Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

The Traveling Wilburys

Νέο επεισόδιο στη σαγκά μας "Και το κορίτσι του Βουρλή ρωτούσε τον λολό σαν ίντα πράμα να 'τανε αυτό το μακρουλό".

Πίκτιουρ δις...


1988 - Τρέντυ εστιατόριο - Νέα Υόρκη Clap ανοίγματος και η κάμερα ανοίγει το πλάνο. Το εστιατόριο είναι σχεδόν άδειο, ενώ οι καπνοί πλανώνται σαν ομίχλη. Σ'ένα τραπέζι στο βάθος της πίσω σάλας τρεις άντρες τρώνε και πίνουν. Ο Roy, ο George και ο Jeff.
Ζουμ στην γυαλοφορεμένη κουρούπα του πρώτου :

- Roy : Γιατί όχι ρε καμμένε; Πλάκα θα 'χει!

- Jeff : Άσε ρε, που να τρέχουμε τώρα; Έχω ξενερώσει και με το γκομενάκι...

- Roy : Λόγος παραπάνω ρε τελειωμένε!
- George : Μαγκίτες, σόρυ κι'όλας που διακόπτω, αλλά κι'εμένα κουλ μου ακούγεται. - Jeff : Καλά μωρέ! Να το πούμε όμως και στσι άλλοι μήπως και γουστάρουν φάση κι'έτσι.

1988 - ένα μήνα μετά - στούντιο Μαλιμπού Καλιφόρνια
Ήχος από κλαπατσίμπαλα και κιθάρες. Πέντε νοματαίοι ηχογραφούν πνιγμένοι στη μπύρα. Οι τρεις πρώτοι συν τον Bob και τον Tom.
- Bob : Ρε σεις, αυτό το ριφ βγήκε σαν τη μάπα της Στανίση άβαφτης.

- George : Don't worry man, we will bury'em in the mix.

- Jeff : Πως το 'πες αυτό;

- George : Ποιό καλέ; We will bury it είπα...

- Jeff : Αλάνια μόλις βρήκα το όνομα του γκρουπακίου! Wilburys!!! Γαμάτο;

- Roy : Τι γαμάτο ρε φίτσουλα; Σαν τον κώλο της μαιμούς ακούγεται.
- George : Μήπως να του προσθέταμε κάτι σε πιο ματάτο; Σκέφτομαι το The Trembling Wilburys...

- Bob : Κι'από πότε ρε τα ροστμπίφια ξέρουν από ματάτα γαμώ τον Κάρολό σας μέσα γαμώ;

- Jeff : Τι θα λέγατε για The Traveling Wilburys;
- Tom : Εντάξει λούλες! Αρκετά με το μπλα μπλα! Μήπως να γρατζουνάγαμε λίγο τα κιθαρόνια τώρα; Έχουμε και δουλειές μετά...

The story is true λατρεμένοι μου...
Σημειώστε : Roy Orbinson, George Harrison, Jeff Lynne, Bob Dylan και Tom Petty.
Τα δε ανάλογα ψευδώνυμα : Lefty Wilbury (Roy), Nelson Wilbury (George), Otis Wilbury (Jeff), Lucky Wilbury (Bob) και Charly T. Wilbury Jr (Tom).
The Traveling Wilburys.

1988-1990, δύο δίσκοι.
Και μετά τέλος.
Γιατί τα αριστουργήματα αν κρατήσουν πολύ παύουν να είναι αριστουργήματα.
Εξαιρούμαι εγώ.

Τα δύο τελευταία διαμάντια είναι outtake. Είναι δηλαδή ηχογραφήσεις που δεν μπήκαν ποτέ σε άλμπουμ.
Για την Κλαίρη που μου τους θύμισε.

Με τις υγείες σας.


Handle with care
Dirty world
Rattled
Last night
Not alone anymore
Congratulations
Heading for the light
Margarita
Tweeter and the monkey man
End of the line
Maxine (outtake)
Like a ship (outtake)

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Υποκλίνομαι και αποχωρώ με κόκκινα μάγουλα :)))))

Καλημέρα και ευχαρηστώ δις!

Ελένη Μπέη είπε...

Τους είχα κι εγώ ξεχάσει, green. Τι ωραία που τους θυμήθηκες!

Καλό απόγευμα!

Ourbax είπε...

Γίγαντες και οι πέντε.