Comme d'habitude [ιστορία ενός τραγουδιού]

Καμιά φορά με πιάνει κι'αυτό.
Να ψάχνω την ιστορία ενός τραγουδιού, το οποίο πολλές φορές αναγνωρίζεται περισσότερο από τις διασκευές του και λιγότερο από την πρωτότυπη εκτέλεση (original version).
Και, χωρίς κάποιο ιδιάιτερο κίνητρο, να τα γράφω εδώ για όποιους θέλουν να τα διαβάσουν και να ανακαλύψουν (ή να ξαναθυμηθούν).
Η προσωπική μου άποψη, την οποία και καταθέτω εδώ όποτε μπορώ, είναι πως πέρα από βαθυστόχαστα κείμενα και εμπεριστατωμένες ενημερώσεις ή πολιτικές αναλύσεις, χώρος πρέπει να δίνεται (και στα blogs) αλλά και στη ζωή μας για λίγο κράτει. Σε ότι λοιπόν με αφορά, με τις αδιαπραγμάτευτες επιλογές μου και την αστείρευτη ανεπάρκειά μου, διαλέγω το τελευταίο.
Συνήθως ο καθένας κάτι ότι θέλει και στο τέλος ο θεός αναγνωρίζει τους δικούς του.

To Comme d'habitude (μτφρ. ως συνήθως) είναι ένα απίστευτο τραγούδι που γράφτηκε από τους Claude Francois και Jacques Revaux (μουσική) σε στίχους των Francois και Gilles Thibaut στα 1967.
Στην αρχή οι στίχοι του ήταν αγγλικοί και ο τίτλος του For me. Προτάθηκε από τους δημιουργούς του σε πολλούς γνωστούς γάλλους τραγουδιστές της εποχής εκείνης, αλλά τελικά ηχογραφήθηκε από τον Herve Villard.
Έλα όμως που του Revaux καθόλου δεν του άρεσε...
Οπότε, πιάνει τον Francois και τον πείθει να το ηχογραφήσει αλλά με διάφορους όρους : ο Clo-Clo (για τους φίλους) μόλις είχε χωρίσει με την France Gall και ήταν ακόμα καψούρης. Οπότε απαίτησε και πέτυχε να πάρει το τραγούδι τον γαλλικό του τίτλο αλλά και να διασκευαστούν οι στίχοι προς το καψουρότερον.
Όπερ και εγένετο και η ηχογράφηση έγινε στα 1968.



Το τραγούδι έγινε γρήγορα επιτυχία στην Ευρώπη.
Κι'ένα βράδυ, σ'ένα παρισινό ξενοδοχείο, την ώρα που σιγόπινε το ουίσκυ του βλέποντας γαλλική τηλεόραση, το άκουσε ο Paul Anka. Και πήρε (δωρεάν) τα δικαιώματα για την αμερικάνικη ηχογράφηση. Και στα 1969, αφού του άλλαξε στίχους και τίτλο, ο Frank Sinatra το ηχογράφησε και το κυκλοφόρησε με τον ιστορικό (πια τίτλο) My way.



Η αμερικάνικη εκδοχή έγινε τεράστια παγκόσμια επιτυχία, χωρίς όμως να είναι μουσικά καλύτερη από την αυθεντική. Τόσο σε στίχους όσο και σε ρυθμό. Από τότε, το διαμάντι αυτό διασκευάστηκε άπειρες φορές από δεκάδες άλλους καλλιτέχνες. Το πρωτότυπο όμως παραμένει (αν και λιγότερο γνωστό) η καλύτερη.
Η δέυτερη καλύτερη απόδοσή του για μένα έγινε στα 1978 από τους Sex Pistols σε καταπληκτικούς στίχους του σχωρεμένου του Sid Vicious



Αυτά και καλή βδομάδα να 'χουμε.