Παρασκευή 19 Ιουνίου 2009

Losing my religion

Oh, life is bigger
It's bigger than you
And you are not me
The lengths that I will go to
The distance in your eyes
Oh no, I've said too much
I set it up

That's me in the corner

That's me in the spotlight,
I'm
Losing my religion
Trying to keep up with you
And I don't know if I can do it
Oh no, I've said too much
I haven't said enough
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing
I think I thought I saw you try

Every whisper
Of every waking hour
I'm
Choosing my confessions
Trying to keep an eye on you
Like a hurt lost and blinded fool,
fool
Oh no, I've said too much
I set it up

Consider this
Consider this The hint of the century
Consider this
The slip that brought me To my knees
failed


What if all these fantasies
Come flailing around
Now I've said too much
I thought that I heard you laughing
I thought that I heard you sing

I think I thought I saw you try


But that was just a dream
That was just a dream
But that was just a dream
Try, cry, why try?
That was just a dream Just a dream,
just a dream

Dream


Η ηχογράφησή του τελείωσε τον Οκτώβρη του 1990 και μπήκε στο άλμπουμ των REM Out of Time, που, για πολλούς θεωρείται το καλύτερό τους.
Για μένα πάντως όχι.

Ξεκίνησε από μια βραδυά του Peter Buck μπροστά στην τηλεόρασή του. Ο κιθαρίστας τους που λέτε είχε μόλις αγοράσει ένα μαντολίνο και, μπροστά στην τηλεόραση, προσπαθούσε να μάθει να παίζει.
Και το ένα έφερε το άλλο.

Μετά μαζώχτηκαν όλοι μαζί στο στούντιο. Ο ντραμίστας τους το έντυσε με ρυθμό που ξεπατίκωσε από τους Fleetwood Mac, ο μπασίστας τους πρόσθεσε ένα e-minor γρήγορο τέμπο και...

Και ο Michael Stipe έγραψε τους στίχους και τους τραγούδησε σε single-take, δηλαδή μια κι έξω που λένε στο χωριό μου.

Μετά πρόσθεσαν και χορικά από την Συμφωνική Ορχήστρα της Ατλάντας και μας χάρισαν ένα από τα καλύτερα τραγούδια όλων των εποχών, αιώνων και περιστάσεων.

Αν και Losing my religion στην αργκό των νότιων πολιτειών σημαίνει "είμαι στην άκρη του σχοινιού", ο Stipe συγκρίνει το τραγούδι με το Every breath you take των Police και μας λέει: "Πάντα πίστευα, πως τα καλυτερα τραγούδια είναι αυτά που ο καθένας μπορεί να τα ακούσει, να βάλει τον εαυτό του μέσα και να πει...ναι, αυτό είμαι εγώ".

Διαφωνεί κανείς;


Get this widget | Track details | eSnips Social DNA

5 σχόλια:

Τσουχτρα είπε...

Αυτό το τραγούδι το άκουσα πρώτη φορά ,πριν γίνω ντεμέκ "Αθηναία" , σ' ένα μπάρ (Θεός να το κάνει) στο νησί. Είναι το αγαπημένο της φίλης(και αδερφής) Κατερίνας και ....γυρνάω πολλά χρόνια πίσω όποτε το ακούω....
Αυτό μάλιστα !
Τι να συμφωνήσεις ή να διαφωνήσεις. Καλύτερα να σωπάσεις και ν' ακούσεις....
Αυτά.

Green_revenger είπε...

νησί;
κατερίνα;
μπαρ;
ωραία πράματα
g r

Ελένη Μπέη είπε...

Αγαπημένο κομμάτι. Πωπώωωω, πάνε κιόλας 20 χρόνια!!!

Κι έλεγα κι εγώ, πού στην οργή κολλάει η θρησκεία με τα υπόλοιπα; Ε, μου έλυσες την απορία.

aKanonisti είπε...

Τωρα αρχίσαμε τα λιγότερο εντατικά μαθήματα βρε δάσκαλε?
Τι έγινε??
Γράψαμε άσχημα στο τεστ?
ή αποτελεί SoS για τις εξετάσεις???


Τι θέλει να πει το ντάσκαλο???


Υ.Γ.σιγά μην διαφωνήσει κανείς.. πριν βγει η βαθμολογία...
Τόσο Τσίπρες δεν είμαστε....

:-))))

DaisyCrazy είπε...

Ένα ακόμα από τα αγαπημένα μου. Φυσικά οι REM έχουν ένα κάρο κομμάτια που αγαπώ αλλά αυτό είναι το καλύτερο μου.