Γεννήθηκε J.R. Cash στα 1932 στο Arkansas και για πολλά χρόνια πίστευε πως κατάγεται από ιρλανδούς και ινδιάνους προγόνους, μέχρι που ένας λόρδος τον έβαλε και έψαξε το δέντρο της φαμίλιας του. Εκεί που λέτε ανακάλυψε πως είναι βλαστάρι της φοβερής και τρομερής σκωτσέζικης βασιλικής οικογένειας Cash Loch.
Βασικά ήταν τραγουδοποιός της country μιας και μεγάλωσε μέσα στα βαμβάκια του νότου, όπου δούλευε από τα 5 του μαζί με τα 6 αδέλφια του και τους γονείς του. Μάλιστα, πολλά τραγούδια του μιλούν για την ανέχεια και τη μιζέρια οικογενειών σαν τη δικιά του.
Είπε όμως κι άλλα πολλά. Από rockabilly και folk μέχρι blues και gospel. Πάντα μ'αυτή τη μπάσα υπέροχη φωνή (εξ'ού και το παρατσούκλι freight train) και πάντα ντυμένος στα μαύρα (εξ'ού και το άλλο παρατσούκλι the man in black).
Γύρω στα 1960, ο Johnny Cash έπεσε στο πιοτό και τα βαρβιτουρικά. Συνέχιζε όμως να δημιουργεί αριστουργήματα. Πιάστηκε πολλές φορές και για διάφορα αδικήματα, αλλά ποτέ δεν έμεινε στη στενή για πάνω από μία νύχτα. Ελεεινή εντύπωση έκανε η στάση του, στα 1965, όταν το φορτηγάκι του πήρε φωτιά, έκαψε εκατοντάδες στρέμματα δάσους αλλά και 49 από τους 53 προστατευόμενους κόνδορες στο Los Padres National Forest της Καλιφόρνιας. Σε ερώτηση του δικαστή γιατί το έκανε αυτό, απάντησε : "Δεν το έκανα εγώ. Το φορτηγάκι μου το έκανε αλλά τώρα είναι νεκρό οπότε δεν μπορείς να το ρωτήσεις." Όσο για τα πουλιά, απάντησε : "Στ'αρχίδια μου τα καταραμένα κίτρινα όρνεά σας!".
Η αλήθεια βέβαια είναι, πως, όπως πολλοί εκείνη την εποχή, ο Cash προσπαθούσε να περάσει προς τα έξω μια εικόνα και καλά "παρανόμου". Σε αντίθεση όμως με άλλους, αυτός μεγαλουργούσε μουσικά. Οπότε συγχωρεμένος.
Πέθανε στα 2003.
Πολλά κομμάτια του είναι πασίγνωστα. Εγώ όμως σήμερα δεν θέλω να παίξω τα πολύ γνωστά του. Θέλω να μοιραστώ μαζί σας μερικά από τα αγαπημένα μου, μερικά απ' αυτά που άκουγα και τότε στα 16-17 μου από τους μεγαλύτερούς μου ροκάδες.
Άντε καλή μας ακρόαση
ΥΓ : Calma...κάποιες φορές το feeder του Blogspot κάνει μανούρες. Το εισιτήριό μου είναι διαρκείας.
The night they drove Old Dixie down
Sixteen tones
I've been everywhere
In the jailhouse now
I fought the law
Get rythem
Don't take your guns to town
Cry, cry,cry
Big bad John
I wont back down
Solitary man
The lucky old sun
One
Nobody
I see a darkness
The mercy seat
Would you lay with me
Field of diamonds
Before my time
Country trash
Mary of the wild
I'm leaving now
Sixteen tones
I've been everywhere
In the jailhouse now
I fought the law
Get rythem
Don't take your guns to town
Cry, cry,cry
Big bad John
I wont back down
Solitary man
The lucky old sun
One
Nobody
I see a darkness
The mercy seat
Would you lay with me
Field of diamonds
Before my time
Country trash
Mary of the wild
I'm leaving now
8 σχόλια:
Καλημέρα δάσκαλε μας φοβερέ...
με τα μπουμπούκια σου!!!
Μας μαθαίνεις μόνο τα καλύτερα... για αυτό σε αγαπάμεεεεεεεεε!!!
Σήμερα όμως δεν θα διαβάσω... γιατι..με έχει πιάσει μουσικη λιγούρα.. για ουγγρική ραψωδία....
Γαβ γαβ γαβ
γουβ γουβ γουβ
:-))))))
Σματςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςςς
Ανεπανάληπτος και εσύ товарищ και ο
J.R. Cash.
Καλημέρα και καλό ταξίδι!!!
νά 'σαι καλά κι εσύ συντροφάκο
τον john cash τον "ανακάλυψα" με την πρόσφατη ταινία που τον υποδυόταν ο joakin phoenix.
φοβερά τραγούδια και μια ζωή κυριολεκτικά σαν μυθιστόρημα.
ο τρόπος που τελειώνει η ταινία ειδικά (με τον cash να τραγουδά στις φυλακές) με έκανε να τον συμπαθήσω πολύ. όσο για τη φωνή του δεν το συζητώ. μοναδική!
ο αρχηγός και πίσω του οι σκύλοι.
δ
δώρο του θεού
εμένα δεν με άρεσε η ταινία. πολύ ψεύτικια.
ντομάτα
άσε τους σκύλους λέμε και ασχολείσου με τους όμορφους νταλικέρηδες
g r
ποιητική αδεία ρε παιδάκι μου.
δ
Βοηθάει βέβαια...πως...οι όμορφοι νταλικιέριδες... έχουν και τους πιο όμορφους σκύλους.....
Χαχαχαχαχαχαχαχαχα
Δημοσίευση σχολίου