Κυριακή 21 Ιουνίου 2009

Πολιτική κουβεντούλα (ή περιμένοντας την αυτοκριτική)

Επειδή, όντες με την μεγάλη ανένταχτη σιωπηλή πλειοψηφία, δεν κατείχαμε (ούτε κατέχουμε) θέσεις ευθύνης σε κανένα όργανο ουδενός πολιτικού κόμματος ή πολιτικής συνεργασίας κι επειδή, ως τέτοιοι, δεν έχουμε την πολυτέλεια της εκ των έσω πληροφόρησης, ας μας επιτραπεί να κάνουμε λίγια πολιτική από τα μπλογκ μας κι ας μας θυμούνται οι κατέχοντες τις παραπάνω θέσεις ευθύνης κάθε φορά που μας χρειάζονται (σικ). Εμείς εδώ θα είμαστε. Στον αγώνα. Από τα κάτω. Και αριστερά.

Στο προηγούμενο post κάπου (κι από κάποιους) παρερμηνεύτηκα. Όσο λοιπόν θα διαρκεί η αυτοκριτική, ας προσπαθήσω να εξηγήσω μερικά πράγματα.

1. Σε ότι αφορά τη ΡΟΖΑ ήμουν, νομίζω, σαφής. Η μόνη μου απορία σχετικά τόσο με την ανακοίνωσή της όσο και με την εν γένει πολιτική στάση της είναι μία και μοναδική : με δεδομένη την βαθειά ριζωμένη ριζοσπαστικά αριστερή της πεποίθηση, είναι απορίας άξιον γιατί δεν έχει καυτηριάσει ακόμα τα φαινόμενα "ηγεμονισμού" και "προσωποκεντρισμού" που ενέσκυψαν στον ΣΥΝ. Κι όποιος επιμένει να θέλει να ξεχωρίσει τον ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ επικαλούμενος φράσεις του στυλ "τι με νοιάζει εμένα τι κάνει ο ΣΥΝ στο εσωτερικό του, εγώ είμαι ΣΥΡΙΖΑ", τον παραπέμπω στην από 17.6.2009 τοποθέτηση του σ. Αλαβάνου στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός αν ο σ. Αλαβάνος είναι πλέον ο κακός διασπαστής, ο παιδοκτόνος, ο καπελωτής, αυτός που φορτώνεται σε ξένες πλάτες και άλλα τέτοια κινηματικά.

2. Παρότι ανένταχτος και έξω από παιχνιδάκια ηγεσίας, πιστεύω βαθειά μέσα μου πως ο μόνος τρόπος να ανατρέψεις το υπάρχον σύστημα (και σκηνικό) είναι να μπεις μέσα του, παίζοντας το παιχνίδι του με τους δικούς του κανόνες.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, θα ενταχθώ στις γραμμές των κρανοφόρων κουκουέδων και θα περιμένω την επανάσταση με το τελευταίας γενιάς κινητό και λαπτοπ στα χέρια μου.

Άρα, τα ποσοστά, οι εκλογές και η σοβαρή ανάλυσή τους είναι για μένα σημαντικότατα ζητήματα. Όπως επίσης και ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να πείσεις, μέσω καθαρών και εφικτών πολιτικών προτάσεων και λύσεων. Αλλιώς, περνάμε την υπόλοιπη πολιτική ζωή μας έξω από υπουργεία, δημαρχεία και λοιπές δημόσιες υπηρεσίες κραδαίνοντας πανώ και διαμαρτυρόμενοι. Και τα "διαβολικά" και "κατάπτυστα" ΜΜΕ μας κολλούν τη ταμπέλα "κόμμα διαμαρτυρίας" και το βράδυ, γυρίζουμε στη θαλπωρή του μικρο (μέσο ή μεγάλο) αστικού μας περιβάλλοντος με σίγουρη και, κυρίως, ήσυχη κινηματική συνείδηση.

Άρα, πριν απ'όλα, αρχίζεις με το τι ακριβώς θέλεις. Κι όταν το βρεις, τότε μηχανεύεσαι τρόπους για να το πετύχεις.

