You should be dancing

Πριν βιαστείτε να μου κολλήσετε την ταμπέλα του απόλυτου γκιράπη (όχι πως θα με χαλάσει), επιτρέψτε μου να πω, ότι αυτή η ανάρτηση έχει ψυχιατρικές διαστάσεις. Ναι, ναι. Ψυχιατρικές.
Αφορμή πήρα από τη θείτσα (που αγαπάει τη θάλασσα όπως εγώ).
Μου γράφει λοιπόν σ'ένα σχόλιο (σχηματικά) πως εμείς οι δηλωμένοι ροκάδες σχεδόν ντρεπόμαστε ν'αναγνωρίσουμε πως τέτοιοι τύποι, όπως οι θεούληδες Bee Gees, μπορούσαν να γεμίσουν τα εφηβικά (και όχι) βράδυα μας.

Και όμως έχει δίκιο.
Προσωπική εμπειρία λατρεμένοι μου.
Εγώ που έσκιζα τα τζην μου στα γόνατα (την είχα δει Dee Dee Ramone), που φόραγα τα φαρδιά κόκκινα καρό πουκάμισα για να μοιάζω του John Fogerty και που κουβαλούσα πάντα πάνω μου τη φυσαρμόνικα (Bob Dylan κι'έτσι), αυτός ο εγώ, μερικά βράδυα (και στα κρυφά) την κατάβρισκα μ'αυτούς εδώ του καρεκλάδες.
Και λέω κρυφά για να μη μ'ακούσουν τόσο οι αδελφάδες μου όσο και τα φιλαράκια που ορκιζόμασταν στον Roger Waters κι'ανάβαμε κεράκια στους Rolling Stones.

Και ερωτώ : δημιουργεί αυτό ή δεν δημιουργεί αρνητικά ψυχολογικά βιώματα;
Και απαντώ : φυσικά και δημιουργεί. Και μάλιστα ουκ ολίγα. Γιατί νομίζετε πως βγήκα έτσι;
Πολύ θέλει η προσωπικότητα ενός αθώου ροκά εφήβου να διολισθήσει στον διχασμό και την αγοραφοβία;

Όχι λατρεμένοι μου.
Τόσο λίγο όσο διαρκεί ένα διαμάντι αυτών των τριών Κυρίων.

Αφιερωμένο εξαιρετικά στη θείτσα λοιπόν, εκτός από την φωτογραφία.
Αυτή αφιερώνεται στην πασταφλόρα επειδή έχω πλέον καταλάβει πως την καταβρίσκει με τέτοιου είδους ενδύματα.

Tracklist

To love somebody
How deep is your love
Too much heaven
I've got a message to you
You win again
Run to me
Jive Talkin'
You should be dancing
Nights in Broadway
Tragedy
More than a woman
Night Fever
Stayin' alive