Το 1987, όταν ο τυφώνας Θάτσερ έπληττε την Αγγλία με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα, ένας γάλλος ρόκερ, γέννημα θρέμμα των παρισινών προαστίων, αλήτης και με απίθανα καυστική γλώσσα και ρίμες, της αφιέρωσε ένα τραγούδι. Είναι το Miss Maggie.
Ξεχωρίζω έναν στίχο που τον μεταφράζω κι όλας. Το τραγούσι είναι παράλληλα ένας ύμνος για την γυναίκα, ένας ύμνος δοσμένος τόσο ρομαντικά όσο σκληρές είναι οι λέξεις που χρησιμοποιήθηκαν.

Femme je t'aime parce que
lorsque le sport devient la guerre
y'a pas de gonzesses, ou si peu
dans les hordes des supporters
Ces fanatiques fous furieux
abreuvés de haine et de bière
déifiant les crétins en bleu
insultant les salauds en vert
Y'a pas de gonzesse hooligan
imbécile et meurtrière
Y'en a pas, même en Grande-Bretagne
à part, bien sûr, Madame Thatcher

Γυναίκα σ'αγαπώ γιατί
όταν το σπόρ γίνεται πόλεμος
δεν υπάρχουν γκόμενες, ή πολύ λίγες
μέσα στις ορδές των οπαδών
αυτών των λυσσασμένων φανατικών
που τίγκα στο μίσος και τη μπύρα
προκαλούν τους ηλίθιους με τα μπλέ
και βρίζουν τους βλάκες με τα κόκκινα
Δεν υπάρχει γκόμενα χούλιγκαν
ηλίθια και δολοφονική
δεν υπάρχει ούτε στην Μεγάλη Βρετανία
εκτός ίσως από την κυρία Θάτσερ

http://www.youtube.com/watch?v=MJcUMKGCdrY