Ήταν 22 του Μάη στα 1983.
Ήμανε στο δωμάτιό μου, πρώτη πόρτα αριστερά μπαίνοντας στη σοφίτα της οικογένειας Predot στην Grenoble. Πρωτοετής φοιτητάκος που είχε να διαβάσει δύο τόννους σημειώσεις Ιστορίας Δικαίου και πολιτικών θεσμών.
Από το παράθυρο που έβλεπε τσι Άλπεις έμπαιναν (στην κυριολεξία) τα κεράσια από την τεράστια κερασιά του κήπου στο δωμάτιο. (αυτή ήτο η ρομαντική πινελιά του πονήματος).
Το κασσετόφωνο έπαιζε στο auto replay Lady grinning soul επειδή με είχε παρατήσει ο έρωτας , στην Αθήνα, κι επειδή ήμανε αισθηματίας, κι επειδή δεν χρειάζεται να τα ξέρετε κι όλα.
Κι εκεί που λέτε που προσπαθούσα να αποστηθήσω λατινικά τσιτάτα για να εντυπωσιάσω τον προφέσορα, χτυπάει η πόρτα και μπαίνει ο υπέροχος συγκάτοικος, ο λυονέζος ο Dennis (πρώτη πόρτα δεξιά μπαίνοντας στη σοφίτα κλπ κλπ).
Ένας απίστευτος αδύνατος τύπος, που έπινε νερό και κάπνιζε χόρτο στο όνομα του Bill Idol και των Depeche Mode.
Τέλος πάντων.
- Κεσκε τι βε ρε? τον ρωτάω με τα άπταιστα γαλλικά μου (με ελαφρά κρητικο-συριανή προφορά).
- Τσάο μαλακά, μου απαντά περήφανος για τη μόνη ελληνική λέξη που είχε μάθει (μαζί με το γε - όπου γε = ρε με τη γαλλική προφορά).
Μην σας τα πολυλογώ, ο τύπος είχε βαλθεί να με κάνει να ξεχάσω τον κατεστραμμένο μου έρωτα με κάθε τρόπο. Κι εγώ ν'αποστηθήσω τα λατινικά τσιτάτα, αλλά αυτό το ανέφερα πιο πάνω.
- Έρχεσαι Lyon αύριο; Μου λέει
- Μπα, εκτός του ότι έχω διάβασμα, δεν υπάρχει σάλιο (αυτό στη γαλλική αργκό δίνει je n'ai pas un rond).
- Κρίμα, μου λέει. Γιατί μεθαύριο, εκτός του ότι έχω ραντεβού με δύο γκομενίτσες, παίζει και ο David Bowie στο Palais des Sports.
- Ναι ε; Και πόσο το μαλλί; (και καλά ψύχραιμος εγώ ο πεινάλας).
- Μου δίνεις ένα μπουκάλι ούζο για ένα πάρτυ που έχω σήμερα και στα κάνω εγώ τα έξοδα.
- Μέσα.
Η συνέχεια ήταν εκείνο το μαγικό βράδυ της 24.5.1983, όπου ο συμπαθής σας νταλικιέρης χάθηκε στα κυριολεκτικά, πιασμένος στον ιστό του Glass Spider Tour. Θέλετε και πληροφορίες;
Δεν πα να θέτε και τους οικολόγους πράσινους τρίτο κόμμα.
Άμα δεν ξέρετε αυτό το Χάσκι, τότε καλά σας κάμνει η Εφούλα και σας κάνει κονέ με αφρικανούς.
Ένα τελευταίο μόνο. Ο Dennis πρέπει να πέρασε ζάχαρη με τα δύο γκομενάκια. Βέβαια με δύο "γεμιστά" λιγότερα, που καταναλώθηκαν τα ξημερώματα στις όχθες της Saone (ποταμός που διαπλέει την Lyon) παρέα με δύο αλγερινούς μετανάστες που ήθελαν να έρθουν στο τζάμπα στην Ελλάδα.
Και που δεν ήρθαν τελικά.
Καλή όρεξη
Κι όσοι από σας είναι φοιτητές στα ξένα, έχετε πάντα μαζί σας ελληνικά παραδοσιακά προιόντα. Μπορεί να χρησιμεύσουν για ανταλλαγές καθαρής επαναστατικής κολλεκτίβας.
Η τρομοκρατική οργάνωση
Πριν από 3 ημέρες
2 σχόλια:
Ρισπέκτ στο χάσκυ και στον δάσκαλο...
(ο γάλλος...δεν μπορώ να πω με ενθουσιάσε...)
:-)))
ούτε και ξέρεις από πού θα στη φέρει το δίχρωμο.
(και μένα, έτσι όπως τον περιγράφει, δεν μπορώ να πώ οτι είναι και τραβηχτικός)
δ
Δημοσίευση σχολίου