Τήνελλα Καλλίνικε

ημουν δεν ήμουν στα δεκατέσσερα
όταν στο 8 track κασσετόφωνο στο αυτοκίνητο
του πατέρα μου
(ξέρετε οι τεράστιες κασσέτες)
άκουσα για πρώτη φορά αυτό το έργο...
από την δεύτερη κιόλας ακρόαση
το είχα μάθει απέξω...
Μεγάλωσα κι έγινα σοβαρό άτομο
κάθε φορά όμως έπιανα τον εαυτό μου
να σιγοψιθυρίζει τα στασίματα,
τον πρόλογο, τις παρόδους, την έξοδο...
Το είχε παραγγείλλει ο Κάρολος Κουν το 1977
για την παράσταση που ετοίμαζε τότε
το Θέατρο Τέχνης...
Ο Σαββόπουλος κέντησε...
(ήταν η καλή εποχή του βλέπετε)
Ο Κουν το απέρριψε...
και οι έλληνες έχασαν μια θαυμάσια ευκαιρία...

Αχαρνής
ή...ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια...
χάρη στη Μυτιληνιά Πασχαλίτσα (την original δηλαδή)
το βρήκα, το συμμάζεψα
και σας το χαρίζω ολόκληρο...