Βρε λες;

Μήπως τελικά αυτός ο πλανητικός θρίαμβος της αγοράς (αλλού θα το βρείτε και σαν παγκοσμιοποίηση) δεν θα γιατρευτεί με ασπιρίνες του είδους "άλλη βιώσιμη ανάπτυξη";
Μήπως ήρθε ο καιρός να μεταλλαχθούμε σε μια κοινωνία όπου οι οικονομικές αξίες να μην κατέχουν την προνομιακή θέση;
Μήπως πρέπει πλέον να αφαιρέσουμε από την οικονομία το υπέρτατο του σκοπού και να την δούμε ως απλό μέσο;
Μήπως πρέπει να αντικαταστήσουμε τον κυρίαρχο οικονομισμό με άλλους τρόπους ύπαρξης, θέτοντας στο επίκεντρο της νόησης την ανθρώπινη ζωή;
Μήπως τελικά η υπο-ανάπτυξη είναι η ενδεδειγμένη λύση;
Σ'αυτό φαίνεται να καταλήγει ένας από τους σπουδαιότερους γάλλους οικονομολόγους, ο Serge Latouche.
Στο βιβλίο του "Το στοίχημα της υπο-ανάπτυξης" καταθέτει την άποψη πως η επιλογή της υπο-ανάπτυξης δεν οδηγεί σε στασιμότητα και ακινησία. Αντίθετα, είναι πλέον επιτακτικά αναγκαίο να αμφισβητήσουμε τη παγκοσμιοποίηση, όχι μόνο για να αποτρέψουμε την οικολογική καταστροφή, αλλά και για να σώσουμε την ανθρωπότητα από την βέβαιη ηθική και ψυχική εξαθλίωση.
Οργανώνω την υπο-ανάπτυξη, κατά τον Latouche, σημαίνει πρώτα απ'όλα απόρριψη του κυρίαρχου οικονομικού μοντέλου "το περισσότερο είναι πάντα καλύτερο".
Σημαίνει ανακαλύπτω τον αληθινό πλούτο των συμβιωτικών κοινωνικών σχέσεων, εγκαταλείπω την απερίσκεπτη κατανάλωση και γυρίζω την πλάτη στον απερίσκεπτο στόχο της ανάπτυξης. Με άλλα λόγια, αποστρέφομαι από την αχαλίνωτη αναζήτηση του κέρδους (σπορ στο οποίο επιδίδονται οι κάτοχοι του κεφαλαίου).
Ακούγεται ουτοπικό, μιας και προυποθέτει μια άλλη οργάνωση της κοινωνίας. Προυποθέτει κυρίως βαθειές τομές στις αξίες, πεποιθήσεις, νοοτροπίες και συνήθειες ζωής.
Για διαβάστε το όμως.

Σερζ Λατούς - "Το στοίχημα της υπο-ανάπτυξης"
Εκδόσεις Βάνιας - 2008
Μετ. Χριστίνα Σαρίκα.

Pino Daniele - Yes i know my way