Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008

Chu Ta (1626-1705)


"Το τελευταίο καταφύγιο"

Πέθανε στα 79 του διδάσκοντας, αφού πρώτα ήταν μοναχός, μπεκρής και περιθωριακός.
Φυσικά, εκείνη την εποχή, όλοι τον θεωρούσαν τρελλό. Οι φήμες επέμεναν πως δεν μπορούσε να εκφραστεί παρά μόνο με τη σιωπή ή τις ύβρεις. Κάποιος που τον γνώρισε, μαρτυρά :

"τον έλεγαν τρελλό και ψωροπερήφανο...
Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη νύχτα που περάσαμε μαζί.
Ό
σο προχωρούσε η ώρα,
η μανία της βροχής πολλαπλασιάζοταν.
Τη στιγμή που το νερό
δημιουργούσε λίμνες,
ο άνεμος έσπαγε πόρτες και παράθυρα,
την ώρα που έκανε τα μπαμπού να ουρλιάζουν,
την ώρα που δεν μπορούσα να κλείσω μάτι
δίπλα σ'έναν μακάρια κοιμώμενο..."


Για να βρεις έργα του, έπρεπε ν'απευθυνθείς στους μπεκρήδες συνοδοιπόρους του. Το έκαναν οι πλούσιοι.
Παρόλα αυτά, ποτέ δεν έκαψε τους πίνακές του...







" ο μοναχικός ταξιδιώτης"

Τι βλέπουμε;
Λουλούδια, πουλιά, κλαδιά, πάπι
ες, ψάρια, βράχια, δέντρα. Ο κατάλογος των πινέλων του μας λέει ακόμα περισσότερα. Με συγκεντρωμένες τρίχες, με κοντές τρίχες, πινέλο για κατά μέτωπον επίθεση, για κυκλική επίθεση, για πορεία προς τα μπρος, για ανάποδο σπρώξιμο.
Η χάραξη γίνεται το ίδο καλά με τη στεγνή και με τη μεταλασσόμενη μελάνη, τη διακοπτόμενη, την εκρηκτική.
Δύο ειδικότητες : το ιπτά
μενο λευκό και ο βιασμός.
Να ένα τυλιγμένο σύννεφο, ένα διπλωμένο τούλι, ένα λυμένο σχοινί, ένα φύλλο λωτού, μία τρίχα βοδιού, ένα σχισμένο (δια)δίχτυ, μια διαολόφατσα, μια νεκροκεφαλή, μια σταγόνα βρο
χής.

"Ατενίζοντας τον ορίζοντα"

Από το πιο συμπυκωμένο πάμε στο πιο διαλυμένο...
Μια ατέρμονη φυγή που βασίζ
εται στην ανάσα. Το πιτσίλισμα μιλά, μια φωνή.
Το γεράκι στην τσίτα είναι σίγουρα αυτοπορτραίτο. Κι αυτός ο βράχος, διαβρωμένος απ το κενό.
Ζωγραφίζω σημαίνει διεισδύω, αποφασίζω, για τον σπόρο, το λουλούδι, τις ρίζες και τον καρπό. Μια ακρίδα ξεκουράζεται.
Το αόρατο πιέζει, δανείζεται ένα κορμί και παρουσιάζεται.

"Γεμάτο από εαρινή σκέψη
το πινέλο ονειρεύεται πως ανθεί λουλούδια την αυγή"

Καληνύχτα

"Φρέσκος ήλιος μέσα από τα πεύκα
έρημη λίμνη"

Καλημέρα


"Άγριες χήνες
κρυφός του αρώματος ναός"

Τι κάνεις;

"Μικροσκοπική καρδιά
απέραντη σκέψη".








Pear Jam - Immortality

















3 σχόλια:

aKanonisti είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
tantoguanto είπε...

Εχω την εντύπωση ότι όσοι καλλιτέχνες έχουν αφήσει κάτι πίσω τους ήταν κάποιο είδος περιθωριακών.

aKanonisti είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.