Θέλετε ένα παράδειγμα;
Η μεγάλη νίκη της ριζοσπαστικής αριστεράς στο θέμα του Ελαιώνα. Ξέραμε τι θέλαμε και βρήκαμε τους σωστούς τρόπους να το διεκδικήσουμε. Πιστεύει κάποιος, ειλικρινά, πως ο πανέμορφος και σωστός αγώνας όλων των συντρόφων (ακτιβισμοί, δεντροφυτεύσεις, παραστάσεις στο δημοτικό συμβούλιο του Κακλαμάνη και τόσα άλλα) θα είχε από μόνος του αποτρέψει τα σχέδια των συνεταίρων Βωβού-Κακλαμάνη-Βγενόπουλου; Υπάρχει κάποιος, στ'αλήθεια, που να θεωρεί πως οιαδήποτε δικαστική ή άλλη αρχή θα είχε ευαισθητοποιηθεί με μόνα τα προηγούμενα;
Επαναλαμβάνω : βρήκαμε τι ακριβώς θέλαμε και χτυπήσαμε το σύστημα με τα ίδια του τα όπλα. Προσπαθήσαμε, βέβαια, να βγάλουμε τα μάτια μας με κάτι ανοησίες για κορμοράνους και άλλα τέτοια φαιδρά, αλλά η νομική δουλειά (η άριστη νομική δουλειά) αλλά και η εν γένει επιστημονική έδωσε καρπούς.
Ο συνδυασμός της κινηματικής διεκδίκησης και της τεχνοκρατικής υποστήριξης είναι το ζητούμενο. Και πέτυχε. Και ο κόσμος το αγκάλιασε για έναν απλό λόγο : γιατί το κατάλαβε σύντροφοι. Γιατί είδε αποτέλεσμα. Εφικτή και καθαρή πρόταση και λύση. Γιατί, όσο κι αν μερικοί από μας δεν το αντιλαμβάνονται, ο κόσμος στον οποίο προσδοκούμε δεν είναι κατ'ανάγκην ούτε διανοούμενοι αλλ'ούτε και κατέχουν την (κατά τα άλλα) γοητευτικά πολύπλοκη αριστερή διαλεκτική.
Θέλει από μας λύσεις.

Θέλετε κι ένα αρνητικό παράδειγμα;

Οι θέσεις μας στο μεταναστευτικό και η ιστορία του αγίου παντελεήμονα. Εκεί που το ΛΑΟΣ (χωρίς αυτό να με ανησυχεί καθόλου) έπιασε ποσοστά ρεκόρ. Εκεί που η πλήρης ανεπάρκειά μας να πλησιάσουμε ΚΑΙ τους έλληνες κατοίκους, άφησε ελεύθερο το πεδίο στο ΛΑΟΣ να λαικίσει προτείνοντας (φασιστικές μεν αλλά) άμεσες λύσεις. Σε ανθρώπους που δεν ήταν αλλ'ούτε και είναι ρατσιστές σύντροφοι. Σε ανθρώπους μεροκαματιάρηδες, άνεργους, μικρο-αστούς και νοικοκυραίους. Ναι σύντροφοι, νοικοκυραίους. Μη σας τρομάζει η λέξη. Αποτελούν πάνω από το 75% του ελληνικού πληθυσμού. Και φαίνεται να μη μας αφορούν. Και αδιαφορούμε. Κι αυτοί οι άνθρωποι έχουν αποκρυσταλλώσει άποψη για μας : ότι για μας υπάρχουν μόνο ενός είδους δικαιώματα αναφορικά με το μεταναστευτικό, αυτά των μεταναστών.
Υπάρχει άραγε στ'αλήθεια αυτή η ανισορροπία σύντροφοι; Δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι.
Τότε;

Φταίνε τα ΜΜΕ πάλι; Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ προσωπικά αρνούμαι να χώσω το κεφάλι μου στη βρώμικη άμμο του κάθε Πρετεντέρη και να αντλήσω -στρουθοκαμηλίζοντας- επιχειρήματα και δικαιολογίες. Σε τέτοια ερπετά δεν τους παραχωρώ ούτε καν αυτό το άλλοθι.
Αλλά έτσι είμαι εγώ.


(συνεχίζεται)

8 σχόλια:

aKanonisti είπε...

