Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Trois Couleurs : Bleu


Καλημέρα κουλτουράκια μου.
Σήμερις είπα να κλείσω τη βδομάδα με soundtrack. Και όλοι ξέρετε πόσο με αρέσουν τα soundtracks. Ίσως περισσότερο από τις ίδιες τις ταινίες. (καλά, όχι πάντα).
Και είπα να κλείσω τη βδομάδα μ'ένα πανέμορφο soundtrack. Από τα λίγα δηλαδής. Εκλεκτά και άλφα-άλφα.

Για το Trois Couleurs : Bleu, αλλά και για όλη την τριλογία του Krzysztof  Kieślowski, δεν έχω να σας πω πολλά πράγματα. Για τρείς λόγους.
Πρώτον γιατί έπρεπε να είσαι πολωνός για ν'αποδώσεις τόσο όμορφα την γαλλική τριχρωμία.
Δεύτερον γιατί την έχω δει πάνω από 10 φορές, παρά το γεγονός, ότι η Juliette Binoche μου προκαλεί, ένα μπλιαχ να το πω; Να το πω.
Και τρίτον, γιατί αν δεν την δεις (κι'αυτήν και τις άλλες δύο που ακολούθησαν), δεν πρόκειται ποτές να καταλάβεις περί τίνος πρόκειται. Και, πάντως, όχι από περιγραφές τρίτων και κριτικές ηλιθίων κριτικών κινηματογράφου.
Να σας πω μόνο, ότι είναι η πρώτη ταινία τις τριλογίας, ότι οι άλλες δύο είναι οι Blanc και η Rouge και ότι βγήκε στις αίθουσες στις 10 Γενάρη του 1993 στην Βαρσοβία (γαλλο-πολωνική συμπαραγωγή γαρ) και στις 8 Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου στην Γαλλία.

Και να πάμε στα μαγικά πράματα. Στην μουσική δηλαδή.
Και στον πολύ μεγάλο Zbigniew Preisner, αυτόν τον πολωνό genius της μουσικής. Που δεν σπούδασε ποτέ του μουσική, παρά φιλοσοφία και ιστορία. Και που έμαθε τη μουσική εμπειρικά. Μόνος του ένα πράμα.
Και που έγινε παγκόσμια γνωστός από τις μουσικές του στην τριλογία του Kieślowski.
Και που αν ακούσετε, θα καταλάβετε τι εννοώ όταν λέω genius.
Και να το ακούσετε απνευστί. Σαν ένα όλο. Και θα δείτε για πότε θα σηκωθείτε και θα πετάξετε σε εικόνες άλλου φάσματος. Εγγυημένα.
Την μουσική του  Preisner ερμηνεύει η Sinfonia Varsovia (μία εξαιρετική πολωνική κλασσική ορχήστρα), με σολίστ τους Beata Rybotycka, Elżbieta Towarnicka, Jacek Ostaszewski και Konrad Mastyło. Συμμετέχει επίσης η χορωδία Silesian Filharmonic Choir, ενώ το όλο διευθύνει ο Wojciech Michniewski, ένας από τους σημαντικότερους σύγχρονους πολωνούς μαέστρους.
Μεγαλεία.

Κλείνουμε μάτια και ταξιδεύουμε.
ΥΓ. Δεν υπάρχει χρόνος για tracklist. Ούτε λόγος άλλωστε.