Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008

Μια συνταγή απ'το τεφτέρι του "Υπερσυντέλικου"

Κοτόπουλο με whiskey....

Αγοράζετε ένα κοτόπουλο 1200 γρ. και ένα μπουκάλι Ουίσκι

Προβλέψτε , αλάτι, πιπέρι ,ελαιόλαδο, και μπέικον σε λωρίδες

Για καλό και για κακό βεβαιωθείτε ότι έχετε και ένα βάζο μαγιονέζα

Τυλίξτε το κοτόπουλο με τις λωρίδες, αλατοπιπερώστε, και ρίξτε μία υποψία ελαιόλαδου

Προθερμάνετε τον φούρνο σε μεσαία θερμοκρασία, (220 βαθμοί ή θερμοστάτης στο 5 ) για 10 λεπτά

Σερβιριστείτε ένα ποτήρι Ουίσκι και πιείτε το

Βάλτε το κοτόπουλο στον φούρνο αφού πρώτα το τοποθετήσετε σε κατάλληλο σκεύος

Βάλτε και πιείτε ακόμα ένα ποτήρι Ουισκι

Επαναλάβατε αυτο το βήμα αλλες δυο φορές

Μετά απο ένα τέπαρτο φουρνίστε το ανοιγμα για να επιγλέψετε το κλείσειμο του ψοτόπουλου

Λιάστε ξανά το ουικάλι του Μπίσκη και καπιατήτε μια καλή λουγία

Μετά απο ενα κετα.. οχι πέταρτο της ώρας, αργότερα τελος πάτνων ....

κλιτρίστε μέχρι τον μπούρνο ανοίφτε την χόρτα, ξεγυρνίστε, απαναδονήστε

βάλτε τελος παντων το φωτόπουλο απ την αλλη

καφήστε σε μια λωκο καλέκρα και καβετάστε κανα'δυό φατήρια Κίσκη αμόκα


Νυστε, λυστε ψηστε το κουφόλουπο για μιση φώρα ακόμα .

3 λοτήρια αρφότερα ....

Ζαμέψτε το γατόπουλο απο χαμω, ( επεσε το μακαλισμένο) , καφαρίστε το, και γάλτε το σε μιάτο

Φτάτε τα κούτρα σας απο το νέσιμο στο κάτωμα απ τα γάδια που μυθικαν στα κλαπάκια της μουζινας

μην αποχειραθητε να κησωθειτε, μια φαρά ειμαστε εδω μάτω

απομελειώστε το δουκάλι του Ρίσκι

αργόμπερα σαρθήτε ως το κρεμάτι και

κοιθωμητε ως το χρωι

Την επομενη μέρα , παρτε ενα αλκα σελτζερ

Πηγαινετε να φάτε κρύο kοτόπουλο με μαγιονεζα

και καθαρίστε το μπουρδέλο που δημιουργήσατε στην κουζινα


αργF

Enigma - Mea Culpa

18 σχόλια:

Δήμητρα είπε...

Πέθανα στο γέλιο.....
Καλημέραααα...Γράψε τουλάχιστον την ακριβή συνταγή!!!
Σμουατς

aKanonisti είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Δήμητρα είπε...

enigma ε???
Αλλά όχι sadness!!

Κυκλοδίωκτον είπε...

Η πρώτη αντίδρασή μου όταν διάβασα τον τίτλο με το τεφτέρι του Υπερσυντέλικου ήταν ένα τεράστιο ΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ έτοιμη να παραδοθώ άνευ όρων.
Διαβάζοντας τα υπόλοιπα ξενέρωσα τελείως
:(((((((((((((((((
Κυκλοφορεί χρόνια κι αυτό στα μαιλς...

Την καλημέρα μου

Green_revenger είπε...

@κυκλοαποτέτοιο,
Μη γίνεσαι βρε πιο πικρόχολη απ'όσο στ'αλήθεια είσαι...
καρφώνεσαι...
:)

Green_revenger είπε...

Τίτσερ,
σα να μου φαίνεται ότι δεν είχαν και τόσο άδικο τελικά...
:)

tantoguanto είπε...

