Με τι άλλο θα 'νοιγε η βδομάδα μπουμπούκια μου;
Το περιμέναμε σαν τους τρελλούς και ο τρελλός 72χρονος μας αποζημίωσε και με το παραπάνω.
Αναμφισβήτητα ο δίσκος της χρονιάς. Μακράν.
Ένας Bob Dylan στο απόγειο : μια μουσική απ'τα παλιά, παιχνιδιάρικοι στίχοι που μόνο αυτός σκαρφίζεται. Πολύ μεγάλες μουσικές στιγμές. Πουμ για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα να ξαναζήσω μαζί του. Αλλά διαψεύστηκα. Και είμαι ευτυχής.
Τώρα εσείς θέτε πληροφορίες ε; Καλά.
Το Tempest είναι το 35o studio album του και οι φήμες ήθελαν να είναι το τελευταίο του, το κύκνειο άσμα του, παραλληλίζοντας τον τίτλο με το τελευταίο ομώνυμο έργο του Σαίξπηρ. Φήμες που μισο-διεύψευσε ο ίδιος. Οψόμεθα.
Μουσικά έχουμε απ'όλα. Από καθαρό "ντυλανικό" folk και ροκιές μέχρι ατόφιο blues. Α, να μην ξεχάσουμε κι'ένα κλείσιμο ματιού στον Τιτανικό του James Cameron (1997) με το τραγούδι Tempest. Και road boogie, και dropping wordplaying κι'απ'όλα λέμε.
Όλα τα τραγούδια είναι δικά του, εκτός από το Duquesne Whistle που το έγραψε μαζί με τον Robert C. Hunter που, για όσους δεν θυμούνται, είναι ένας υπέροχος κιθαρίστας-ποιητής και πρώην μέλος των Grateful Dead.
Το μαγικό εξώφυλλο είναι μια φωτογραφία από ένα άγαλμα, που βρίσκεται στο συντριβάνι της Αθηνάς Παλλάδας μπροστά ακριβώς από το Αυστριακό Κοινοβούλιο στη Βιέννη. Φωτογράφος είναι ο A. Längauer και η φωτογραφία δεν ήταν για τον δίσκο. Απλά επιλέχτηκε από ένα portofolio.
Άμα έχετε 3-4 μέρες να χάσετε, ξεκινήστε να διαβάζετε τις μουσικο-κριτικές για τούτον δω τον δίσκο. Άμα δεν έχετε, δείτε εδώ την περίληψη όλων : "Το album της δεκαετίας".
Τι άλλο; Α ναι. Το Roll On John είναι tribute στον John Lennon, πράγμα που θα το καταλάβετε εύκολα, αφού περιλαμβάνει αναφορές στα Come Together και A Day In The Life των Beatles.
Πάπαλα και ακούμε με κατάνυξη.
Duquesne Whistle
Soon After Midnight
Narrow Way
Long And Wasted Years
Pay In Blood
Scarlet Town
Early Roman Kings
Tin Angel
Tempest
Roll On John
.jpg)
