Travel Is Dangerous (isn't it?)

Καλημέρα φουρφούρια μου.
Για σήμερα Πέμπτη έχω να σας προτείνω Σύνταγμα στις 6 το απόγευμα στην πορεία για την ανεργία. Σκεφτείτε το. Αν δεν είστε σήμερα άνεργοι, θα είστε σίγουρα αύριο. Ή μεθαύριο.
Άλλωστε τα 'χουμε ξαναπεί : η ομορφιά είναι στο δρόμο.

Κι'επειδής, απ'όσο είδα, σας άρεσε η χθεσινή ανάρτηση, είπα σήμερις να το κάνω αυτό το ρημάδι το αφιέρωμα σ'αυτά τα παληκαράκια.

Για όσους ξέρουν κινέζικα, 魔鬼 είναι ο διάβολος, το πνεύμα του διαβόλου. Για όσους δεν ξέρουν κινέζικα αλλά έχουν δει την ταινία Gremlins (1984), τα 魔鬼 είναι κάτι πλάσματα διαβολούτσικα που τα λέγανε Mogwai (όπως δηλαδή προφέρεται η κινεζιά στα ίνγκλις).

Mogwai λένε κι'αυτή την υπέροχη post-rock/punk μπάντα από την Σκωτία, που σήμερα απασχολεί διεξοδικούλικα το νταλικόφωνο.
Πρωτοέγιναν γνωστοί στα 1995, αλλά προυπήρχαν από τα 1991, όταν οι Stuart Braithwaite (κιθάρα, φωνητικά) και Dominic Aitchison (μπάσο) συναντήθηκαν και σκέφτηκαν να φκιάσουν κάτι μουσικό. 4 χρόνια αργότερα, βρήκαν έναν παλιό συμμαθητή τους, τον Martin Bulloch (ντραμς) και ξεκίνησαν να παίζουν όπου εύρισκαν.
Στη διάρκεια των εμφανίσεών τους, προστέθηκαν και οι John Cummings (κιθάρα, φωνητικά) και Barry Burns (πιάνο, κιθάρα, σύνθι) και η μπάντα πήρε την κανονική (και μέχρι σήμερις) μορφή της.
Στα 1997 κυκλοφορούν το πρώτο τους studio album (Mogwai Young Team) και το πρώτο τους ΕΡ (4 Satin) κι'από τότε δεν σταματούν να ηχογραφούν και να κυκλοφορούν. 7 studio albums, 8 EPs, 2 live albums και 2 soundtracks μέχρι σήμερα. Ζωή να 'χουν.

Η μουσική τους είναι περίεργα περίεργη. Ενώ στις πρώτες-πρώτες δουλειές τους φάνηκε μια τάση για indie rock, στην ουσία πρόκειται για έναν υπέροχο post-rock/punk instrumental ήχο, στον οποίο κυριαρχεί η κιθάρα σε όλες της τις μορφές, τα sound effects αλλά και τα δυναμικά contrast του μπάσου.
Το χαρακτηριστικό τους είναι πως, ενώ πρόκειται για μπάντα με κλασσικά rock όργανα, έχουν ελάχιστα vocal κομμάτια. Το γιατί, δεν το ηξεύρω. Ίσως τους πάει καλύτερα το ατμοσφαιρικό instrumental.
Εγώ, αυτό που ξέρω είναι πως το καλύτερο από τα "ομιλούμενα" διαμάντια τους είναι το Travel is Dangerous (από το ομώνυμο ΕΡ τους - 2006), που αναφέρεται στο τραγικό ατύχημα-βύθιση του ρώσικου υποβρύχιου Κ-141 Kursk στη θάλασσα του Barents (12.8.200ο).
Όπως και να 'χει, πρόκειται για πολύ καλή μουσική. Δεμένη, προσεγμένη, ουράνια παιγμένη κι'όλα αυτά τα βουκολικά.
Κι'επειδής κατάλαβα πως αγαπάτε πολύ, το νταλικόφωνο διάλεξε για σας μερικά από τα διαμάντια τους και σας τα χαρίζει. Λογικά, πολλοί θα περιμένατε ή άλλα ή περισσότερα.
Ας προσέχατε λατρεμένοι.
Εδώ έχουμε αγάπη, λατρεία και λαγνεία, δεν έχουμε δημοκρατία.
Καλή ακρόαση

ΥΓ: θα επανέλθουμε με τους κυρίους

Hunted By A Freak
Killing All The Flies
I Know You Are But What Am I
Kappa
Waltz For Aidan
Take Me Somewhere Nice
Secret Pint
Letters To The Metro
White Noise
Too Raging To Cheers
Batcat
Devil Rides
Travel Is Dangerous
Dial Revenge