Απίθανη συνταγή ΤΥΦΛΑ ναχουν οι Βεφαμαμαλακηνηστικοαρκούδιδες..
γίνετε και με αλλα είδη κρεάτων η ποτών;

aKanonisti είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Green_revenger είπε...

Τίτσερ,
διάβασε τα σχόλια και θα δεις ορέ!
Σμουάτς!!!
:)

vanessa είπε...

Ερώτηση: Μπορούμε να αντικαταστήσουμε το ουίσκι με άλλου είδους κρέας; Και μια ακόμα:
Ποιά είναι η χώρα προέλευσης του ορέ;

Green_revenger είπε...

@vanessa
μπορείς αλλά μόνο κόκκινα κρέατα.

Το ορέ είναι προσωνύμιο, για το οποίο ερίζουν πολλές περιοχές. Διάλεξε μία και καταχώρησέ το

Κυκλοδίωκτον είπε...

Κύριε κύριε να το πω;
-Απ' την Ορεστειάδα!

Κυκλοδίωκτον είπε...

(ή την Ορεινή Ναυπακτία... φτου να πάρει... δίκιο έχεις και πάλι! ας διαλέξει μόνη της η Βανέσα)

Κυκλοδίωκτον είπε...

Και για να πουλήσω και πάλι εξυπνάδα, με αφορμή το παράδειγμα αυτό, να βγάλω έναν μικρό λόγο για την κατάντια της γλώσσας που χάνει τα αρχικά νοήματά της μπερδεύοντας το σημαίνον με το σημαινόμενο.
Επειδή το παλαι ποτε μεγαλόπρεπο "ωραίε" σαν προσφώνηση, μετατράπηκε χάριν συντομίας σε ωρέ-ορέ και τελικά στην αγένεια του ρε (η αγενής νότα των σταυρολεξάκηδων).

Υ.Γ.
Γκρινάκο,
όποτε ενοχλήσω με τις υπερβολικές εξυπνάδες μου, πες το μου να μην ξανασχολιάσω.
Ευχαριστώ!

aKanonisti είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Green_revenger είπε...

Ξέρεις βέβαια ποιος είναι αυτός ο πανέμορφος τύπος που ακούει τις γραμμές κατά τον ινδιάνικο τρόπο έτσι;

Τι άλλο να κάνω ο σκηνοθέτης;;

Χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

aKanonisti είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Unknown είπε...

τέλος πάντων, πφφ!!! νταλικιέρης!
πάντως, εντάξει, κι εσείς της χαμηλής τάξεως, κάτι είστε βρε παιδί μου, σας συμπάθησα γιατί τουλάχιστον είστε νοικοκύρης και μετά τις κραιπάλες σας θα σφουγγαρίσετε και τη ρημάδα την κουζίνα...
άσε που δεν μπόρεσα να κρατήσω και το μεικάπι μου, γιατί τουλάχιστον από το ένα μάτι είχα δακρύσει στα γέλια...
από το άλλο μάτι κρατήθηκα σοβαρή, διότι θα ήθελα να σας αστράψω καμία που με ενοχλήσατε και μένα που είμαι κόμ ιλ φο μαντάμ και τολμήσατε να πειράξετε, έστω και στο αστείο, ΕΛΠΙΖΩ, τη φίλη μου τη ρίτς, παλιονταλικιέρη...
αλλά σε ξέρουμε εσένα!
φαντάζιο θα διάβαζες στα νιάτα σου, παλιάνθρωπε, και μας μιλάς για βιβλία!
ενώ εγώ, είχα επίπεδο! στο σπίτι μας βάζαμε μόνο εφημερίδα κομμένη στα ανάλογα παραλληλόγραμμα, ενώ στην τουαλέτα της θείας μου, που ήταν η βιβλιοθήκη τους (δυκοίλιο ζευγος και οι δύο, κι ο θείς κι η θεία,), έμπαινα κι εγώ και διάβαζα θησαυρό! ανωτέρας τάξεως. είχαν και τον αρχισιδηρουργό.

υγ. καμιά συνταγή με κοτόπουλο και κονιάκ έχετε;