Soul Powder

Καλημέρα επαναστατημένα μου.

Τις προάλλες ένα φιλαράκι με άστειλε ένα μέηλ για να μου επισημάνει πως, τόσο καιρό, δεν υπάρχει ένα αφιερωματάκι σε τούτον δω τον μεγάλο Κύριο της soul και της funk.

Επειδή εγώ άλλα θυμόμουν, πήγα να ψάξω, αλλά στη μέση βαρέθηκα, το 'ριξα στην καλπάζουσα αλτζχάϊμερ και είπα να του κάνω (και μας κάνω) το χατήρι.

Άλλωστε, όπως θα 'λεγε και Γκαίτε, νταλικόφωνο χωρίς James Brown φως χωρίς σκοτάδι.

Γεννήθηκε James Joseph Brown στα 1933 στη Νότια Καρολίνα από μπαμπά Απάτσι (ναι ναι) και με πρόγονους ασιάτες.

Όταν ήταν πιτσιρικάκι δούλεψε από λούστρος μέχρι καθαρίστρια σε μαγαζιά, ενώ, παράλληλα, χόρευε το περίφημο buck dance (κράμμα ινδιάνικων με ευρωπαϊκούς χορούς) για να διασκεδάζει τους στρατιώτες ενός στρατοπέδου της περιοχής του στην αρχή του Β' Παγκόσμιου Πολέμου.

Παιδάκι ακόμα, άρχισε να μαθαίνει φυσαρμόνικα (δώρο του πατέρα του), λίγια κιθάρα και ντραμς.

Στα 16 του (1949) συνελήφθη για ένοπλη ληστεία και καταδικάστηκε σε εγκλεισμό σε σωφρονιστικό ίδρυμα ανηλίκων. Μέσα εκεί γνώρισε τον μετέπειτα θρύλο της RnB Bobby Byrd, ο οποίος έπαιζε μπέϊζμπολ με μια ομάδα που αντιμετώπιζε αυτήν του σωφρονιστικού ιδρύματος. Αυτός είναι (με τη βοήθεια της οικογένειάς του) που κατόρθωσε να βγάλει με εγγύηση των Brown, με την αυστηρή προϋπόθεση να εγκαταλείψει την περιοχή.

Βγαίνοντας έξω, ο Brown αποφάσισε ν'ασχοληθεί με το μποξ και το μπέϊζμπολ, αλλά ένας τραυματισμός στο πόδι τον έκανε να τα παρατήσει και να στραφεί στη μουσική.

Ξεκίνησε με την αδελφή του Byrd, Sarah, σ'ένα γκρουπάκι με το όνομα The Gospel Starlighters, μέχρι που συνεργάστηκε τελικά με τον ίδιο τον Byrd (πρώτα στους Avons και μετά The Flames) και καταστάλαξε μουσικά στην soul.

Το πρώτο μεγάλο μπαμ της καριέρας του ήταν ο θρυλικός (πλέον) δίσκος των The Famous Flames (όπως στο μεταξύ είχαν μετονομαστεί) Live At The Apollo (1963). Από τότε, όλα πήραν το δρόμο τους και τα υπόλοιπα είναι απλά μουσική ιστορία.

Πρόκειται αναμφισβήτητα για μία από τις σημαντικότερες μουσικές φιγούρες της soul-funk μουσικής, αν όχι τη σημαντικότερη. Η δουλειά του, και από πριν τα 60's, επηρέασε σε τεράστιο βαθμό μεγάλους του είδους, από τον Little Richard μέχρι τον Ray Charles, για να μην επεκταθούμε περισσότερο.

Τα διαμάντια που άφησε πίσω του είναι σημεία αναφοράς για όσους αγαπούν αυτό το υπέροχα ξεσηκωτικό είδος μουσικής. 

Η σκηνική του παρουσία δύσκολα ξεπερνιέται κι'ακόμα δυσκολότερα περιγράφεται. Μετέφερε το buck dancing στα dance floors της soul μ'έναν τρόπο που έφκιασε σχολή. Όσο για τα funk χρόνια του, αυτά πρέπει κάποτε ν'αποτελέσουν μάθημα που θα διδάσκεται.

Πέθανε ανήμερα Χριστούγεννα του 2006 από ανακοπή καρδιάς, ενώ για αρκετούς μήνες υπέφερε από ασθένεια που δεν διαγνώστηκε.

Η νταλίκα αγαπάει James Brown.
Καλή μας βδομάδα

Please, Please, Please

It's A Mans Mans World

I Got You (I Feel Good)

Papa's Got A Brand New Bag

Soul Powder

It's A New Day

Funky Drummer

Talking Loud And Saying Nothing

People Get Up And Drive Your Funky Soul

The Payback

(Get Up, I Feel Like Being A) Sex Machine