακάτικες συνήθειές της, επανέρχεται ελληνικά.
Κι'όταν λέμε ελληνικά, εννοούμε μ΄έναν ακόμα Θρύλο.
Την Ρίτα Σακελλαρίου

Μία από τις μεγαλύτερες μεταξύ των μεγάλων.
Της μεγάλης λαϊκής Κυρίας, μια πολυ-συζητημένη φυιογνωμία, μια φωνάρα, που πήγε μόνη της λίγο μακρύτερα αυτό που λέμε λαϊκό τραγούδι.
Γι'αυτό και δεν θ'ασχοληθώ με τις χαζομάρες του στυλ "με τον Παπανδρέου". Άντρας γκομενιάρης ήταν, μαγκιά του και καπέλο του η άτακτη ζωή. Έχει τρακόσια κουσούρια ν'ασχοληθούμε ο μακαρίτης.

Γεννήθηκε στα 1934, στη Σητεία της Κρήτης. Έχασε τον πατέρα της στον εμφύλιο και αναγκάστηκε να παντρευτεί στα 14 της, για λόγους επιβίωσης. Απ'αυτό τον γάμο απέκτησε 2 παιδιά.
Χώρισε όμως γρήγορα και έπιασε δουλειά, σαν εργάτρια, στα Λιπάσματα, στου Παπαστράτου, ακόμα και στην χωματερή.
Σαν τραγουδίστρια, εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον Μύλο, στο Πέραμα. Εκεί την ανακάλυψε ο Στέλιος Χρυσίνης και της έδωσε τα πρώτα της τραγούδια.
Λίγα χρόνια μετά, την συναντάμε στο Φαληρικό (Τζιτζιφιές), να κάνει δεύτερη φωνή στον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Γιάννη Παπαϊωάννου. Μ'αυτούς τους δύο θα συνεργαστεί στενά, κι'αυτοί θα την κάνουν φίρμα.
Πρώτη της μεγάλη επιτυχία το "Ιστορία μου, Αμαρτία μου" και πρώτο όνομα (για πρώτη φορά) στην Τριάνα του Χειλά.
Στο μεταξύ, παντρεύεται για δεύτερη φορά, με τον παλαιστή Σιδηρόπουλο και μαζί ανοίγουν το ιστορικό πια Κουίν Αν, από το οποίο πέρασαν πολύ μεγάλα ονόματα, για ν'ακούσουν την Ρίτα (από την Μελίνα Μερκούρη και τον Άντονυ Κουίν, μέχρι τον Ωνάση και, φυσικά, τον Ανδρέα Παπανδρέου).
Η επιτυχία του μαγαζιού κρατάει πέντε χρόνια, όσα και ο δεύτερος γάμος της (από τον οποίον απέκτησε άλλα τρία παιδιά).
Ακολουθεί μια περίοδος απόλυτης ξηρασίας, μέχρι που επανεμφανίζεται (κυριολεκτικά άλλος άνθρωπος) δίπλα στην Άννα Βίσσυ (1986). Είναι η εποχή της παρακμής. Ηχογραφεί αηδίες του Καρβέλα και, γενικά, εγκαταλείπει οριστικά το λαϊκό τραγούδι για χάρη των σκυλο-σουξέ.

Στις 5 Αυγούστου 1999 το απόγευμα, κατάκοιτη και ανήμπορη, ζητάει από το δεξί της χέρι, τον Λάκη Κορρέ, να της βάψει τα νύχια. Δύο ώρες μετά, του ψυθιρίζει "Αχ Λάκη, κι είχα τόσα ακόμη να κάνω!"...
Την άλλη μέρα, 6 Αυγούστου 1999, μετακομίζει στον άλλο κόσμο.
Ήταν 65 χρονών.


Αυτός Ο Άνθρωπος
Έλα Αγάπη Μου Κοντά Μου
Μη Μου Φύγεις
Μείνε, Μείνε Κοντά Μου
Μην Κλαις Για Μένα Και Πονάς
Ο Παραμυθατζής
Αν Έχεις Δεύτερο Δεσμό
Ποιός Θα Κρίνει Την Κοινωνία
Το Παρασύνθημα
Μάγκας Και Αριστοκράτισσα
Ο Καλύτερος Άνθρωπος
Στα Εργαστάσια Στο Περιστέρι
Να Πεθάνω Λίγο Λίγο
Μια Ζωή Πληρώνω
Ιστορία Μου Αμαρτία Μου
Αν Κάνω Άτακτη Ζωή
Φύγε Κι'Άσε Με