Υπήρξε μία από τις αυθεντικότερες λαϊκές γυναικείες φωνές.
Μαγκιόρα, καθάρια και υπέροχη.
Ένα γνήσια λαϊκό παιδί, από τα πρώτα της βήματα μέχρι την τελευαία της στιγμή.
Γεννήθηκε Πολυτίμη Κολιοπάνου στις 28 Οκτώβρη του 1940, ανήμερα του ξεκινήματος του ελληνο-ιταλικού πολέμου, στην Πάτρα.
Από τα 10 της έκανε σκασιαχείο και πήγαινε στα Ψηλαλώνια, όπου χάζευε τους λαϊκούς τραγουδιστές. Σ'αυτή την ηλικία πρωτανέβηκε στο πάλκο, όπου τραγουδούσε ο Σταύρος Τζουανάκος.
Την ίδια χρονιά, πάντα κρυφά απ'τους γονεις της, παίρνει μέρος (και κερδίζει) σ'έναν διαγωνισμό τραγουδιού, όπου συμμετείχαν πάνω από 250 παιδιά.
Την επόμενη χρονιά την ανακαλύπτει ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο οποίος πείθει τη μάνα της να την αφήσει να τραγουδήσει μαζί του.
Στα 12 της ηχογραφεί το πρώτο της τραγούδι (Πήρα την στράτα την κακιά), το δεύτερο τραγούδι του Μπιθικώτση ου βγήκε σε δισκάκι, με το νέο της όνομα Πόλυ Πάνου. "Νονός" της ο ίδιος ο Μπιθί.
Τραγούδι που όμως δεν ακούστηκε πριν περάσουν πολλά χρόνια.
Παρότι, την πρώτη της (σχετική) επιτυχία την είχε στα 1956 (με το Να πας να πεις της μάνας μου, των Ζαμπέτα και Τσάντα), ο πρώτος της δίσκος κυκλοφόρησε στα 1968 (Κεχριμπαρένιες Χάντρες).
Από τότε, η Πόλυ Πάνου τραγούδησε πολλά αθάνατα λαϊκά, που τις έγραψαν ο Τσιτσάνης, ο Καλδάρας, ο Μητσάκης, ο Δερβενιώτης, ο Μπακάλης και άλλοι πολλοί.
Όταν ο Μάνος Χατζιδάκις έγραψε τα "Παιδιά του Πειραιά", για κείνην το προόριζε και κείνη ήταν η πρώτη που το τραγούδησε.
Τι σημασία έχει να πούμε περισσότερα;
Έφυγε χθες, 27 Σεπτέμβρη 2013, από καρκίνο.
Ας της ευχηθούμε καλήν αντάμωση κι'ας πάμε να ξεχαστούμε λίγο.
Καλό μας σαββατοκύριακο.
Η Αμαρτωλή
Δώστε Μου Μια Συμβουλή
Να Πας Να Πεις Της Μάνας Μου
Το Δαχτυλίδι
Τα Παιδιά Του Πειραιά
Εσένα Δεν Σου Άξιζε Αγάπη
Φέρτε Μια Κούπα Με Κρασί
Άλλα Μου Λεν Τα Μάτια Σου
Φύγε Κι' Άσε Με
Κάποια Μάνα Αναστενάζει
Σβήσε Το Φως Να Κοιμηθούμε
Τα Λιμάνια
Tο Παρελθόν Μου Το Βαρύ
Σ' Αγάπησα Και Πόνεσα
Ο Κόσμος Όλος Με Κατακρίνει
Μες Την Πολλή Σκουτούρα Μου
.jpg)
