The ride to Agadir

Ο Μιχαλάκης ο Batt γεννήθηκε στα 1949. Στα 18 του απάντησε σε μια αγγελία της Liberty Records που τότε έψαχνε ταλέντα. Κάτι σαν το Χ-Fucktor αλλά στο πιο ποιοτικό του. Εκεί που λέτε, πήρε τη θέση του Μπέρνι του Taupin, που, για όσους δεν τον ξέρουν, είναι απλά το alter ego του Έλτον του Τζων.
Από τότε ο Μιχαλάκης απογείωσε την τρέλλα του. Μιλάμε για έναν θεότρελλο ολοκληρωμένο μουσικό. Πάιζει πάνω από 9 όργανα, συνθέτει, σκηνοθετεί, παράγει και συμφέρει. Φανταστείτε ότι στα 26 του είχε ήδη κάνει 8 hit singles και τέσσερις χρυσοί δίσκοι με τους Wombles. Μετά άρχισε την σόλο καρριέρα.
Τι να πρωτοπείς για τον Μιχελή : ορχηστρικά κομμάτια, steel rock μπαλάντες, κομμάτια για κορυφαίες σοπράνο (Anna Maria Kaufmann), το τραγούδι των εγκαινίων του τούννελ της Μάγχης (When flags fly together - που το παρήγγειλε ο σχωρεμένος ο Μιτεράν και το τραγούδησαν οι Queen), απ'όλα έχει ο μπαξές.
Το 1980 ο Μιχαλάκης σημαδεύει την art rock μουσική με το Schizophonia, τον καλύτερο ίσως art rock που έχω ακούσει. Εκεί, παρέα με την Συμφωνική Ορχήστρα της Λόντρας, ο Batt περιγράφει μουσικά όλες τις πουστιές που οι γάλλοι αποικιοκράτες έκαναν στους Μαροκινούς αγωνιστές της ανεξαρτησίας. Ο δίσκος αυτός, που ηχογραφήθηκε one-line (δηλαδή με όλους τους μουσικούς -ροκάδες και κλασσικούς- ταυτόχρονα), έκανε τον Φρέντυ τον Μέρκιουρι να χαρακτηρίσει τον Μιχάλη σαν τον νέο Μπετόβεν. Και ξέρετε τι κακιά και ζηλιάρα αδελφή ήταν ο πανμέγιστος Φρέντυ.
Στα '90, κι ενώ ο Μιχαλάκης τριγύριζε τας Ευρώπας και τας Αυστραλίας, εμφανίστηκε μια σχιστομάτα που έπαιζε καταπληκτικό βιολί. Του ζήτησε λοιπόν αν θα μπορούσε να διασκευάσει ένα τραγουδάκι του. Ο Μιχαλάκης όμως, που 'ναι και γαμώ τα ξηγημένα παιδιά, κάθησε και της έγραψε ολόκληρο δίσκο. Η σχιστομάτα είναι η Βανέσσα η Mae και πούλησε 4 εκατομμύρια δίσκοι. Αν έχετε ακούσει το Caravans, δεν είναι δικό της. Δικό του είναι. Δεν θα μου έφταναν 4 ώρες για να σας παίζω Batt. Ξεχώρισα μερικά διαμάντια του και τα έβαλα τουγκέδερ έτσι για να τον γνωρίσετε, όσοι δεν τον ξέρετε.
Είχα την τύχη να τον δω ζωντανά, εκεί στα 1983 στην Λυών. 10 ροκάδες επί σκηνής μαζί με καμιά 20ριά βιολιά, βιολοντσέλα, κοντραμπάσσα και άλλα τέτοια όμορφα.

ΥΓ: για κάτι τέτοια δεν μετανοιώνω που είμαι παλιός. Π.χ : άλλο να έχεις δει τους Σκορπιούς στο Black out Tour το 1982 κι άλλο να βλέπεις ένα μάτσο γερόντια, το 2008 στο Γαυροτήγανο (Καραισκάκη).

Καλή σας (μας) ακρόασις

Journey to Badek
Railway Hotel
Caravan on the move
Mona
Walls of the world
Lady of the dawn
Caravan song
The wind of change
Imbecile
The fires of Rabat
Insh Allah
Portishead radio
The ride to Agadir
Don't let me be misunderstood