Το δέυτερο μέρος είναι ένα τραγουδάκι.
Τα τραγουδάκια έχουν ένα κακό και πολλά καλά.
Διαρκούν λίγο, λέγοντας πολλά.
Είναι ο Claude Francois και το Comme d'habitude.
Για όσους τους θυμίσει κάτι, είναι το γνωστό My way.
Εδώ ακούμε το original.
Θα μου πείτε τώρα, καλά ρε αγενή κουλτουροκυνηγέ νταλικιέρη, γιατί αυτό;
Υπάρχουν υπότιτλοι στα αγγλικά.
Η καθημερινότητα είναι ο καλύτερος καταλύτης για την απιστία.
Ζωγραφίζοντας
Πριν από 1 χρόνια
.jpg)
11 σχόλια:
Τίτσερ,
respect γιατί εγώ τον γουστάρω πολύ...
Τραγούδι του '69 είναι ρε, τι περίμενες; Να είναι σαν τον αγαπημένο σου Κότσιρα;
Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα
Επειδή το κείμενο στην προηγούμενη ανάρτηση θα ήταν ιεροσυλία να το βάλω προς συζήτηση και κριτική (άπαιχτο), μου απομένει να σχολιάσω τη νταλίκα. Τι συλλεκτική κομματάρα είναι αυτή; Με γεια σου και καλοτάξιδη!
μπήκα να πω: δεν μας έφτανε το πρώτο μέρος, έχει και δεύτερο;
Αλλά με τσάκισες με το γαλλικό τραγούδι, παλιο-νταλικέρη!
:)
(και μ' αρέσει, έτσι κι αλλιώς)
Φιλί
Καλή βδομάδα :)
Tόσες ώρες προσπαθώ να παίξω με το παγιαβλί την κομματάρα αλλά τζίφος.Τελικά παραιτήθηκα και ήρθα να το ξανακούσω.
Καλησπέρα είπα;;
Άπιστη πάλι άλλους ορέγεσαι.Μωρη θα σ απαρατήσω...Βαρέθηκα να σε κυνηγάω...σταδιαλα:P:P
Ξεκαθαρίζω κάτι :
Την φωτό την βρήκα μόνος μου. Όλα τα άλλα είναι δημιουργία της Ακανόνιστης τίτσερ μου.
Εγώ είμαι ανίκανος ακόμα και ν'ανοίξω το photoshop ή όποιο άλλο παρεμφερές πρόγραμμα.
Ας βρει σ'αυτό το σχόλιο την έκφραση της ευγνωμοσύνης μου.
@Blogoulis
Σ'ευχαριστώ φίλτατε. Γράφω για να μπορώ να ζω καλύτερα, όχι για να βγάλω λεφτά. Δεν το έχω ανάγκη. Με συντηρούν οι γκόμενες :pp
Θέμα από αύριο.
Απόψε αναρτώ κάτι πολύ δικό μου.
Καλό σας βράδυ
Δημοσίευση σχολίου