Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

Paloma Negra


Καλημέρα αυγουστιάτικά μου.

Κανονικά σήμερις θα έπρεπε να βάλουμε κάτι για το "καλώς βρεθήκαμε", κάτι καλοκαιρινό, κάτι αμοργιανό.
Είπαμε όμως πως φέτος κάτι έπαθε ο γιαραμπής και παίρνει πάνω όλους τους καλούς. Μιλάμε για περονόσπορο.

Θα μου πείτε, τούτη δω η μεγάλη Κυρία της ranchera έφυγε πλήρης ημερών (που λένε και οι γραμματιζούμενοι). Και θα συμφωνήσω διαφωνώντας, μιας και μια απώλεια τέτοιου μεγέθους είναι πάντα μεγάλη.

Η Chavela Vargas ήταν η πρωθιέρεια της ranchera. Γι'αυτούς που δεν ξέρουν, ranchera είναι ένα είδος παραδοσιακής μεξικάνικης μουσικής που τραγουδιέται από ένα άτομο και συνοδεύεται από μία μόνη κιθάρα. Αυτό στην αρχή, δηλαδή στις αρχές του 20ου αιώνα, κατά τη διάρκεια της μεξικάνικης επανάστασης. Γιατί σήμερα, η ranchera εξελίχθηκε και ερμηνεύεται και από μπάντες. Όπως και να 'χει, η ranchera αποτελεί σύμβολο της νέας εθνικής συνείδησης των μεξικανών, σε αντίθεση με τα αριστοκρατικά παραδοσιακά ακούσματα. Όπως και να 'χει, η Chavela Vargas είναι ο μεγαλύτερος θρύλος της ranchera.

Γεννήθηκε Isabel Vargas Lizano, στα 1919 στην Κόστα Ρίκα. Το Chavela το υιοθέτησε από πολύ μικρή και δεν είναι τίποτα άλλο από το κανονικό της όνομα (Isabel), όταν όμως το δίνουμε σε κατοικίδιο ζώο.
Στα 14 άφησε την Κόστα Ρίκα και μετοίκησε στο Μεξικό, το οποίο έγινε η δεύτερη πατρίδα της. Για πολλά χρόνια τραγουδούσε στους δρόμους, μέχρι που, στα 30 της, έγινε επαγγελματίας τραγουδίστρια. Για πολλά χρόνια επίσης κυκλοφορούσε ντυμένη αντρικά, πάντα μ'ένα πούρο στο στόμα, μ'ένα πιστόλι στη μέση και με ένα (θρυλικό πλέον) κόκκινο μεξικάνικο jorongo (μεξικάνικο πάντσο - ένδυμα).
Τον πρώτο της δίσκο (Noche de Bohemia) τον ηχογράφησε μαζί με τον μεγάλο Κύριο Jose Alfredo Jimenez στα 1961. Από τότε και μέχρι τα 2010, ηχογράφησε πάνω από 20 δίσκους. Η χρυσή της εποχή ήταν από τα μέσα της δεκαετίας του '50 ίσαμε τα μέσα της δεκαετίας του '70. 
Στα 1976 αποσύρθηκε από τη μουσική σκηνή για να αντιμετωπίσει το σοβαρό πρόβλημα αλκοολισμού που είχε. Και τούτο κράτησε 15 ολάκερα χρόνια, 15 χρόνια που η ίδια περιέγραψε σαν "...τα δέκα πέντε χρόνια μου στην κόλαση".
Επανήλθε στα 1991, κυρίως με την υποστήριξη του αγαπημένου της φίλου Pedro Almodovar, του οποίου υπήρξε η απόλυτη μούσα.
Στα 2001, και σε ηλικία 81 χρονώ, παραδέχτηκε δημόσια πως ήταν λεσβία από τότε που θυμόταν τον εαυτό της.
Πέθανε στις 5 Αυγούστου φέτος σ'ένα νοσοκομείο της Cuernavaca (Μεξικό), όπου είχε εισαχθεί με σοβαρά καρδιο-αναπνευστικά προβλήματα. Ήταν 93.

Πολλά είπαμε όμως.
Σε ανάμνησή της, το νταλικόφωνο σας χαρίζει τ'αγαπημένα του από την μεγάλη αυτή Κυρία.

Esta Tristeza Mia
Arrancame La Vida
Flor De Azalea
La Enorme Distancia
La Noche De Mi Amor
Luz De Luna
Que Te Vaya Bonito
Paloma Negra
El Preso Numero Nueve
Tu Me Acostumbraste
Cuando Los Anos Pasen
La Llorona
Piensa En Mi
Se Me Hizo Facil
Se Me Olvido Oltra Vez
Volver