Συγνώμη βρε δάσκαλε...
αλλα... σε έχασα....
στον συλλογισμό σου....

Ισχύει ή δεν ισχύει στην πολιτική...
η λογική του διλλήματος των φυλακισμένων???

Και αν ισχύει....
Τι αυτοκριτική θα γίνει...
όταν λειτουργούμε όλοι ορθολογικά???
Πως θα εξασφαλίσουμε το κοινό καλό... και το ομαδικό συμφέρον?

Υ.Γ. Περιττό να πω πως τα media λειτουργούν καθαρά ορθολογιστικά... διότι είναι μαγαζάκια...

Green_revenger είπε...

τίτσερ
η λογική του διλήματος των φυλακισμένων αποκτά την εφαρμογή της (και μάλιστα όχι πάντα) στους φυλακισμένους.
Εγώ είμαι και σκέφτομαι ελεύθερα (μέχρι να με βάλουν φυλακή).
Ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη, αλλά από την στιγμή που δεν πείστηκα πως η πολιτική (αλλά και η προεκλογική καμπάνια) του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και είναι αποτέλεσμα συλλογικότητας, βρίσκω στον εαυτό μου δικαίωμα να αναμένει αυτοκριτική από αυτούς που τις άσκησαν στο όνομα της συλλογικότητας.

"...Όλα αυτά με εντυπωσίασαν εμένα. Η στάση του συντρόφου και των συντρόφων από το Συνασπισμό διότι είχα μπροστά μου τις θέσεις και τον πρόεδρο του Συνασπισμού. Ήρθαμε σε πλήρη διαφωνία. Και είπα, δεν κάνω προεκλογικά θέμα εγώ..."
"...Ρωτάω όμως. Πως γίνεται αυτό, το οποίο το ήξερα, να παίρνονται αυτές οι αποφάσεις για την πολιτική εκπροσώπηση του ΣΥΡΙΖΑ χωρίς καν να τις έχει συζητήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Και ξαναλέω, καταλαβαίνω την αμηχανία των συντρόφων, πως γίνεται να παίρνονται τέτοιες αποφάσεις χωρίς καν να τις έχει συζητήσει ούτε ο Συνασπισμός, όχι ότι αρκούσε, δεν τις είχε συζητήσει καν ο Συνασπισμός. Τις είχε συζητήσει ούτε καν μια τάση του Συνασπισμού. Μία ομάδα συντρόφων χωρίς καμία ευθύνη. Μια ομάδα, η οποία καθοδήγησε και οδήγησε σε αυτή τη διάσπαση δυνάμεων, σε αυτή τη διαίρεση, σε αυτή τη μιζέρια, σε αυτήν την απολιτικότητα το όλο εγχείρημα..."

Επειδή ξέρω πως μπορείς να διαβάζεις πίσω από τις γραμμές, διάβασε αυτό το απόσπασμα από την τοποθέτηση Αλαβάνου στη γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και ψάξε μετά αν υπάρχουν περιθώρια αυτοκριτικής.
g r

aKanonisti είπε...

Δάσκαλε....
ξέρω πως σε νευριάζω...που επιμένω...
αλλά....
εγώ ως πιο "φυλακισμένη".....
πιστεύω πως...
όλη η ουσία του ΣΥΡΙΖΑ... βρίσκεται εκεί....στο δίλλημα...
και αν κάποιοι που σε πιστεύω...
μας δώσανε...
οκ... εξακολουθούμε να λειτουργούμε μη ορθολογικά για να μην δώσουμε εμείς τους υπόλοιπους...
αυτό του καταλογίζω...
και δεν νομίζω πως θα μπορούσα ποτέ να του το συγχωρέσω...

Από τα άτομα που θαυμάζω.. περιμένω να λειτουργούν μη ορθολογικά... πάντα για το κοινό καλό...

Για τους υπόλοιπους...
δεν έχω να πω τίποτα....
παρα μόνο...να τους πω να διαβάσουν...ή έστω να δουν κανένα αστυνομικό σήριαλ... για να μάθουν πως μας τρώνε λάχανο οι μπάτσοι...

Καληνύκτα....

