Καλημέρα αγάπες μου.
Ντάλα καλοκαίρι ακόμα και η νταλίκα θέλει να σας μιλήσει για έναν ακόμα πολύ μεγάλο αφανή ήρωα των blues.
Τον Kokomo Arnold
Έναν από τους σημαντικόερους bluesmen όλων των εποχών, ο οποίος όμως, ακόμα και σήμερα, παραμένει άγνωστος στο ευρύ κοινό.
Όχι όμως σε όσους αγαπούν και παρακολουθούν τα blues.
Ξέρετε, στα σίγουρα, το Dust My Broom, έναν από τους θρύλους των blues, που έγινε (και έκανε) γνωστό τον Elmore James, πριν διασκευαστεί απ'όλους σχεδόν τους γνωστούς bluesmen. Ε λοιπόν, η φράση είναι του Arnold και την πρωτοείπε στο Sagefield Woman Blues του.
Υπάρχει κάποιος να μην ξέρει το Sweet Home Chicago; Πόσοι όμως ξέρουν ότι αυτό το τραγούδι είναι μια κλοπή του (μεγάλου βέβαια) Robert Johnson και πως το original τραγούδι είναι το Old Original Kokomo Blues του Arnold;
Πως του τα 'κλεβαν όμως έτσι, θα το δούμε παρακάτω.
Γεννήθησε James Arnold, στα 1901, στο Lovejoy's station της Georgia.
Την κιθάρα την έμαθε από τον ξάδελφό του (John Wiggs), τον οποίο ξεπέρασε σε ταλέντο και εξελίχθηκε σ'έναν από τους καλύτερους slide κιθαρίστες. Από τις αρχές των '20s άρχισε να παίζει , ενώ παράλληλα δούλευε, πότε σαν εργάτης γης στη Νέα Υόρκη ή σαν εργάτης μετάλλου στην Πενσυλβάνια.
Στα 1929, μετακόμισε στο Chicago και έστησε μια παράνομη επιχείρηση μεταφοράς πιοτού. Μέσα στην ποτοαπαγόρευση. Στα 1930, κατέβηκε (για λίγο) στο Memphis κι'εκεί έκανε τις πρώτες του ηχογραφήσεις με το όνομα Gitfiddle Jim.
Ξαναγύρισε στο Chicago και, στα 1933, με τη λήξη της ποτοαπαγόρευσης, αποφάσισε να κερδίζει το ψωμί του με τη μουσική. Τότε είναι που τον άκουσε ένας από τους θρύλους των Delta blues, ο Kansas Joe McCoy και τον έφερε σε επαφή με τον διάσημο παραγωγό της Decca Records, τον Mayo Williams.
Με την Decca ηχογράφησε περίπου 80 τραγούδια, 7 από τα οποία έχουν χαθεί. Αυτό σε διάστημα τεσσάρων χρόνων (1934-1938).
Στα 1938, χωρίς ποτέ να μαθευτεί γιατί, ο Arnold εγκαταλείπει την δισκογραφία, αλλά και τη μουσική, και γίνεται εργάτης σε εργοστάσιο στο Chicago.
Τον ανακάλυψαν πάλι στα 1962, όταν έγινε η τρίτη "έκρηξη" των blues στο αμέρικα. Έπαιξε για σχεδόν 5 χρόνια ακόμα, αρνούμενος πεισματικά να ηχογραφήσει οτιδήποτε.
Πέθανε στα 1967, στα 66του, από ανακοπή.
Ακριβώς εξαιτίας της πρόωρης αποχώρησής του από τα δισκογραφικά δρώμενα, ο Arnold δεν κυκλοφόρησε ποτέ επίσημο LP δίσκο. Μόνο 78άρια, που κι'αυτά δεν κυκλοφόρησαν ευρέως. Αυτός είναι και ο λόγος που, αρκετοί bluesmen, θεώρησαν σωστό να βουτήξουν δικά του θέματα και να τα πλασσάρουν σαν δικά τους. Από την άλλη, ουδέποτε ενδιαφέρθηκε να διεκδικήσει πνευματικά δικαιώματα. Φαίνεται πως τα blues ήταν η ζωή του, αλλά πως δεν ζούσε για τα blues. Όπως και να 'χει, μιλάμε για έναν τεράστιο bluesman, για έναν πιονέρο στην slide κιθάρα.
Ξέχασα να σας πω, ότι το Kokomo το διάλεξε σαν παρατσούκλι στα 1934, όταν και ηχογράφησε το Old Original Kokomo Blues.
Φέτος τον Ιούνιο κυκλοφόρησε η πλειοψηφία των τραγουδιών του remastered, σε μία εξαιρετικά προσεγμένη δουλειά. Μην περιμένετε να την βρείτε στα ελληνικά δικοπωλεία, δεν προβλέπεται να βγει. Απ'αυτόν τον διπλό δίσκο διάλεξα να σας χαρίσω μερικά από τα πιο αντιπροσωπευτικά του. Έτσι, για να πάρετε μια μυρουδιά.
Εδώ τα κατεβάζετε άμα σας αρέσουν.
Wild Water Blues
Buddie Brown Blues
Bo-Weavil Blues
Busy Bootin'
Mister Charlie
Policy Wheel Blues
The Twelves
Front Door Blues
Milk Cow Blues No 4
Back To The Woods
Sagefield Woman Blues
Old Original Kokomo Blues
Milk Cow Blues
Old Black Cat Blues
Sissy Man Blues
.jpg)
