Μούπες Θα Φύγω

Πριν από πολύ καιρό, με την ευκαιρία της ανάρτησης του "Ο Μπάμπης Ο Φλου", είχα υποσχεθεί (χα χα χα) ένα μεγάλο αφιέρωμα στους Σπυριδούλα.
Από τότε, πολύ νερό κύλησε κάτω απ'τις γέφυρες, ήρθαν οι μέλισσες, έφυγαν, ήρθαν άλλα έντομα, έφυγαν κι'αυτά και, στο τέλος, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου.

Και σήμερα θα σας μιλήσω για ένα από τα τρία κορυφαία ελληνικά rock συγκροτήματα της νταλίκας έβα (εντ έβα). Θέτε κι'άλλη δήλωση; Η μπάντα που έσωσε το ελληνικό rock αδέλφια. Ή που, τουλάχιστον, συνέβαλε τα περισσότερα, τότε που χρειάστηκε.
Ας τα πάρουμε απ'την αρχή.

Όταν πρωτοφκιάχτηκαν, εκεί γύρω στον Σεπτέμβρη του 1977, το ελληνικό rock, με ελαχιστότατες εξαιρέσεις, ήταν κλινικά νεκρό. Σκόρπια πράγματα, πεθαμένα. Κι'αυτό, ενώ στας ευρώπας και στας αμερικάς ζούσαμε μουσικό οργασμό.
Και εγένετο φως.
Για την ακρίβεια εγένετο μια ιστορική συναυλία, την παραμονή Χριστουγέννων του 1977 στο Σπόρτινγκ, κι'εκεί ήρθαν τα πάνω κάτω. Αν ήταν η πρώτη τους, θα σας γελάσω (και δεν το θέλω). Ήταν όμως η πρώτη φορά που τους είδα στη ζωή μου (πιτσιρικάκι) και με θεωρώ τυχερό που ήμανε σ'αυτή την ιστορική συναυλία.
Το πρώτο τους lineup ήταν οι Αφοι Σπυρόπουλοι (Βασίλης και Νίκος) στις κιθάρες (ψυχές της μπάντας), Τόλης Μαστρόκαλος στο μπάσο και Αντρέας Μουζακίτης στα ντραμς. Στα ντραμς έπαιξε και ο Τάσος Φωτοδήμος.
Μ'αυτήν την πρώτη rythme section, στα 1978, συνεργάστηκαν με τον Παύλο τον Σιδηρόπουλο και ο καρπός της συνεργασίας τους ήταν ένας από τους μεγαλύτερους ελληνικούς rock όλων των εποχών, ο Μπάμπης ο Φλου, που κυκλοφόρησε στις αρχές του 1979.
Μετά οι δρόμοι τους χωρίζουν, παρεμβάλονται πολλές ζωντανές εμφανίσεις, το lineup αλλάζει συνεχώς, κόσμος πάει κι'έρχεται (Πάνος Κατσιμίχας, Bees, Νίκος Ζιώγαλας κ.α.) και καταλήγουμε στα 1982 και στο δεύτερο studio album τους (Νάϋλον Ντέφια Και Ψόφια Κέφια), με lineup τους Αφους Σπυρόπουλους, τον Παύλο Βακατάτση (πλήκτρα, τραγούδι), την Μελίνα Καρακώστα (μπάσο) και τον Άκη Περδίκη (ντραμς).
Ο δίσκος, παρότι η νταλίκα λατρεύει, δεν πήγε καλά και, λίγους μήνες μετά, η μπάντα διαλύεται κι οι Σπυροπουλαίοι φκιάνουν μιαν άλλη μπάντα, την Συμμορία.

