Άνοιξα τα μάτια μου.
Βρήκα ένα λόγο να ξυπνήσω.
Έβγαλα τον σκύλο βόλτα, τρέξαμε, τρομάξαμε δύο δεκαοχτούρες κι ένα ζευγάρι τσαλαπετεινούς.
Αγοράσαμε τις εφημερίδες από τον Βασίλη. Μιλήσαμε και λίγο για ποδόσφαιρο.
Σπίτι, καθαρίσαμε το κουνέλι, φτιάξαμε καφέ.
Είχε την ίδια γεύση με χθες.
Τα φυτά μεγαλώνουν στο μπαλκόνι.
Εμείς μεγαλώνουμε στα δικά μας.
Η μέρα προβλέπεται πάλι γεμάτη.
Μόνο που γεμίζει με λόγους που θα 'πρεπε να ήταν άλλοι.
Ας είναι.
You can't always get what you want.
Για τη βδομάδα που τελειώνει, αλλά και γι αυτήν που αρχίζει και που θα είναι περίεργα έντονη, σας χαρίζω μια από τις αγαπημένες μου συναυλίες.
Simon & Garfunkel στο Central Park στη Νέα Υόρκη στα 1982.
Η τρομοκρατική οργάνωση
Πριν από 2 ημέρες
3 σχόλια:
Αφού τα έκανες όλα αυτά δάσκαλε ως τις 9.00... είσαι αστέρι....
(και ασε τις γκρίνιες)...
Αλλωστε... πόσοι έχουν τόσο όμορφο κουνέλι, ε???
αυτό ξαναπέστο
καρα-γκομενάρα η κουνέλα μου
έτσι και κάνει πως λέει τον καιρό στο Star...
την στείλαμε την πετρούλα να κάνει εκπομπή με τη Νανά
g r
Μπορεί να λέει τον καιρό... τρώγοντας τον χάρτη....
Να μια λαμπρή ιδέα...
Που είναι τα κανάλια ωρε???
Χαχαχχααχαχαχαχαχα τρελο...
Δημοσίευση σχολίου