Οικονομική δολοφονία στη Βολιβία

Καιρό τώρα ήθελα να μιλήσω για το βιβλίο του John Perkins.
Η εξομολόγηση γίνεται από έναν πρώην "οικονομικό δολοφόνο", έναν κατ'ουσίαν πράκτορα της αμερικανικής οικονομικής δομής, ο οποίος έχει σαν αποστολή την παραγωγή ψευδών μικρο-μακροικονομικών αναλύσεων για επενδύσεις στις υπό ανάπτυξη χώρες. Κι όλα αυτά κάτω από τον μανδύα της περιβόητης "παγκοσμιοποίησης".
Όπου τα καταφέρνουν, οι εν λόγω χώρες υπερχρεώνονται με δυσβάσταχτα δάνεια και αναγκάζονται να υποκύπτουν στις ορέξεις των αμερικανικών πολυεθνικών και, κατ'επέκταση, σ'αυτές της αμερικανικής πολιτικής, μιας και οι δύο αυτές έννοιες είναι απολύτως ταυτόσημες.
Ο Perkins τα κατάφερε σε πολλές αυτές. Τα κατορθώματά του περιγράφονται σ'αυτό το βιβλίο, το οποίο εμπλουτίζεται από έναν κατατοπιστικότατο πρόλογο του Κούλογλου, που έχει κάνει και σχετική εκπομπή.
Όπως ήταν φυσικό, τα απολύτως ελεγχόμενα αμερικανικά ΜΜΕ έθαψαν το βιβλίο ανάγοντάς το στη σφαίρα των περίφημων πλέον "θεωριών συνομοσίας"

Η ευκαιρία να μιλήσω γι αυτό το βιβλίο παρουσιάστηκε (δυστυχώς) από την αρνητική της μεριά. Γιατί δεν ανέφερα παραπάνω τι συμβαίνει όταν αυτοί οι οικονομικοί δολοφόνοι αποτυγχάνουν να πείσουν τις ηγεσίες των υπό ανάπτυξη χωρών.
Έχουμε ένα ζωντανό παράδειγμα : την Βολιβία. Την Βολιβία που σπαράσσεται από έναν οιωνεί εμφύλιο τους τελευταίους δύο μήνες, εμφύλιος που υποκινήθηκε και συντηρείται από τον αμερικανικό παράγοντα, ο οποίος αισθάνθηκε απειλημένος όταν ο νόμιμα εκλεγμένος Πρόεδρος της Βολιβίας Έβο Μοράλες αποφάσισε να εθνικοποιήσει (άκουσον άκουσον) τις ενεργειακές πηγές της χώρας του αλλά και να προχωρήσει σε σειρά "σοσιαλιστικών" μέτρων για την ανακούφιση των εκατομμυρίων Βολιβιανών.
Δυστυχώς, τα ελληνικά ΜΜΕ, ανάμεσα στους επιχειρηματίες υπουργούς και παπάδες, τις συζύγους των συζύγων και τις κριτικές των πρωινών εκπομπών δεν έχουν χρόνο ν'ασχοληθούν με τις σφαγές αμάχων Βολιβιανών, οι οποίες πραγματοποιούνται καθημερινά από άριστα εξοπλισμένους παραστρατιωτικούς της αντιπολίτευσης υπό την καθοδήγηση των αμερικανών. Στόχος τους; Μα φυσικά η ανατροπή του Μοράλες, ο οποίος, σημειώνουμε, έλαβε το 60% της ψήφου του Βολιβιανού λαού στο δημοψήφισμα της 10ης Αυγούστου 2008.
Χιλιάδες λαού, μαζί τους και πολλοί ινδιάνοι αυτόχθωνες, πολιορκούν πόλεις της επαρχίας Πάντο της Αμαζονίας, επαρχία που ελέγχεται από την δεξιά αντιπολίτευση. Και οι νεκροί ολοένα και πληθαίνουν. Να σημειώσουμε, τέλος, ότι η Βολιβία απέλασε τον αμερικανό πρέσβη Φίλιπ Γκόλντμεργκ, κατηγορώντας τον ότι αυτός ήταν που υποκινούσε την αντιπολίτευση. Η δε αμερικανική κυβέρνηση, διαμαρτυρήθηκε (λέει), αλλ'αποδέχτηκε την απόφαση...

Πληροφοριακά, ένα από τα μέτρα που θέλησε να πάρει η κυβέρνηση Μοράλες και που θεωρήθηκαν άκρως "ανατρεπτικά" είναι και η παρακράτηση της φορολογηθείσας ύλης από τα έσοδα του φυσικού αερίου των (πλούσιων) επαρχιών Πάντο, Σάντα Κρους, Μπένι και Ταρίχα με σκοπό να εκπονηθεί ένα εθνικό σχέδιο συνταξιοδότησης όλων των πολιτών άνω των 60 ετών. Τέτοια κομμουνιστικά δηλαδή...

Επειδή η Βολιβία είναι εμείς κι επειδή εμείς είμαστε η Βολιβία.
Ενημερωθείτε από τα ανεξάρτητα ειδησιογραφικά δίκτυα και blogs.
Διαβάστε και το βιβλίο. Η κρίση στη Βολιβία είναι in rem εφαρμογή των όσων αναφέρονται μέσα σ'αυτό.

Τζον Πέρκινς - Η εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου

Εκδόσεις Αιώρα - Μάιος 2007

Εισαγωγή ελληνικής έκδοσης Στέλιος Κούλογλου