Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013

Surfin' Bird


Καλημέρες καλά μου παιδιά.
Όσο παίρνει να καλοκαιριάζει, η νταλίκα θαλασσώνεται μεταφορικά τε και κυριολεκτικά.
Κι'επειδής η θάλασσα, σήμερα είπα να σας παίξω κάτι σχετικό.

Πολλοί από σας σίγουρα ξέρουν το Surfin' Bird, ένα από τα πιο παλαβά τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ. Σχεδόν όλοι σας το έχετε ακούσει από τους Ramones, μιας και είναι ένα από τα πιο χαρακτηριστικά τους. Πολύ λιγότεροι όμως ξέρουν πως το τεράστιο αυτό hit δεν είναι δικό τους.
Και δεν θα μπορούσε να είναι, αφού γράφτηκε στα 1963 από τούτους εδώ τους θεοπάλαβους αμερικάνους, τους Trashmen.

(ανοίγει παρένθεση) Κάποια στιγμή θα σας κάνω μιαν ανάρτηση αποκλειστικά γι'αυτό το τραγούδι, όπου θα δείτε πως, στην ουσία, ούτε δικό τους ακριβώς είναι, μιας και είναι συνδυασμός 2 πιο παλιών κομματιών, που οι Trashmen ένωσαν και το 'φκιασαν. Αλλά αυτά άλλη φορά (κλείνει η παρένθεση)

Φκιάχτηκαν στα 1962 στην Μινεάπολις (Μινεσότα) και το αρχικό (και ιστορικό) τους lineup ήταν οι Tony Andreason (κιθάρα, φωνητικά), Dal Winslow (κιθάρα, φωνητικά), Steve Wahrer (ντραμς) και Bob Reed (μπάσο).
Το βασικό μουσικό στυλ τους ήταν το surf rock, ένα είδος rock πολύ της μοδός εκείνη την εποχή, καταξιωμένο και εκπροσωπούμενο κυρίως από τους Beach Boys και τον Dick Dale και προερχόμενο από τη νότια Καλιφόρνια, εκεί δηλαδής που τα κύματα είναι μεγάλα και ο άνεμος πολύς : ο παράδεισος των surfers ένα πράμα.
Οι Trashmen όμως πρόσθεσαν και μπόλικα στοιχεία garage στο surf rock. Ίσως γιατί δεν ήταν καλιφορνέζοι (άρα μάλλον ούτε surfers). Κι'αυτό τους έκανε ενδιαφέροντες. Κι'ας κράτησαν μόλις πέντε χρόνια όλα κι'όλα.
Πράγματι, διαλύθηκαν στα 1967. Μέχρι τότε κυκλοφόρησαν 2 studio albums και πρόφτασαν να έχουν 5 τραγούδια τους στα charts. Με πρώτο και καλύτερο (οφκορς) το Surfin' Bird.
Στα 1982 ξανάσμιξαν, κυκλοφόρησαν έναν ακόμα δίσκο, στα 1989, όταν και πέθανε ο Wahrer (από καρκίνο). Τον αντικατέστησαν και συνεχίζουν μέχρι σήμερα. Τα 'χουμε ξαναπεί όμως : ξαναζεσταμένη σούπα, τίποτα το ενδιαφέρον.

Τους θεωρώ καλύτερους από τους Beach Boys και στο ίδιο επίπεδο με τον Dick Dale. Και μιλάω για την "χρυσή πενταετία" τους. Μετά, δεν ξέρω, δεν ασχολούμαι.
Και για να τους αγαπήσετε κι'εσείς, σήμερα σας χαρίζω τα καλύτερά τους.
Αντηλιακό και φύγαμε.

A- Bone
Peppermint Man
Malaguena
Misirlou
King Of The Surf
Bird Dance Beat
Surfin' Bird
Whoa Dad
New Generation
Bad News
Sleeper
Bird Bath
On The Move
Tube City
My Woochie