Black Frame

Εδώ και λίγο καιρό σκεφτόμουν να βάλω στα decks λίγια alternative και δη, ένα μουσικά πολύ ενδιαφέρον παρακλάδι της, την sad rock.
Οι κυριότεροι εκπρόσωποί της, αν θεωρήσουμε την sad rock πλήρες μουσικό ρεύμα (που δεν είναι ακριβώς), είναι οι Madrugada, που έχουν διαλύσει προ καιρού.
Έλεγα λοιπόν να κάνω ένα αφιερωματάκι σ'αυτούς τους κυρίους που και με αρέσουν και και καλά παιδιά ήσαντε.
Κι'εκεί που διάλεγα ποια κομματάκια θα κολλήσω, το μυαλό μου πήρε άλλη μια στροφή (πράγμα που τελευταία σπανίζει) και θυμήθηκα πως οι καιροί είναι δύσκολοι, πως η οικονομική κρίση μαστίζει, πως το ξενόφερτο κεφάλαιο μας υποδούλωσε και πως η μόνο μας αντίσταση είναι τα ελληνικά προϊόντα.
Σκέφτηκα ελληνικά δηλαδή αδέλφια (αλλά μην το πείτε σε κανέναν, με νομίζουν διεθνιστή).

Που λέτε, εδώ και λίγο καιρό (Δεκέμβρης του 2010) κυκλοφορεί τούτος δω ο δίσκος. Είναι ελληνικός, είναι υπέροχος, είναι μαγικό sad alternative rock και δεν έχει απολύτως τίποτα να ζηλέψει από τους αλλοδαπούς.
Τον χρωστάμε στους Black Frame.
Μιλάμε για ένα γκρουπ από τα Γιάννενα, που φκιάχτηκε από δύο λεβέντες, τους Άγγελο Σιαφαρίκα και Ηλία Αυδίκο. Στην πορεία, και για την ολοκλήρωση αυτού του δίσκου, προστέθηκαν οι Κώστας Γκλίναβος, Αλέξης Δόσης και Άκης Κασκάνης.
Ο δίσκος περιλαμβάνει παλιές συνθέσεις των δύο ιδρυτών (remastered) αλλά και νέες όλου του γκρουπ.
Δεν θα πω άλλα. Όποιος ενδιαφέρεται (και πρέπει να ενδιαφερθείτε) μπορεί να βρει πολλές πληροφορίες στο διαδίκτυο γι αυτούς, αφού το χρησιμοποιούν ευρέως (και καλά κάνουν). Σε ότι με αφορά, περιμένω να τους δω σε μία από τις συναυλίες τους.

Η νταλίκα συστήνει Black Frame ανεπιφύλακτα.
Way to go Boyz.

ΥΓ : επειδή παράλειψα ν'αναφέρω τα link απ'τους λεβέντες, όποιος θέλει να μάθει περισσότερα γι'αυτούς (και είπαμε, επιβάλλεται να μάθει) ας πάει στις επίσημες σελίδες τους, εδώ κι' εδώ.

Did You
Dark or Blue
Old Man's Birthday Song
The River
Mystic Journey
Trip in a Loop
Black Frame
Descend
Dirty
Feel Nothing