κόκκινο μπαλόνι είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
κόκκινο μπαλόνι είπε...

πάντως αυτό το πράμα, να παίρνουμε ως θεσφατά αυτά που λέει ο Αλαβάνος...είναι ένα θέμα!!!
Θα ήθελα να μου εξηγήσει ο Αλαβάνος πως μιλάει για ποια κέντρα αποφάσεων εντός ΣΥΝ "Μία ομάδα συντρόφων χωρίς καμία ευθύνη. Μια ομάδα, η οποία καθοδήγησε και οδήγησε σε αυτή τη διάσπαση δυνάμεων, σε αυτή τη διαίρεση, σε αυτή τη μιζέρια, σε αυτήν την απολιτικότητα το όλο εγχείρημα..."
Τον πρόεδρο του ΣΥΝ εννοεί;;;
Για να καταλάβω δηλαδή!!!
Σόρρυ βρε Γκρην, αλλά τα έχω πάρει πολύ με τον Αλαβάνο...που όλες τις αποφάσεις τις έπαιρνε πάντα μόνος του και τις ανακοίνωνε πρώτα στα κανάλια...και μιλάει τώρα για ηγεμονισμούς...που απ'οσο γνωρίζω δεν ισχύουν! (και γνωρίζω, αλλά είναι απλά ο λόγος μου απέναντι στο λόγο του Αλαβάνου, άντε να βρω δίκιο δηλαδή)
υ.γ. εγώ ήμουν πριν...διαγραφή λόγω ορθογραφικού μαργαριταριού

Green_revenger είπε...

μπαλόνι,
έχεις μία τάση να νομίζεις πως τα πάντα εννούν τον Τσίπρα και ότι τα πάντα γυρίζουν γύρω απ'αυτόν.
Λυπάμαι που θα στο πω, αλλά όχι. Δεν είναι ούτε το κέντρο του κόσμου.
Απλά δεν είναι επαρκής στην παραγωγή πραγματικού πολιτικού λόγου.
Και, φυσικά, κανείς δεν μιλάει για παραίτησή του ή οτιδήποτε άλλου.
Αλλά από κει μέχρι να προσπαθούμε να ρίξουμε το ανάθεμα στον Αλαβάνο μπας και μπαλώσουμε τα δικά μας υπαρκτά τε και πελώρια πολιτικά σφάλματα...ε, είναι ένα άλμα που δεν μπορώ ούτε να πραγματοποιήσω αλλ'ούτε και να κατανοήσω
g r

κόκκινο μπαλόνι είπε...

όχι τα πάντα...όχι τα πάντα...
την απομαγνητοφωνημένη ομιλία διαβάζω και αναρωτιέμαι ποιους εννοεί!
άλλωστε εσύ την έβαλες την ομιλία του! τι θεωρείς πως εννοεί;
Δεν ρίχνω γενικό ανάθεμα στον Αλαβάνο, τη στάση του κρίνω! Εκτός αν είναι στο απυρόβλητο!
Και ουδέποτε αρνήθηκα λάθη (πελώρια, χμμμ, δεν ξέρω αν είναι πελώρια τα πολιτικά σφάλματα, αλλά οκ, δεκτό!)

Green_revenger είπε...

δεν μου πάει να γίνομαι υποστηρικτής κανενός Αλαβάνου, ούτε καν να ερμηνεύω τις τοποθετήσεις του.
Ζούσα με Αλαβάνο, μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτόν.
Δεν σου φαίνεται όμως λιγουλάκι περίεργο που του ρίχνουν ανάθεμα τώρα;
Δεν σου φαίνεται περίεργο που η ηγεσία του ΣΥΝ βρίσκει πως φταίνε όλοι;
Εγώ μπαλόνι μου δεν συμμετείχα σε καμιά στρατηγική, σε καμιά καμπάνια. Όποιοι την πήραν στις πλάτες τους, ας πάρουν και τις ευθύνες τους. Αλλά ξεκάθαρα κι όχι κραδαίνοντας τη ρομφαία της όποιας πλειοψηφίας.
Άσε που, μεταξύ μας, αν ψάξουμε λίγο θα βρούμε πολύ χειρότερες στάσεις να κρίνουμε.
g r