Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Till we meet again

Σκιές που πέρναγαν απ'την κουζίνα στο σαλονάκι, στον χαμηλό σκληρό καναπέ και στην ξεκούρδιστη κιθάρα.
Φωνές που έπνιγαν τα βιβλία, γέλια που έκοβαν τον πυκνό καπνό απ'τα τσιγάρα σαν το μαχαίρι το βούτυρο.


Ανάσες, ειρωνείες, βογγητά, αγγίγματα στριμωγμένα σ'έναν μικρόκοσμο λίγων τετραγωνικών.
Ο κόσμος δεν φτιαχνόταν απ'την αρχή γιατί υπήρξε άλλος κόσμος.
Χειρότερος απ'αυτόν τελικά. Αλλά διαφορετικός.


Ηρωικές έξοδοι, χαλασμένα στερεοφωνικά, σουβλάκια από την καλή την ψησταριά. Όχι την άλλη.
Πιάτα παράταιρα, πηρούνια ανόμοια, λάδι κι'ελιές απ'το χωριό.

Και στο ψυγείο η διαμαρτυρία που 'στειλες στην εφημερίδα.


Και στο αυτοσχέδιο γουόλκμαν ο Μάνος να δείχνει εσένα εκεί και κάποιον άλλον στου κόσμου τα μεγάφωνα.
Και να κοιτάμε τους δείχτες του ρολογιού με τρόμο μη και προχωρήσουν πιο γρήγορα απ'τη νύχτα.


Κι'οι εξομολογήσεις στο χαρτί αραδιασμένες κι'αντιμετωπίσιμες με γέλιο.
Πόσοι γαλαξίες πέρασαν;

Πόσοι ακόμα θα 'ρθουν;

Πόσες άσπρες τρίχες προστέθηκαν;



"Άλλο δεν μπορώ μανίτσα μου"
"Το ξέρω"
"Γιατί;"

"Γιατί αν δεν το ζήσεις, θα 'σαι ακόμα λίγο πιο δυστυχισμένος απ'όσο τώρα"


This is my investigation, not a public inquiry


Dire Straits - Private Investigations
City - Am Festner
Bob Dylan - Sara
Pavlov's Dog - Episode
Johnny Cash - One
Patti Smith feat. Don Henley - Sometimes love just aint enough

2 σχόλια:

Θεία Θ είπε...

Τα μισοφέγγαρα πολύ εύγλωττα.
Το νέο σας λουκ πιο ταξιδιάρικο- εντυπωσιακό.
Για την ανάρτηση δεν μπορώ να μιλήσω: ακόμα αιμορραγώ.

Green_revenger είπε...

Let it bleed θείτσα.
Τι σκατά; Ως πότε θα μπερδεύουμε το αίμα με τα υγρά; Τον πόθο με το αδύνατο;

g r