Τρίτη 20 Απριλίου 2010

The London Howlin' Wolf Sessions

Λόντρα, Νοέμβρης 1969.
Η συναυλία των Paul Butterfield Blues Band, Electric Flag και Cream μόλις έχει τελέψει και οι Michael Bloomfield και Eric Clapton μαλακίζονται σ'ένα παμπ με τον διάσημο παραγωγό Norman Dayron.


Κάποια στιγμή, ο τελευταίος ρίχνει το δόλωμα στον Ερίκο : είσαι ρε μεγιστοτεράστιε να κάνεις ένα δισκάκι με τον Howlin' Wolf;
ΦιΛΛαράκι εμένα μη με κάνεις πΛΛάκα, του απαντά ο Ερίκος.
Σοβαρά σε μιΛΛάω ρε, συνεχίζει ο άλλος.

Και συμφωνούν που λέτε, κι'αρχίζουν να βολιδοσκοπούν μουσικούς.
Και βρίσκουν κάτι τυχαίους, όπως οι Bill Wyman, Charlie Watts και Ian Stewart από τους Rolling Stones, τον Steve Winwood, τον Klaus Voormann κι'έναν χαρισματικό 19χρονο πιτσιρικά στην φυσαρμόνικα, τον Jeffrey Carp, που πέθανε λίγο μετά τις ηχογραφήσεις.

Και κλείνονται στα στούντιο Olympic της Λόντρας από τις 2 μέχρι τις 7 του Μάη στα 1970, μαζί με τον Howlin' Wolf, και βγαίνει αυτός ο δίσκος.


Το The London Howlin' Wolf Sessions που για πολλούς πρόκειται για την καλύτερη συνεύρεση παλιών με νέους bluesmen.
Ακολούθησαν κι'άλλα παρόμοια με άλλους τιτάνες των blues, αλλά τούτο δω θεωρείται masterpiece.
Κυκλοφόρησε το Νοέμβρη του 1971, ενώ, στα 2003 επανεκδόθηκε με τον τίτλο Deluxe Edition και με bonus tracks που είχαν παραμείνει στα συρτάρια του παραγωγού.


Σήμερα παίζουμε από βινύλιο την πρωτότυπη έκδοση.

Όποιος θέλει τα bonus tracks με το ΛΛΛέει και τον στέλνω όποιο θέλει. Ναι;
Άντε καΛΛά. (και αφού)

Rockin' Daddy
I ain't supertitious

Sitting on top of the world
Worried about my baby
What a woman!
Poor boy
Built for comfort

Who's been talking
The red rooster [false start and dialog]
The red rooster

Do the do
Highway49
Wang Dang Doodle


1 σχόλιο:

Τσουχτρα είπε...

Χμ....ε ναι ! Βέβαια ! Όχι μόνο για να ακούμε αυτά που ξέρουμε, αλλά και να ξέρουμε τι ακούμε. Ωραιότατο το κείμενο που συνοδεύει τα διαμάντια !
Αυτά για.