Στα 1994 νάτους πάλι.
Με καινούργιο lineup τους Σπυροπουλαίους, τον Σωτήρη Θεοχάρη στα φωνητικά, τον Νίκο Δόικα στο μπάσο, και τον Νιόνιο Στεφανόπουλο στα ντραμς. Την ίδια χρονιά κυκλοφορούν το τρίτο studio album τους (Ταξίδι στο Κέντρο της Πόλης) και ξεκινάνε πάλι αυτό που αγαπούν πιο πολύ απ'όλα : τις ζωντανές εμφανίσεις.
3 χρόνια μετά, στα 1997, κυκλοφορούν το τέταρτο studio album τους (Σε Τροχιά Με Απόκλιση), σε συνθέσεις και στίχους του Παύλου Βακατάτση, που στο μεταξύ επέστρεψε στο σχήμα (φωνητικά και πλήκτρα) και με υπόλοιπο lineup τους Σπυροπουλαίους στις κιθάρες, τον Δόικα στο μπάσο και τον Δημήτρη Δημητρίου στα ντραμς. Στον δίσκο αυτό συμμετέχουν και μπόλικοι άλλοι (Νίκος Κοκκάλας στα κρουστά, Αλέξης Ιωάννου στα φωνητικά και κιθάρα, Σοφία Νοητή στα φωνητικά κλπ κλπ).

Στα 1999 πεθαίνει ο Νίκος ο Δόικας (που, αν δεν το είπα, ήταν και πρώην των Echo Tattoo) και η μπάντα ξαναδιαλύεται.
Και ξαναφκιάνεται στα 2004 και συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Με νέο linup τους Σπυροπουλαίους (αμάν πια!), τον Γιώργο Μανδηλά στα φωνητικά και την κιθάρα, την Αφροδίτη Ρήγα στα πλήκτρα, τον Βαγγέλη Χάνο στο μπάσο και τον Παναγιώτη Βουρδουμπά στα ντραμς. Στα 2006 κυκλοφορούν το πέμπτο (και τελευταίο μέχρι σήμερα) studio album τους (Το Βλέμμα των Ανθρώπων), που, αν θέτε τη γνώμη μου, είναι στη λίστα με τα 20 καλύτερα ελληνικά rock albums όλων των εποχών. Βέβαια, περί ορέξεως μουσακάς χωρίς μελιτζάνα, αλλά αυτή είναι η γνώμη μου και συμφωνώ μαζί της.
Κι'επειδής εσείς τώρα νομίζετε πως αυτό ήταν και το τελικό lineup τους, έρχομαι εγώ να σας πω ότι σας γελάσανε και πως, μετά την αποχώρηση των Μανδηλά (2008) και Ρήγα (2011), συνεχίζουν οι υπόλοιποι 4. Μέχρι νεοτέρας δηλαδή, γιατί ποτέ δεν ξέρεις.

Σας τα είπα (σχεδόν) όλα.
Να προσθέσω απλά πως λατρεύω Σπυριδούλα, πως οι Σπυροπουλαίοι ήταν η αδυναμία του Λύτρα μου, πως από τον Δεκέμβρη του 1977 τους έχω δει πάνω από 40 φορές (και δεν τους χορταίνω), πως αξέχαστο θα μου μείνει το gig στον Πευκώνα (στα 2008), όπου χορεύαμε το "Μούπες Θα φύγω" σε ταγκό με τον Λύτρα και πως έρχεται μεγάλη συναυλία τους, στις 2 Νοέμβρη, στο Κύτταρο, προφανώς για τα 35 χρόνια τους πάνω στη σκηνή.
Παρακάτω ακούμε τραγούδια σε χρονολογική σειρά και αυστηρά προσωπική επιλογή.

Σας αγαπώ

Ο Μπάμπης ο "Φλου"

Μούπες Θα Φύγω

Οι Σοβαροί Κλόουν

Μπαλάντα

Νάϋλον Ντέφια Και Ψόφια Κέφια

Αύριο Κανείς Δεν Ξέρει

Είμαι Ελεύθερος

Εποχές Στην Κόλαση

(Δεν Είμαστε) Μηχανές του Rock'n'Roll

Ο Νοέμβρης

Το Αντάμωμα

Το Λυκόφως

Σαν Παιδί Που Δεν Ξέρει Από Γκρίζο

Τη Νύχτα Φοβάσαι

Ακροβάτης

Σκάσε Και Κολύμπα