Magnificent Alex

Την προσοχή σας λατρεμένοι μου.
Εκτός από φίλος του πρέσβη (πράγμα που το ξέρετε άλλωστε), η νταλίκα έχει την τιμή και την χαρά να έχει κι'άλλους φίλους.
Έναν απ'αυτούς θέλω να σας γνωρίσω σήμερα.
Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης.
Όχι όχι, δεν ψωνίστηκα.
Δεν αναφέρομαι στον συγγραφέα της Φόνισσας. Μιλάω για έναν εξαιρετικά ταλαντούχο μουσικό, έναν βιολιστή που, εκτός από δάσκαλος για τα παιδιά (και λιγότερο παιδιά) του Πολιτιστικού Κέντρου του δήμου μας, είναι και πάρα πάρα πολύ καλός συνθέτης.
Και καθόλου ντροπαλός.
Και καλά κάνει.

Ο Αλέξανδρος που λέτε παίζει σε δύο γκρουπάκια. Ένα hard rock (ή death metal ή όπως αλλιώς τα λένε αυτά οι μυημένοι) και σ'ένα άλλο electro. Τα ονόματά τους θα σας τα δώσω άλλη φορά, όταν και θα παίξουμε κι'άλλα κομμάτια της δουλειάς του.
Βιντεάκια του μπορείτε να δείτε στο youtube στο λινκ alex papadiamantis (όπως πχ αυτό).

Χθες βράδυ, έπειτα από μια κουβέντα μας, μου έστειλε μερικά από τα κομμάτια του.
Διαμαντάκια αληθινά.
Ακούγοντάς τα, κόλλησα σ'ένα που γέμισε το μυαλό μου εικόνες. Το ονομάζει Teyma.
Το σίγουρο είναι πως εν καιρώ θα φτιάξω ένα remix με τους ήχους του.
Για σήμερα του το χαρίζω ντυμένο με το μαγικό ποίημα της Anne Clark "Swimming", που του ταιριάζει γάντι.

Your body is the shoreline
sometimes I am the sea
clinging desperately
feeling all the contours
Ebbing away
pulled by the tides
- the moon
and digital clocks
sensitive to nothing
Parting hours -
time falls through our fingers
like sand.

Αλέξανδρε όλο δικό σου.