Sono solo canzonette

Η νταλίκα πάντα είχε μια αδυναμία στους concept δίσκους. Χοντρικά, ένας concept δίσκος είναι αυτός που περιγράφει μια ιστορία, που έχει ένα κάποιο (περισσότερο ή λιγότερο συγκεκριμένο) σενάριο. Όχι δηλαδής σκόρπια τραγούδια, αλλά ένα είδος μουσικού βιβλίου. Με αρχή και τέλος.
Θα προσπαθήσουμε να παίξουμε τέτοιους δίσκους.

Για αρχή διάλεξα έναν εκπληκτικό που έγραψε στα 1980 ένας αγαπημένος ιταλός, ο Edoardo Bennato.
Το Sono solo canzonette (μόνο τραγουδάκια είναι) βασίστηκε πάνω στην ιστορία του Πήτερ Παν και είναι μια διαρκής μάχη ανάμεσα στη λογική των "σοβαρών ατόμων" και τη φαντασία των παιδιών. Μέσα από αυτή τη μάχη, ο Benatto σκιαγραφεί χαρακτήρες, περιγράφει όνειρα, ζωγραφίζει παιδικές αγωνίες και τρέλλες, χαράζει με άλλα λόγια διακριτά σύνορα ανάμεσα στη ζωή που θα 'πρεπε να ζούμε και σ'αυτή που ζούμε. Τα παιδιά είναι οι καλοί πειρατές που μάχονται, είτε με τους φόβους τους απέναντι στο μέλλον (Dopo il liceo che potevo far - τι θα μπορούσα να κάνω μετά το λύκειο), είτε με τον κακό Capitan Uncino (φοβισμένος τρομοκράτης), είτε με τους υπερπροστατευτικούς γονείς (Tutti insieme lo denunciam - όλοι μαζί να το καταγγείλουμε). Απέναντί τους, οι φυσικοί εχθροί, οι μεγάλοι. Εμείς. Κι αυτά, βρίσκουν το καταφύγιό τους. Στο νησί που δεν υπάρχει (L'isola che non c'e). Εκεί που δεν υπάρχουν στρατιώτες, ούτε μπάτσοι, ούτε πόλεμοι. Εκείνο που το βρίσκεις αφού στρίψεις δεξιά στο δεύτερο αστέρι και μετά όλο ευθεία. Εκείνο που αν σε λένε τρελό επειδή πιστεύεις στην ύπαρξή του, είναι επειδή είναι πιο βλάκες από σένα.
Ακούγοντας αυτό τον δίσκο μαθαίνεις πολλά. Κυρίως να βλέπεις με τα μάτια που κάποτε είχες και έχασες : των μικρών. Αυτών που θεωρούν την κιθάρα σπαθί κι όποιον δεν το πιστεύει πειρατή.
Για το τέλος, ο Bennato μας επιφυλάσσει το καλύτερο. Το Sono solo canzonette, χαράζει ανεξίτηλα γραμμές στη συνείδηση. Είναι μόνο τραγουδάκια, λέει. Ούτε κουλτούρα ούτε πολιτική.

Αυτά τα βιβλία μου αρέσουν.
Εύχομαι να το απολαύσετε όπως το απολαμβάνω εγώ κάθε φορά που το ακούω.

Για τον Χαρίλαό μου, τον πειρατή μου, που σήμερα έσκισε χασέδες στο πτυχίο του. Αν και θα προτιμούσε να λιώνει στο πι-σι φτιάχνοντας λεγεώνες και κατατροπώνοντας τις εχθρικές φυλές.

Ma che sara
Il rock di Capitan Uncino
Nel covo dei pirati
Dopo il liceo che potevo far
L'isola che non c'e
Rockococodrilo
Tutti insieme lo denunciam
Sono solo canzonette