Άρα, για τους μη φαν, παρακαλούνται όπως αναμείνουν να μου περάσει. Για τσι υποδέλοιποι, σήμερα παίζουμε ένα από τα 5-6 Ευαγγέλια της jazz.
Το Time Out του Κύριου Dave Brubeck και του Κουαρτέτου του.
Το πεντανόστιμο αυτό άλμπουμ κυκλοφόρησε στα 1959 και, στην ουσία, ήταν μια στα όρια της αναρχίας αντίδραση του Brubeck πάνω στις κυρίαρχες τάσεις της jazz εκείνη την εποχή.
Εξηγούμαι : για όσους δεν ασχολούνται πολύ με την jazz, στα '40-'50s η κυρίαρχη τάση ήταν το smooth swing και, κυρίως, η waltz και τα 5/4 (άντε και λίγο 9/8 για τη χώνεψη).
Ε λοιπόν ο Brubeck με το Time Out άλλαξε την jazz. Κυριολεκτικά όμως.
Δώστε προσοχή όσοι ενδιαφέρεστε : Ακούγοντας, ας πούμε, το Blue Rondo a la Turc, αναγνωρίζετε τον ρυθμό των 9/8 (δηλαδή του δικού μας ζειμπέκικου, zeybek τουρκιστί) μόνο που η υποδιαίρεση της κλίμακας δεν είναι το κλασσικό 3+3+3 αλλά το Μπρουμπεκίστικο 2+2+2+3. Και ούτο καθ'εξής και για τα υποδέλοιπα.
Τώρα θα μου πείτε, χέστηκε η φοράδα στ'αλώνι ρε νταλικέρη (και άλλα τέτοια γαλλικά που η μόρφωσή μου δεν μου επιτρέπει να παραθέσω). Δεν είναι όμως έτσι λατρεμένοι μου. Από τα μέσα των '60s και εξαιτίας αυτού του άλμπουμ η jazz άλλαξε πρόσωπο.
Στα 1959 όμως ο μουσικός κόσμος φάνηκε ανέτοιμος να δεχτεί τις καινοτομίες του φίλου μας. Γι'αυτό και οι κριτικές έθαψαν το δισκάκι, για να το ξαναθυμηθούν λίγα χρόνια αργότερα και να το αποθεώσουν, σε τέτοιο σημείο που, στα 2005 μπήκε στις 50 ηχογραφήσεις που η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου αποφάσισε να συμπεριλάβει στον Εθνικό Κατάλογο Ηχογραφήσεων της Αμέρικας (National Recording Registry).
Δεν γράφω άλλα γιατί βαριέμαι.
Απολαύστε τις μελωδίες και ξεχάστε τα παραπάνω.
Σε επόμενη ανάρτηση θ'ασχοληθούμε διεξοδικά με τον Κύριο Brubeck.
Tracklist
Blue Rondo a la Turc
Strange Meadow Lark
Take Five
Three to get Ready
Kathy's Waltz
Everybody's Jumpin'
Blue Rondo a la Turc
Strange Meadow Lark
Take Five
Three to get Ready
Kathy's Waltz
Everybody's Jumpin'
Pick up Sticks
8 σχόλια:
Έτσι ξεκινάει μια μέρα ! Και τι διάλειμα ! Αν κι εγώ με την jazz δεν ασχολήθηκα ποτέ, αλλά αν ακούω κατι καλό, το λέω !
Και καλημέρα λέω !
Αυτά.
:)
Οταν ο Πανίκας χόρευε Κότσαρη... στο χωρίο σας δεν είχατε ακόμη Αυτιά.....
:-)
Υ.Γ.Καλά που δεν έγραψες και άλλα.. γιατί κουράστηκα να διαβάζω τη διάλεκτο...
Καλημέρα τ' εμά πουλόπα.
Καλημέρα, green!
Με το δίσκο αυτό έχω μια σχέση πέρα για πέρα ...ερωτική. Είναι ο πρώτος jazz δίσκος που άκουσα κι από τότε άρχισα να "εκπαιδεύομαι" σ' αυτό το μουσικό είδος. Ο Dave Brubeck και το κουαρτέτο του ΘΕΟΙ. Τον δίσκο τον φυλάω σαν κόρη οφθαλμού γιατί απ όπου κι αν τον δεις είναι χάρμα. Από το εξώφυλλο ως το τελευταίο track.
Αγαπητέ Νταλικέρη,
Είμαι τελείως αδιάβαστος και άσχετος με αυτό το είδος, όμως δεν λέω όχι σε τίποτα.
γλοιώδες ασπόνδυλο
είναι καλό αφού!
ακανόνιστο
ψωμιαδικό κομματόσκυλο
Πανίκα δεν εννοούσα τον ηγέτη (αλλά κάποιον άλλον που ξέρει αυτός, φτου φτου!)
νερένια
ερωτική σχέση με δίσκο; Όσο πάς και μ'ενδιαφέρεις περισσότερο
Κύριε Πρόεδρε
επιτρέψτε μου να Σας πω ότι έχετε άδικο να μην ασχολείστε. Βέβαια, περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Είστε όμως στα κατάβαθα της καρδιάς μου μιας και Σας κόβω για φαν του New Wave
g r
Οποιος έχει την μύγα μυγιάζεται...
Ποιός μίλησε για Ψωμιάdes????
Παραδέξου το τώρα....
Ολη μέρα... με τη στολή του Ζορρό κυκλοφορείς στο σπίτι... για να του μοιάσεις....
(και μετά μας βάζεις τζαζ.. για να παραπλανήσεις....)
Εντάξει, πρέπει να εύχομαι να μη φύγει από το Jazz mood η νταλίκα.
Όσον αφορά στην ιστορία της jazz να γράφετε κι άλλα αγαπητέ μου διότι έτσι αποκτούν άλλη αξία τα κομμάτια.
Ερωτική σχέση με δίσκο; Μμμμ!
Θυμιούλα, την ξέρ΄ς ηυτούνα τη στάσ΄;
Δημοσίευση σχολίου