ΤΟ ΚΑΣΕΤΟΦΩΝΟ ΤΗΣ ΝΤΑΛΙΚΑΣ: For Lovers

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

For Lovers

Που είχαμε μείνει;

Α ναι, jazz και πάλι jazz.

Συνέχεια στη σαγκά μας "αγαπάμε και χαρίζουμε", σήμερις η νταλίκα θέλει να σας μιλήσει για ένα πανέμορφα περίεργο πράμα.

Το περίεργο, βέβαια, δεν είναι τούτα δω τα ιερά τέρατα της jazz. Όχι, όχι. Είναι στους περισσότερους γνωστό, πως η περισσότερες συνεργασίες της Ella Fitzgerald ήταν με τον Louis Armstrong. Προς τέρψιν των δικών μας αυτιών, μας χάρισαν διαμάντια από τα πολύ λίγα.

Το περίεργο της υπόθεσης είναι αυτός ο δίσκος.

Ας τα πάρουμε από την αρχή.

Τα διαμάντια αυτού του δίσκου ηχογραφήθηκαν σε τρεις διαφορετικές περιόδους, από τα 1951 μέχρι τα 1957, σε τρία διαφορετικά studios (Hollywood και New York). Απ'αυτές τις ηχογραφήσεις βγήκε ένας δίσκος (κατάλογος 1764) από την Verve Records, στα 1958 με την οποία είχε συμβόλαιο εκείνη την εποχή η Ella. Είναι ο δίσκος που βλέπετε στην φωτό. Ο δίσκος αυτός, όμως, δεν καταχωρείται σε καμία επίσημη δισκογραφία, ούτε της μιας ούτε του άλλου.

Όποιος όμως ενδιαφερθεί να ψάξει, κυκλοφόρησε, στα 2005, ένα cd, με τον ίδιο ακριβώς τίτλο και μ'ένα εξώφυλλο τόσο χάλια, που η νταλίκα αρνείται κατηγορηματικά να ποστάρει στο ιδιαζούσης αισθητικής blog της. Α! και τα ίδια ακριβώς τραγούδια, στην ίδια ακριβώς σειρά.

Κι'αφού λύσαμε το περίεργο, πάμε στον δίσκο.

Το For Lovers είναι από τις καλύτερες στιγμές των λατρεμένων. Jazz, scat singing και τρομπέτα που μας ανεβάζουν στους ουρανούς. Ένας Armstrong που, είτε τραγουδά, είτε συνοδεύει μουσικά, είναι αξεπέραστος και μια Fitzgerald στο απόγειο της μαγικής φωνής της.

Μεγάλος δίσκος. Πολύ μεγάλος.

Με πολύ μεγάλους συντελεστές. Μετράτε : Dave Barbour και Everett Barksdale στις κιθάρες, Heine Beau, Chuck Gentry και Jack Dumont στα σαξόφωνα, Larry Neil στην τρομπέτα, Frank Howard στο τρομπόνι, Alvin Stoller, Johnny Blowers, Louie Bellson και Buddy Rich στα ντραμς, Hank Jones και Oscar Peterson στο πιάνο, Hank D'Amico στο κλαρινέτο....Ξαστεριά σας λέω.