It's a question of lust

Για όσους από σας πάνε αύριο στους Depeche Mode μαγκιά τους.
Εγώ μ'αυτά τα παλουκάρια έχω ένα κόλλημα, αλλά με την κακή έννοια.
Παρότι τους θεωρώ ένα από τα μεγαλύτερα γκρουπ της new wave σκηνής, παρότι το master and servant είναι ένα από τα 50 καλύτερά μου τραγούδια όλων των εποχών, παρότι η μουσική τους είναι απελπιστικά ψαγμένη και θαυμάσια αρμονικιά, εγώ έχω κόλλημα.
Το ίδιο που έχω με όλες τις μπάντες που προσπάθησαν, πέρα από το χρονικό όριο του κινήματός τους, να επιβιώσουν γράφοντας και παίζοντας πράγματα που δεν τους αντιπροσωπεύουν.
Το έχω ξαναπεί : δεν είναι όλοι Rolling Stones ούτε Bob Dylan. Ούτε καν Springsteen.
To new wave μας άφησε χρόνους εκεί στα τέλη των '80s. Τα υπόλοιπα ήταν αρπαχτές και τραπεζικοί λογαριασμοί. Θέλετε απόδειξη; Οι Depeche Mode, που, στοχεύοντας πάλι σε όσους ήταν 20ριδες στα 1985, έβγαλαν νέο δισκάκι με ήχους new wave.

Δυστυχώς όμως γι αυτούς (και για μας), δεν είμαστε πια στα 1985 αλλά στα 2009. Και σ'αυτά τα 25 σχεδόν χρόνια ο υπαρκτός σοσιαλισμός έγινε μερτσεντέ και πόρχε στα χέρια της ρωσικής μαφίας, το ΠΑΣΟΚ κόμμα γιάπηδων χρηματιστών, η Σαρρή πολιτευτής, ο Μαντέλα ανάμνηση και τα γεροντόπαχα αντικατέστησαν τα σφριγηλά κορμιά μας.
Έτσι είναι. Κάθε εποχή έχει τη χάρη της.
Ρισπεκτ λοιπόν σ'αυτό που ήσαντε οι Depeche Mode, αλλά που τώρα πια δεν είναι.

Για σας λατρεμένοι μου, σήμερα δεν θα παίξω τους Depeche όπως του ξέρατε ή τους ξέρετε.
Θα σας τους παρουσιάσω όπως μου αρέσουν εμένα. Με μπόλικα samples και σε remixes.
Τα κομμάτια είναι τα γνωστότερά τους.
Απλά τα γαργαλήσαμε κομματάκι.

Master and servant
Personal Jesus
Strangelove
World in my eyes
A question of lust
Enjoy the silence
I feel loved
Get the balance right
Photographic
Never let me down again