50 Words For Snow

Καλημέρα αγαπημένοι.
Σήμερα, επ'ευκαιρία της ολόφρεσκιας δισκάρας της Kate Bush, της Καιτούλας της εφηβείας μας και του Wuthering Heights των νιάτων μας, επιθυμώ να στάξω μερικές κακίες.
Ακολουθεί παράγραφος με μπόλικο φαρμάκι. Όσοι είστε ευαίσθητοι, προσπεράστε την και πάτε κατευθείαν στο ψητό.

(φαρμάκι στάζεις) Το λεπόν, και που λέτε λατρείες, οι ετικέτες των μουσικών στυλ που κολλάμε σε κάθε αρτίστα δεν είναι ούτε τυχαίες αλλ'ούτε και αυθαίρετες. Είναι, κατά το δυνατό, αποτέλεσμα έρευνας αλλά και γνώσης. Όσοι και όσο ξέρουν τέλος πάντων. Υπάρχουν όμως κι'αυτοί που δεν ξέρουν. Κι'αυτοί που δεν ξέρουν, ας κάνουν ότι κάνω εγώ (και πάααρα πολλοί άλλοι) για θέματα που δεν γνωρίζω : τουμπεκί και ακούμε αυτούς που ξέρουν, έρευνα και μάθηση. Θέτε παράδειγμα; Όταν σας παρουσίασα τις προάλλες αυτόν τον υπέροχο αυστραλό, τον A Beautiful Machine, οι (λανθασμένες) πληροφορίες μου τον ήθελαν μπάντα, αμερικάνικια και με όνομα A Beautiful Noise. Αμ δε! Ήρθε λοιπόν ένα φιλαράκι του blog, ο Περικλής από New York, και με έβαλε στη θέση μου. Και τον ευχαριστώ κάργα, και το αφιέρωμα στον A Beautiful Machine θα είναι όλο αφιερωμένο για πάρτη του εκεί στη μαύρη ξενιτιά.
Αφορμή για το φαρμάκι πήρα από τούτον δω τον δίσκο που σήμερα θα σας χαρίσω. Ακούω τις τελευταίες μέρες στα ραδιόφωνα, στο promotion του, ένα άθλιο σποτάκι, το οποίο επιμένει να θέλει να μας ενημερώσει πως "όταν το baroque rock συναντά την jazz fusion...μαγεία..." και άλλα τέτοια όμορφα. Το σποτάκι αυτό υπαγορεύτηκε προφανώς από "μουσικούς παραγωγούς", οι οποίοι έγιναν ειδήμονες επειδή έχουν κάτσει μερικές ώρες σε κονσόλες ή έχουν παίξει (οικτρά) μερικές φορές σε τριτο-τέταρτα μπαράκια και την είδαν ντιτζέϊς κι'έτσι. Σ'αυτούς λοιπόν, αλλά και για την ιστορία, Baroque Rock ούτε υπήρξε, ούτε υπάρχει. Προφανώς κάποιος θα τους σφύριξε για baroque pop, αλλά το άκουσαν λάθος. Επίσης, η Kate Bush ΟΥΔΕΠΟΤΕ έγραψε ή έπαιξε baroque pop. Η Καιτούλα είναι ιέρεια του art rock και ημίθεα του progressive. Για την jazz fusion ας μην πούμε τίποτα, γιατί θα βρίσω και δεν το θέλω, δεν το θέλω. Όση σχέση έχει η Bush με την jazz fusion, άλλη τόση έχει και ο Δήμος Μούτσης με την trance-electronica. (τέλος το φαρμάκι).

Το 50 Words For Snow είναι το δέκατο studio album της Kate Bush και το δεύτερο που κυκλοφορεί από την ολόδικιά της δισκογραφική εταιρία (Fish People). Στην ουσία, πρόκειται για τον πρώτο καινούργιο της δίσκο από το 2005 (Aerial), μιας και το Director's Cut (που κυκλοφόρησε κι αυτό φέτος από την εταιρία της) είναι compilation παλιών μαγικών τραγουδιών της.
Το script του δίσκου βασίζεται πάνω στον μύθο, σύμφωνα με τον οποίον οι εσκιμώοι έχουν 50 διαφορετικές λέξεις για να περιγράψουν το χιόνι. Και η Bush, στο υπέροχο ομώνυμο τραγούδι (παρέα με τον Stephen Fry στα φωνητικά), προσθέτει και δικές της. Ακούστε προσεχτικά.
Ο δίσκος έχει και μπόλικο συναίσθημα, αφού στο πρώτο του τραγούδι (Snowflake) την Bush συνοδεύει ο γιος της Albert McIntosh στο ρόλο της χιονονιφάδας που πέφτει πάνω στον πληγωμένο κόσμο.

Η μουσική υφή είναι ένα μαγικό art rock με μπόλικα στοιχεία progressive. Όλο το concept στήθηκε γύρω από το πιάνο της Bush και τα ντραμς του Steve Gadd. Συμμετέχουν επίσης και οι Del Palmer και Danny Thompson (στο μπάσο), Dan McIntosh (στην κιθάρα) και John Giblin (στο μπάσο και στα keyboards). Φιλική συμμετοχή κάνει και το κολλητάρι της Elton John στο τραγούδι Snowed In At Wheeler Street.
Κυκλοφόρησε στις 21 Νοέμβρη φέτος και, μέσα σε 4 μερούλες σκαρφάλωσε στο #4 του βρεταννικού chart. Πράγμα όχι παράξενο, αφού, εκτός του ότι ο δίσκος είναι ίσως ο καλύτερος της χρονιάς στο είδος του, η Καιτούλα είναι και η πρώτη solo βρετανίδα που ανέβηκε στο #1 των (πολύ δύσκολων) βρετανικών charts και με solo τραγούδι (Wuthering Heights - 1978) αλλά και με album (Never For Ever - 1980).

Αυτά και καλό Σάββατο.

Snowflake
Lake Tahoe
Mistry
Wild Man
Snowed In At Wheeler Street
50 Words For Snow
Among Angels