Τρίτη 9 Απριλίου 2013

Pushing The Extreme


Καλημέρα άγριο-άγριές μου.
Επειδής punk's not dead, που θα 'λεγε κι'ο φίλος μου ο noise maker (akas Γιώργος χλωρος ή ο ντάμερ που αγαπήσαμε ή το τρελλαμένο σαλιγκάρι), είπα σήμερις ν'ασχοληθώ με κάτι σχετικά άγνωστο στο πλατύ κοινό (πάντα ήθελα να την πλασάρω κάπου αυτή την ατάκα).

Από τα μέσα των 70s, όταν και το punk πήρε τα πάνω του, είχαμε γεμίσει μπάντες και μπαντούλες, που προσπαθούσαν να τρυπώσουν ανάμεσα στους "μεγάλους" του είδους. Άλλες το κατάφεραν, άλλες όχι. Μερικές που το κατάφεραν ήταν για τα μπάζα. Μερικές που δεν το κατάφεραν ήταν πολύ καλές. Δατς λάϊφ που λέμε και στο Λασίθι.
Τέλος, υπάρχει και μια άλλη κατηγορία : αυτές που όσο έπαιζαν τις ήξεραν οι συγγενείς και οι φίλοι, ήταν πολύ καλές αλλά έπρεπε κάποιοι μεταγενέστεροι να χρησιμοποιήσουν τραγούδια τους για να γίνουν γνωστές.

Μία απ'αυτές είναι και οι Wipers.
Που κανονικά θα έπρεπε να λέγονται "η μπάντα του Greg Sage", αφού αυτός ο μπασίστας ήταν η ψυχή και ο αρχηγός τους.
Ξεκίνησαν στα 1977 στο Portland του Oregon, όταν ο Sage είχε πλέον παρατήσει το μπάσο και πιάσει την κιθάρα. Οι υποδέλοιποι ήταν οι Sam Henry στα ντραμς και Dave Koupal στο μπάσο.
Η μαύρη αλήθεια είναι, πως ο Sage δεν είχε στο μυαλό του να φκιάσει μπάντα. Γούσταρε να παίζει μόνος του, να συνθέτει και ήθελε να φκιάσει μια δισκογραφική ανεξάρτητη και να ηχογραφεί άλλες μπάντες της περιοχής. Πράγμα που έκανε βέβαια, και που αποτυπώθηκε σ'ένα καταπληκτικό compilation album (The History Of Portland Punk), αργότερα όμως κι'όταν η μπάντα είχε πια διαλύσει.
Το πρώτο studio album τους (Is This Real?) κυκλοφόρησε στα 1980. Μέσα σε γενική (σχεδόν) αδιαφορία.
Ακολούθησαν άλλα 5, με τελευταίο το The Circle, στα 1988, όταν και η μπάντα διαλύθηκε. Πάντα μέσα σε μια σχετική αδιαφορία.

Και τότε ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Όπου πλήρωμα βλέπε Nirvana κι'όπου χρόνου βλέπε Curt Cobain. Αυτοί διασκεύασαν δύο κομμάτια των Wipers (Is This Real και Return Of The Rat) και, ξαφνικά, οι Wipers μπαίνουν στη μόδα. Και ο κόσμος αρχίζει να τους ψάχνει λίγο περισσότερο.
Και ν'ανακαλύπτει μία πάρα πολύ καλή punk μπάντα.
Αυτό γίνεται κάπου στα 1991.
Κι'όπως συμβαίνει πολύ συχνά μ'αυτά τα πράματα, για να επωφεληθεί της αναπάντεχης δημοσιότητας, ο Sage ξαναφτιάχνει τη μπάντα στα 1993. Όπως όμως επίσης συμβαίνει συχνά, το come back ήταν σκέτη αποτυχία. Και ήταν σκέτη αποτυχία αφενός γιατί το lineup ήταν διαφορετικό και αφετέρου γιατί η εποχή είχε αλλάξει ριζικά.
Παρόλα αυτά, πρόλαβαν και κυκλοφόρησαν άλλα 3 studio albums, μέχρι το 1999, οπότε και διάλυσαν οριστικά.

Όπως το 'χουμε ξανακάνει σ'αυτές τις περιπτώσεις, η νταλίκα σήμερις, για να σας τους γνωρίσει, παίζει κομμάτια τους από την πρώτη (καλή) περίοδο. Για το come back ψάξτε αλλού.

Return Of The Rat
Let's Go Away
Is It Real ?
Mystery
Tragedy
Potential Suicide
Over the Edge
So Young
Romeo
No Generation
Youth Of America
Pushing The Extreme
Can This Be