Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

Ben Hur

Ave λατρείες μου

Ναι, το ξέρω.
Είχα πει για δύο ταινίες και είχα μιλήσει για τον Max Steiner.

Αλλά, επειδή λάϊφ ις α μπιτς κι'επειδής σας άρεσε το ρετρό, κι'επειδής πολλά άλλα πράγματα, κάνω την παρασπονδία και συνεχίζω στο ίδιο τέμπο : σε παλιά ταινία εννοώ, γιατί εδώ, μιλάμε για τελείως άλλο πράμα.

Τούτη δω η ταινία (μαζί με το Pulp Fiction) είναι οι ταινίες που πρέπει να έχω δει τις περισσότερες φορές στη ζωή μου. Κι'όταν λέμε πολλές, εννοούμε αναρίθμητες. Κι'όταν λέμε αναρίθμητες, δεν εννοούμε μόνο τη μεγάλη βδομάδα στο STAR, αλλά σε κάθε ευκαιρία.

Ταινία - έπος (απ'όλες τις μπάντες), το Ben Hur σκηνοθετήθηκε από τον William Wyler και έκανε πρεμιέρα στις 18 Νοέμβρη του 1959. Πρωταγωνιστεί ο ένας, ο ανεπανάληπτος και καταπληκτικός Charlton Heston, μαζί με τους Stephen Boyd, Jack Hawkins, Hugh Griffith και η πανεμορφοτάτη εβραία Haya Harareet (που την βρίσκουμε και σαν Haya Hararit).
Στην ουσία πρόκειται για ένα remake της βωβής ταινίας με τον ομώνυμο τίτλο (1925), που στηρίζεται στη νουβέλα του στρατηγού Lew Wallace (Ben Hur : A Tale Of The Christ - 1880) σε screenplay του Karl Tunberg.
Όσον αφορά στο σενάριο, ισχύουν όσα είχα πει και στις δύο προηγούμενες : φτου σας και πάλι φτου σας, αν δεν έχετε δει την ταινία.
Και μην έρθει κανείς και πει για την "χριστιανικότητά" της, γιατί θα είναι εντελώς (μα εντελώς) εκτός θέματος. Ο κινηματογράφος, αν δεν περιγράφει την πραγματικότητα, πρέπει να είναι παραμύθι, να σε κάνει να ονειρεύεσαι και να πετάς. Κι'αυτή η ταινία έχει όλα τα παραπάνω, πλην της πραγματικότητας (γι'αυτό την γουστάρω).

Σας είπα πιο πάνω, πως πρόκειται για ταινία-έπος. Και ταινία όλων των ρεκόρ, συμπληρώνω. Κατ'αρχήν του μεγαλύτερου budget όλων των εποχών, μέχρι εκείνη τη μέρα (15 μύρια δολλάρια). Έπειτα, η ταινία με τους περισσότερους κομπάρσους, ρεκόρ που μέχρι σήμερα δεν έχει καταρριφθεί. Επίσης, είναι η ταινία που κέρδισε 11 ολόκληρα Όσκαρ (1960). Ούτε αυτό το ρεκόρ καταρρίφθηκε ποτέ. Ισοφαρίστηκε, βέβαια, στα 1997 (με τον Τιτανικό) και στα 2003 (με το The Lord Of The Rings : The Return Of The King).
Τέλος, είναι η μόνη ταινία στην οποία η (θρυλική) αρματοδρομία γυρίστηκε in vivo, με πραγματικά άρματα σε πραγματικό στίβο, στα studios της Cinecitta στη Ρώμη, όπου γυρίστηκε και το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας.

Κι'ένα ανέκδοτο : ο ρόλος του Ben Hur είχε προταθεί στην αρχή στον Burt Lancaster, που όμως τον απέρριψε γιατί βρήκε το script βαρετό. Όπως τον απέρριψε και ο Paul Newman, γιατί έβρισκε πως έχει χάλια γάμπες και πως δεν θα του πήγαινε η τήβενος. Ομοίως τον απέρριψαν και οι Marlon Brando, Rock Hudson και Leslie Nielsen. Ας πρόσεχαν.
Ο μόνος που πολύ θα γούσταρε τον ρόλο ήταν ο Kirk Douglas (άλλη λατρεία), αλλά προτιμήθηκε ο Heston. Πράγμα που οδήγησε τον Douglas στον Σπάρτακο (άλλη ταινιάρα) ένα χρόνο αργότερα.

Το soundtrack ης ταινίας υπογράφει ο μεγάλος ούγγρος μουσικός Miklos Rozsa. Έχουμε ξανασχοληθεί μ'αυτόν (ψάξτε στα OST της νταλίκας), μιας και έχει στο ενεργητικό του πάνω από 100 soundtracks και μάλιστα από πολύ μεγάλες ταινίες.
Ο Rozsa (1907 - 1995) ήταν ο βασικός συνθέτης για τις ταινίες της MGM. Και γι'αυτόν να θυμηθούμε να κάνουμε αφιερωματάκι.
Εδώ η μουσική είναι επική 100%. Γι'αυτό και ειδική. Αλλά πάρα πολύ καλή και, πάντως, συλλεκτική.

Σας κούρασα ε;
Καλά.

Prologue
Overture
Prelude
Star Of Bethlehem
Adoration Of The Magi
Title Music
Roman March
Friendship
The House Of Hur
Love Theme
Gratus' Entry Into Jerusalem
Messala's Revenge
The Burning Desert
The Rowing Of The Gallery Slaves
Naval Battle