Περί χρήματος

Παρακολουθώ καιρό τώρα, μαζί με όλους του υπόλοιπους, το θέατρο του παραλόγου που μας παίζουν με την υπόθεση του Βατοπεδίου. Ακούω τους δημοσιογραφίσκους, τους πολιτικάντηδες, τους μετανοημένους πασόκους, τους μεταρρυθμιστές δεξιούς και τους πεφωτισμένους αριστερούς να αναλύουν, να βρίζουν, να φοβούνται, να κατηγορούν, να συγκαλύπτουν.
Και το νόημα που βγαίνει ποιό; "Δεν θα σου πω τίποτα, μην το πεις σε κανένα, αλλά προπαντός μη μαθευτεί ό,τι στο είπα εγώ"
Σε λίγο καιρό (θεού θέλοντος και γιορτών επιτρεπουσών) το θέμα θα αποτελεί άλλη μία ανάμνηση στο ντουλάπι της "ισχυρής δημοκρατίας" μας.
Κι όλα αυτά για το χρήμα κυρίες, κύριοι κι αγαπητά μου παιδιά.
"...το χρήμα ως μέσο ανταλλαγής καί τίποτα παραπάνω. Ο ρόλος του είναι να εξαλείψει τις δυσκολίες της ανταλλαγής σε είδος, που μεγαλώνουν ακόμα περισσότερο όταν μια οικονομία γίνεται πιο πολύπλοκη και αναπτύσσεται ο καταμερισμός εργασίας. Χρειάζεται να προσαρμόζουμε τη ζήτηση του χρήματος στην προσφορά των αγαθών, χωρίς να επιτρέπουμε να συσσωρεύονται αποθέματα που νοθεύουν την τιμιότητα των συναλλαγών, ενθαρρύνουν τους υπολογισμούς των κερδοσκόπων και ενισχύουν την επιρροή των τραπεζιτών και τη δύναμη των καπιταλιστών..."
Και θα μου πείτε τώρα εσείς : ποιός είναι αυτός ο επαναστάτης οικονομολόγος που πρεσβεύει τέτοιες ιδέες; Από ποια τράπεζα ή off-shore τον έδιωξαν; Μήπως είναι μπλεγμένος με το Βατοπέδι;
Ένας προφήτης (έτσι τον έλεγε ο Keynes) είναι μόνο. Κι αυτά που διαβάσατε παραπάνω τα είπε στα 1919. Σίλβιο Γκεζέλ λέγεται, γερμανός που ασχολήθηκε με το εμπόριο στην Αργεντινή (τα χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης) και αργότερα στην Ελβετία.
Για διαβάστε τι άλλο έλεγε, τότε στα 1919 : "Για να καθιερώσουμε σωστούς κανόνες του οικονομικού παιχνιδιού, είναι αναγκαίο να διακρίνουμε την απόδοση του χρήματος (τον τόκο δηλαδή) από εκείνη της πραγματικής επένδυσης (δηλαδή από το κέρδος)".
Και που καταλήγει; "...όπως και κάθε άλλο εμπόρευμα, έτσι και το χρήμα θα πρέπει να υφίσταται μια μείωση της αξίας του μέσα στον χρόνο, έτσι ώστε να μη δίνει στους κατόχους του άδικα προνόμια..."
Με άλλα λόγια, αν η συσσώρευση του χρήματος στα χέρια των κεφαλαιοκρατών χρησιμοποιείται για σκοπούς κυριαρχίας και εκμετάλλευσης, αυτό πρέπει να αποτραπεί περιορίζοντας το χρήμα στον πρωταρχικό του σκοπό : στη λειτουργία του ως μέσο συναλλαγής.

Όσοι από σας ορκίζεστε στους Financial Times ή στην "Οικονομική Καθημερινή", προσπεράστε δεν σας αφορά. Ο Γκεζέλ δίδαξε πρωτοπορία στην οικονομετρική ανάλυση, οι δε μελέτες του (βλ. "Η φυσική οικονομική οργάνωση μέσω της ελεύθερης γης και του ελεύθερου χρήματος") αποκτούν σήμερα ιδιαίτερη σημασία, υπό το πρίσμα της τεράστιας χρηματοπιστωτικής κρίσης.
Όσοι επιμένετε να βλέπετε στατιστικά διεθνών οργανισμών και να αναλύετε ποσοστώσεις δημοσιονομικής κατανομής, προφανώς δεν καταλαβαίνετε.
Οι υπόλοιποι, πάρτε αυτό το βιβλίο και αφιερώστε του λίγο από το χρόνο σας.

Γκέραρντ Ζενφτ "Ούτε καπιταλισμός, ούτε κομμουνισμός"
Εκδόσεις Τροπή