Για μια μέρα ζωής

Ο τελευταίος δίσκος του μεγάλου Μάνου Λοϊζου, λίγο πριν μας αφήσει σ'ένα νοσοκομείο της Μόσχας στα 1982, ήταν και η αναπάντεχη στροφή του σ'ότι αφορά το μουσικό του ύφος.

Το Για μια μέρα Ζωής πράγματι σηματοδότησε (τραγικά η αλήθεια είναι) την απαρχή μιας νέας μουσικής προσπάθειας (ημιτελής δυστυχώς) του συνθέτη προς το έντεχνο (βλέπε rock).
Στον δίσκο αυτό κυριαρχούν τα ηλεκτρικά όργανα και τα πολλά κρουστά, ενώ λείπουν εντελώς τα παραδοσιακά λαϊκά όργανα (μπουζούκι κλπ) στα οποία μας είχε συνηθίσει.
Αυτός ήταν και ο λόγος που, όταν κυκλοφόρησε, τον Δεκέμβρη του 1980, κριτικοί και κοινό τον υποδέχτηκαν αρκετά ψυχρά. Για πολύ λίγο όμως.
Ακόμα και η δισκογραφική του εταιρεία δεν ήταν τόσο "ζεστή" με το νέο αυτό Λοϊζο. Γρήγορα όμως όλοι διαψεύστηκαν και ο δίσκος έβγαλε μερικά από τα ιστορικότερα τραγούδια του αδικοχαμένου Μάνου.

Στα φωνητικά βρίσκουμε δύο πολύ μεγάλους : τη Δήμητρα Γαλάνη και τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Συμμετέχει επίσης και η Δώρα Σιτζάνη (συμβία του Μάνου), η οποία (έτσι για να μαθαίνετε) είχε πρωτοτραγουδήσει την Κουτσή Κιθάρα στα 1972 (μαζί με το Νίκο Δαδινόπουλο) για τις ανάγκες του φιλμ "Διακοπές στην Κύπρο μας". Σ'αυτόν το δίσκο, η Σιτζάνη ερμηνεύει το Πόσο σ'αγαπώ, που κι αυτό είναι τραγούδι από φιλμ του 1972 ("Η Αλίκη Δικτάτωρ" τραγουδισμένο από τη σχωρεμένη Αλίκη Βουγιουκλάκη).
Να πούμε επίσης πως το Κι αν είμαι Ροκ ήταν η απαρχή της μεγάλης καριέρας του Βασίλη -ζούμε για να σε ακούμε- Παπακωνσταντίνου και πως ο συνθέτης μαζί με τη Γαλάνη σχεδίαζαν έναν ακόμα δίσκο με μπαλάντες, που όμως δεν πρόκαμαν.
Το καταπληκτικό εξώφυλλο του δίσκου είναι έργο του Τάκη Αλεξίου.

Κουτσή κιθάρα
Σ'ακολουθώ
Το σήριαλ
Η μπαλάντα της νοικοκυράς
Ντύθηκες Μακρυγιάννης τις Απόκριες
Το λαϊκό το καφενείο
Σε ψάχνω
Κι αν είμαι ροκ
Πόσο σ'αγαπώ
Ένα καρότσι
Γερνάς και σκοτεινιάζει
Η μέρα εκείνη δεν θ'αργήσει