Άνθρωπε αγάπα

Το φθινόπωρο του 1982 ήταν το πρώτο "σοσιαλιστικό" για την Ελλάδα.
Ήταν και το τελευταίο του Μάνου Λοίζου.
Ήταν και το τελευταίο μου στην Ελλάδα για πολλά χρόνια.
Για την τελευταία μου βραδυά, η παρέα είχε αποφασίσει κραιπάλη.
Ποιος και πότε μας κατάφερε να βρεθούμε στο Λυκαβητό σ'αυτή τη συναυλία ούτε που θυμάμαι.
Θυμάμαι όμως αυτούς.
Στην τελευταία κοινή τους εμφάνιση σαν Poll.
Και μας θυμάμαι όλους μαζί, με τις μπύρες στα χέρια, να τραγουδάμε τραγούδια που, σε άλλες φάσεις, θα ψιλοντρεπόμασταν να παραδεχτούμε.
Θυμάμαι τον Σταύρο τον Λογαρίδη να ροκάρει ασύστολα και τους Ρόμπερτ Ουίλιαμς και Κώστα Τουρνά όπως θα τους θυμόμαστε κι'όχι όπως κατάντησαν.
Μαγικές στιγμές ενός ποταμιού που δεν γυρνά πίσω.

Για όσους από σας θυμούνται.
Ήταν 10 του Σεπτέμβρη 1982. 7 μέρες πριν μας αφήσει ο Μάνος σ'ένα δωμάτιο νοσοκομείου της Μόσχας.
ΥΓ : κάποιες διακοπές στον ήχο (προς το τέλος) είναι επειδή το βινύλιο έχει χιλιοπαίξει.

Tracklist

Έλα ήλιε μου
Ψάχνω να βρω τον φίλο μου
Στην πηγή μια κοπέλλα
Ο γέρος
Η γενιά μας
Άνθρωπε αγάπα
Το πρώτο τραγούδι
Όσες φορές
Rock'n'Roll
Ελένη
Μόνος μου
Ξημερώνει
Δεν θα 'σαι μάρτυς
Πες της μαιμούς να μη με πειράζει με το δάχτυλό της