Για όσαν ήρθαν κι όσα δεν ήρθαν, γι αυτά που θέλουν να 'ρθουν και δεν μπορούν, για κείνα που δεν πρέπει. Για πάθη που πρέπει να πνίξεις γιατί στο ζητά το πρέπει σου ή το πρέπει της. Για κείνα που έμεινες να ονειρεύεσαι μέσα από προσκλήσεις χωρίς ανταπόκριση. Γι αυτά που δεν θα ξαναζήσεις και για κείνα που θα ζήσεις χωρίς να θέλεις. Για τα τραπέζια που δεν αναποδογυρίζουν πια. Για τα καλώδια που έχασαν το βύσμα τους. Για ότι χάσκει εκεί που το παράτησες και τώρα σιχαίνεσαι να δεις.
Για τις λέξεις που έχτισαν τα τείχη αντί να τα γκρεμίσουν.
Γι όλα αυτά που δεν πρόφτασα να σου πω. Γι αυτά που δεν πρόφτασα ν'ακούσω από σένα.
Για ένα ακόμα καλοκαίρι που θα μυρίζει καρπούζι χωρίς εκείνο το βαρύ άρωμα που στοίχειωνε τη σκέψη μου.
Για ένα "μου λείπεις" που έχασε εδώ και καιρό την "έξωθεν καλή μαρτυρία" του.
Γι αυτά που μου απαγόρευσες να θέλω. Γι αυτά που μου επέβαλες ν'αποζητώ.
Για ένα "σ'αγαπώ" που δεν αρκεί.

Καλές βουτιές σε όλους.
Αύριο θα είσαι μέσα στα σύννεφα. Αύριο τα σύννεφα θα είναι εσύ.
Αθήνα - Νέα Υόρκη.
Big Apple, χωρίς τη μυρουδιά της.
Σκατά
Καληνύχτα